Ο Αλέξανδρος Σόμογλου γράφει για τα εκ διαμέτρου αντίθετα μηνύματα που έστειλε το φιλικό της Εθνικής για τους δύο διεθνείς που προέρχονται, ουσιαστικά, από πολύμηνη αγωνιστική απραξία.
Οταν έχεις δει την εθνική σου ομάδα να συντρίβεται με μια σβουρηχτή τεσσάρα από την Ολλανδία λίγες μέρες πριν από την έναρξη του Euro 2004 και στη συνέχεια να κατακτά το τρόπαιο, τότε καταλαβαίνεις καλύτερα από τον καθένα ότι φιλικά σαν το χθεσινό με τους Πορτογάλους δεν προσφέρονται ούτε για θριαμβολογίες ούτε για πλερέζες.
Με τους περισσότερους παίκτες των 32 φιναλίστ που θα ταξιδέψουν στο τέλος της εβδομάδας για τα ησυχαστήριά τους στη Βραζιλία τα παιχνίδια προετοιμασίας φαντάζουν ως ευκαιρία για ανατροφοδότηση των μπαταριών τους μετά από μια επίπονη και πιεστική χρονιά. Αλλωστε ακόμη κι αν ήθελε κανείς να εξάγει συμπεράσματα για την κατάσταση του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, δεν πιστεύω ότι έγινε σοφότερος μετά το 0-0 με τους καλούς μας πελάτες.
Το ξέρουμε ότι είμαστε μια ομάδα που δυσκολεύεται να παράγει φάσεις και που βγάζει την πίστη στον αντίπαλο μπλοκάροντας τη δική του δημιουργία. Δεν χρειαζόταν να παραμείνουμε αήττητοι για άλλο ένα παιχνίδι με τους Ιβηρες φίλους μας για να το διαπιστώσουμε. Ούτε η εμφάνιση του Γιάννη Φετφατζίδη αποτελεί έκπληξη για όσους έχουν παρακολουθήσει την καταπληκτική σεζόν που πραγματοποίησε στο Καμπιονάτο.
Προσωπικά, λοιπόν, τα δικά μου μάτια ήταν «καρφωμένα» σε δύο παίκτες-κλειδιά του Σάντος που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες διάκρισης της εθνικής μας στο Μουντιάλ: τον Ορέστη Καρνέζη και τον Κώστα Μήτρογλου.
Για τον πορτιέρο της Γρανάδα, που ουσιαστικά προέρχεται από μια σεζόν αγωνιστικής σκουριάς, τα μηνύματα ήταν άκρως ενθαρρυντικά. Εξαιρετικός όποτε χρειάστηκε, γρήγορος και σταθερός στις αντιδράσεις του -κυρίως στο πρώτο δεκάλεπτο της αναμέτρησης όταν και δεχτήκαμε τη μεγαλύτερη πίεση- έδειξε, αν μη τι άλλο ότι πατάει πολύ γερά στα πόδια του.
Αντίθετα, τα μηνύματα για τον επιθετικό της Φούλαμ νομίζω ότι είναι άκρως ανησυχητικά. Ασφαλώς και χρειάζεται να κάνουμε υπομονή για να διαπιστώσουμε τον ακριβή βαθμό ετοιμότητάς του, αλλά χθες προσωπικά η εικόνα του με τρόμαξε. Ειδικά η αντίδρασή του στην πρώτη φάση που δημιούργησε η εθνική (όταν βρέθηκε μόνος του με άδειο το γήπεδο φάτσα με την αντίπαλη εστία και αντί να κινηθεί μετωπικά προς τον Πορτογάλο τερματοφύλακα έδειξε να τα χάνει και τράβηξε για τη γραμμή του πλαγίου) δεν σας κρύβω ότι γέμισε σύννεφα τη σκέψη μου.
Επαναλαμβάνω, όμως, καλό θα είναι να περιμένουμε. Ούτε πρέπει να πετάμε στα σύννεφα για την ετοιμότητα του Καρνέζη ούτε να τα βάφουμε μαύρα για την εικόνα του Μήτρογλου. Καλό θα είναι όμως -ειδικά με την περίπτωση του «Μητρογκόλ»- να έχουμε έτοιμο και ένα plan b.
ΥΓ. 1: Ειλικρινά είναι απόλαυση να βλέπεις ακόμη τον Γιώργο Καραγκούνη να ρουφάει κάθε δευτερόλεπτο των αγώνων του με την εθνική ομάδα, ακόμη κι όταν χρησιμοποιείται ως αλλαγή από τον Φερνάντο Σάντος. Καλό θα είναι να φτιαχτεί ένα προσωπικό του βίντεο και να προβάλλεται σε όλες τις ακαδημίες ποδοσφαίρου της χώρας
ΥΓ. 2: Δεν με χαλάει καθόλου να μην έχει βρει ομάδα ο Γιώργος Σαμαράς πριν από την έναρξη του Μουντιάλ. Ιδιαίτερα κεφάτο τον είδα, ακόμη και στα αμυντικά του καθήκοντα...
Πηγή: sentragoal.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις