Η Ελλάδα μπορεί να ακολουθήσει το παράδειγμα της Νορβηγίας του Χάαλαντ (Vd)

Φαίνεται ότι η Ελλάδα δεν είχε ποτέ στην ιστορία της πιο ταλαντούχα γενιά ποδοσφαιριστών. Είχε πιο επιτυχημένες, είχε και τη μυθική που κέρδισε τον ευρωπαϊκό τίτλο το 2004, αλλά ούτε ατομικά ήταν καλύτερη από την τωρινή.

Η Εθνική Ελλάδας έχασε με 3-1 στη Δανία και αποκλείστηκε και μαθηματικά από το Μουντιάλ 2026. Είναι ξεκάθαρο σε όλους στην Ελλάδα ότι το τρένο του Παγκοσμίου Κυπέλλου έφυγε και ότι αυτό είναι αποτέλεσμα αποτυχίας. Αυτό είναι ξεκάθαρο και στον προπονητή Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο οποίος μόλις πριν από ένα χρόνο ήταν ο ήρωας του έθνους, αυτό το καλοκαίρι υπέγραψε νέο συμβόλαιο μέχρι το 2028, αλλά στα προκριματικά δεν ήρθαν τα αποτελέσματα.

Τελευταία διοργάνωση το 2014

Η «γαλανόλευκη» έχει συμμετάσχει μόνο σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα μέχρι στιγμής. Την τελευταία φορά στη Βραζιλία το 2014. Έκτοτε, έχει χάσει κάθε μεγάλη διοργάνωση. Το Παγκόσμιο Κύπελλο της επόμενης χρονιάς είναι η 6η σερί διοργάνωση στην οποία δεν προκρίθηκε. Αλλά αυτή η αποτυχία πονάει περισσότερο, επειδή η Ελλάδα έχει πραγματικά μια πολύ ταλαντούχα γενιά ποδοσφαιριστών, όπως απέδειξε με κάποια αποτελέσματα!

Τον τελευταίο χρόνο, μερικά σπουδαία ταλέντα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έκαναν το ντεμπούτο τους με προπονητή τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς: το θαύμα της Γκενκ, Κώστας Καρέτσας, το μαργαριτάρι του Ολυμπιακού, Χρήστος Μουζακίτης, ο Χρήστος Ζαφέρης, τον οποίο ο ΠΑΟΚ αγόρασε από τη Σλάβια αυτό το καλοκαίρι για 10.000.000 ευρώ ως τον πιο ακριβό παίκτη στο ελληνικό ποδόσφαιρο αυτόν τον αιώνα...

Αυτό είναι μόνο ένα κλάσμα των νεαρών δυνάμεων που υπόσχονται ένα λαμπρό μέλλον για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Βαγγέλης Παυλίδης είναι ο βασικός φορ της Μπενφίκα, ο Φώτης Ιωαννίδης είναι ο επιθετικός της Σπόρτινγκ και η πιο ακριβή μεταγραφή του στην ιστορία του συλλόγου, ο εξτρέμ της Μπριζ, Χρήστος Τζόλης, αξίζει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στην αγορά, όπως και ο στόπερ της Βόλφσμπουργκ, Κωνσταντίνος Κουλιεράκης.

Υπάρχουν ακόμα ο Γιάννης Κωνσταντέλιας και ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, Κωνσταντίνος Τζολάκης, οι οποίοι αργά ή γρήγορα θα πάνε σε ένα ισχυρότερο πρωτάθλημα για πολλά χρήματα, ενώ έρχονται ο Μπάμπης Κωστούλας και ο Στέφανος Τζίμας.

Οι έμπειροι

Αυτό είναι πιθανώς και το πρόβλημα του απογοητευτικού αποτελέσματος της Ελλάδας στα τρέχοντα προκριματικά. Είναι πολύ νέοι και επιρρεπείς σε ταλαντώσεις. Οι επιτυχίες του περασμένου φθινοπώρου και οι αποτυχίες αυτού είναι του αναμενόμενου μεγέθους για μια τόσο νέα ομάδα που χτίστηκε από την αρχή. Υπάρχουν επίσης πιο έμπειροι παίκτες όπως ο αμυντικός της Ρόμα, Κώστας Τσιμίκας, ο στόπερ της Γουέστ Χαμ, Κώστας Μαυροπάνος.

Πέρα από την απειρία, το ερώτημα είναι αν ο Γιοβάνοβιτς κατανοεί καλύτερα τι είδους οπλοστάσιο ταλέντων έχει στη διάθεσή του. Τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο συλλογικό ποδόσφαιρο τις έκανε από τη θέση του αουτσάιντερ, με ποδόσφαιρο που δεν ήταν προσανατολισμένο σε ένα κυρίαρχο και επιθετικό στυλ. Αυτή η γενιά της Ελλάδας έχει αστείρευτο ταλέντο για να παίξει μοντέρνο, προοδευτικό και επιθετικό ποδόσφαιρο.

Το παράδειγμα της Νορβηγίας

Η Ελλάδα έχει να δει το παράδειγμα της Νορβηγίας, η οποία περίμενε δεκαετίες για μια ταλαντούχα γενιά και την πήρε. Αφού αποκλείστηκαν από τη Σερβία του Τουμπάκοβιτς στα ημιτελικά των πλέι οφ της League of Nations, οι Νορβηγοί διόρισαν τον Στόλε Σόλμπακεν ως προπονητή. Και του έδωσαν χρόνο. Έχασαν δύο μεγάλες διοργανώσεις, αλλά στην πορεία ο Σόλμπακεν έχτισε τα θεμέλια μιας σπουδαίας γενιάς που έλαμψε σε αυτά τα προκριματικά και μπορούσε να παίξει μαζί για πολλά χρόνια. Και όχι μόνο να είναι απλώς ένας απλός συμμετέχων σε μεγάλες διοργανώσεις, αλλά και να κάνει κάτι εκεί.

Η Ελλάδα έχει μια παρόμοια προοπτική.