Ωστόσο, κάτι δεν πάει ακόμη καλά στους μηχανισμούς που έχει στο μυαλό του ο Άρνε Σλοτ. Κυρίως στην άμυνα, που δείχνει πιο εύθραυστη και ευάλωτη από ποτέ και μετέπειτα στη συνολική ανάπτυξη του παιχνιδιού.

 Αναμφισβήτητα η τραγική απώλεια του Ντιόγκο Ζότα αποδεικνύεται αναντικατάστατο πιόνι, στα πρώτα τρία παιχνίδια πάντως άρχισαν ήδη να φαίνονται και τα κενά που άφησαν, στην άμυνα ο Αλεξάντερ Άρνολντ, τον οποίο άφησαν, όπως ακριβώς απαίτησε να φύγει για τη Μαδρίτη, όσο στην επίθεση όπου οι παρουσίες των Νούνιες (πλέον στη Σαουδική Αραβία) και Λουίζ (πλέον στη Μπάγερν) έδιναν στον Ολλανδό προπονητή περισσότερες και κυρίως, ικανότερες εναλλακτικές.

 Ήθελε όμως, πάση θυσία ν’ αλλάξει και να τους αντικαταστήσει με παίκτες που εκείνος θεωρούσε πλέον κατάλληλους, όχι μόνο για να πετύχει το back to back στην Αγγλία, αλλά για να κατακτήσει κι εκείνο το Champions League το οποίο πέρυσι, και ύστερα από την παντοδυναμία της 1ης φάσης με μία μόνο ήττα, του ξέφυγε στις λεπτομέρειες των πέναλτι, στα προημιτελικά με την μετέπειτα θριαμβεύτρια Παρί Σεν Ζερμέν.

 Ήρθαν, λοιπόν ο Φριμπόνγκ, με 35εκ. ευρώ από τη Λεβερκούζεν. Ο Κερκέζ με 46.5εκ. από τη Μπόρνμουθ, ο Λεόνι με 30εκ. από την Πάρμα, ο Γεωργιανός τερματοφύλακας Μαμαρντασβίλι, τον οποίο είχε αγοράσει πέρυσι με 28εκ., αλλά «πάρκαρε» για ένα χρόνο στη Βαλένθια. Ήρθαν ο Εκιτικέ από την Άϊντραχτ με 91εκ. Ο Βιρτζ από τη Λεβερκούζεν με 136 και ο Ισάκ, από τη Νιουκάσλ με 144: από μόνοι τους, δηλαδή ο Γερμανός και ο Σουηδός στοίχησαν 280εκ. ευρώ.

 Το θέμα είναι, να καταφέρει ο Σλοτ να τους εντρυφήσει στους μηχανισμούς του γιατί έχοντας «ξεσκονίσει» τον πολύ καλό και καθοριστικό Γκάπκο οι «Reds» δίνουν συχνά, πυκνά την εντύπωση ότι, ναι μεν αναπτύσσονται ταχύτητα προς την αντίπαλη περιοχή, αλλά φτάνουν στην πηγή δυσκολεύονται, πολύ περισσότερο του δέοντος ως προς την τελική εκτέλεση.

 Το διπλό πρόβλημα, σε άμυνα και επίθεση ήταν και το κύριο χαρακτηριστικό στις πρώτες φετινές της εμφανίσεις στο πρωτάθλημα όπου: 1) είδε και έπαθε μέχρι να λυγίσει τη Μπόρνμουθ 4-2 στην πρεμιέρα, από την οποία είχε ισοφαριστεί σε 2-2 βρίσκοντας τελικά τα γκολ του 3-2 και του 4-2, μόνο στο 88’, με τον Κιέζα και στο 94’ με τον Σαλάχ. 2) είδε και έπαθε επίσης μέχρι να λυγίσει 2-3 τη Νιουκάσλ στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ» η οποία, παρόλο που είχε μείνει για ένα ημίχρονο με παίκτη λιγότερο λόγω υπερβολικά αυστηρής αποβολής του Γκόρντον είχε καταφέρει το αρχικό 0-2 να το ισοφαρίσει σε 2-2 σηκώνοντας τελικά λευκή σημαία μόνο στο 100’ όταν ο 16χρονος Ενγκουμόα ανέλαβε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Και 3) ναι μεν κατάφερε να νικήσει και την Άρσεναλ, μόνο όμως χάρη σε μία σπάνιας ομορφιάς εκτέλεσης φάουλ του Σζομποσζλάι, από εκείνα που μπαίνουν στο αντίπαλο «γάμα» μία φορά στις πενήντα, μ’ εξαίρεση ίσως τα φάουλ που μας είχαν συνηθίσει κάποτε οι μετρ του είδους, Ρομπέρτο Κάρλος και Ζουνίνιο Περναμπουκάνο.   

 Στο τέλος βέβαια της σούμας, αυτά που μετράνε είναι μόνο η νίκη και οι τρεις βαθμοί και ας μην έχεις παίξει τόσο καλά όσο θα ήθελες. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως κάποιες λεπτομέρειες δεν θα πρέπει το ίδιο να δουλευτούν και να τελειοποιηθούν γιατί ειδικά με την ευκολία που συγχέεται η άμυνα με τον Σζομποσζλάι, μάλιστα δεξί μπακ (;) ακόμη και μία ομάδα με μεταγραφές 511εκ. ευρώ δεν θ’ αργήσει να την πατήσει εκεί που δεν το περιμένει.

 Μένει να δούμε πως θα προσαρμοστεί ο Mr 144εκ., Αλεξάντερ Ισάκ η ακριβότερη μεταγραφή στην Ιστορία της Premier League τον οποίο, αρχικά η Νιουκάσλ είχε αρνηθεί να παραχωρήσει με λιγότερα από 173εκ. Στις αρχές Αυγούστου, η ακριβότερη μεταγραφή όλων των εποχών, στην Αγγλία ήταν του Βιρτζ με 136εκ. ενώ για την ιστορία οι δύο προηγούμενες υπήρξαν του Καϊσέδο, από τη Μπράιτον, στην Τσέλσι με 115 και του Ντέκλαν Ράις, από την Ουέστ Χαμ, στην Άρσεναλ με 105.