Πέντε συμπεράσματα που λένε πολλά για την κατάσταση στην Premier League

Η 16η αγωνιστική της Premier League άφησε ξανά το κλασικό αίσθημα της Δευτέρας: εκεί που νομίζεις ότι έχεις δει την «καθαρή» εικόνα, μια λεπτομέρεια έρχεται να σου θυμίσει ότι στο κορυφαίο πρωτάθλημα τίποτα δεν χαρίζεται. Από την πρωτοπόρο Άρσεναλ που κερδίζει αλλά… τρίζει, μέχρι μια Φούλαμ που ξαφνικά κοιτάζει Ευρώπη, μια μάχη παραμονής που μοιάζει να κλείνει το κλαμπ των «υπόδικων», τη Σάντερλαντ που δείχνει κανονική ομάδα πρώτης οκτάδας και την Τότεναμ που, παρά τους αριθμούς, εκπέμπει ότι πηγαίνει προς τα πίσω.

Η αμυντική κρίση τραυματισμών της Άρσεναλ είναι πραγματικό καμπανάκι

Η Άρσεναλ έκανε τη δουλειά της απέναντι στη Γουλβς και ανέβασε προσωρινά τη διαφορά στην κορυφή στους πέντε βαθμούς. Το πρόβλημα είναι ότι το ματς δεν είχε τίποτα από το «άνετο» που θα περίμενες απέναντι σε μια ομάδα που είχε πάρει μόλις δύο βαθμούς σε όλη τη σεζόν, ερχόταν από οκτώ σερί ήττες και δεν είχε σκοράρει στα έξι από αυτά τα παιχνίδια. Κι όμως, η Γουλβς άντεξε μέχρι το 70’ στο 0-0 και λύγισε ουσιαστικά από δύο αποτρέψιμα αυτογκόλ – αλλά πρόλαβε να «τρυπήσει» την άμυνα των Λονδρέζων και αυτό εκνεύρισε τον Αρτέτα.

Ο Ισπανός ήταν σαφής: ναι μεν «ανακούφιση» η νίκη, αλλά «τα περιθώρια έπρεπε να είναι μεγαλύτερα», ενώ στάθηκε στο διάστημα παθητικότητας της ομάδας του μέσα στο ίδιο της το μισό, μιλώντας για «φρικτές αμυντικές συνήθειες» που δεν πλησιάζουν τα απαιτούμενα επίπεδα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Άρσεναλ ήδη έτρεχε χωρίς Γκάμπριελ Μαγκαλιάες και Κρίστιαν Μοσκέρα, είδε και τον Μπεν Γουάιτ να βγαίνει με εικόνα θλάσης στον δικέφαλο, αφήνοντας μια άμυνα “μπαλωμένη” και ευάλωτη. Ο Καλαφιόρι επιστρέφει από τιμωρία στο επόμενο, όμως όσο μπαίνει η ομάδα στη βαριά περίοδο των αγώνων, το ζητούμενο είναι ένα: να κλείσει το… νερό πίσω, γιατί αλλιώς θα πληρώσει.

Ο Χάρι Γουίλσον μπορεί να βάλει τη Φούλαμ σε ευρωπαϊκή τροχιά

Η Φούλαμ έμοιαζε να ξεκινά τη σεζόν με γκρίζα σύννεφα: τρεις νίκες στα πρώτα 11 και μια αίσθηση ότι μπορεί να μπλέξει σε κουβέντα παραμονής. Κι όμως, το διπλό στο Μπέρνλι ήρθε ως τρίτη νίκη στα τελευταία πέντε και έσπρωξε τους Λονδρέζους μακριά από τη ζώνη, με 20 βαθμούς και ξαφνικά… μόλις έξι πίσω από την πρώτη πεντάδα, σε ένα πρωτάθλημα που δείχνει ασφυκτικά «σφιχτό» στη μέση.

Καταλύτης; Ο Χάρι Γουίλσον. Στο 3-2 στο Turf Moor είχε γκολ και δύο ασίστ, συνεχίζοντας ένα μικρό σερί φωτιάς: τρία γκολ και τρεις ασίστ στα τελευταία τέσσερα ματς πρωταθλήματος, μετά και από χατ-τρικ συν μία ασίστ με την εθνική του απέναντι στη Βόρεια Μακεδονία. Συνολικά έχει συμμετοχή σε οκτώ γκολ σε 15 εμφανίσεις (πέντε γκολ, τρεις ασίστ), ήδη καλύτερα από πέρσι που σε 25 ματς είχε έξι γκολ και μία ασίστ. Με τέτοιον Γουίλσον, η Φούλαμ δεν κάνει απλώς «καλές εμφανίσεις» — έχει όπλο για να χτυπήσει σοβαρά το πάνω μισό.

Η παραμονή δείχνει ήδη «κλειστό μαγαζί» με τέσσερις ομάδες

Πριν καν φτάσουμε στα μισά, η αίσθηση είναι ότι η μάχη του υποβιβασμού έχει αρχίσει να ξεχωρίζει ονόματα. Η Γουλβς μετρά εννέα σερί ήττες — από τα μεγαλύτερα αρνητικά σερί στην ιστορία της λίγκας — και, ακόμα κι αν άγγιξε κόντρα στην Άρσεναλ ένα απίθανο αποτέλεσμα, συνολικά δείχνει σε αδιέξοδο. Η Μπέρνλι ακολουθεί με επτά συνεχόμενες ήττες. Έχει περισσότερη «ελπίδα» μόνο και μόνο γιατί έχει 10 βαθμούς (πέντε φορές περισσότερους από τους δύο της Γουλβς), αλλά η πορεία της μοιάζει να κατηφορίζει χωρίς φρένο.

Πιο πάνω, η Γουέστ Χαμ παραμένει βαθιά στο κάδρο, ακόμη κι αν έχει βελτιωθεί με τον Νούνο Εσπίριτο Σάντο: στο τελευταίο της ματς κατάφερε δύο φορές να πετάξει προβάδισμα απέναντι στην Άστον Βίλα και γνώρισε έκτη εντός έδρας ήττα στη σεζόν. Και η Λιντς, μετά το Χ στο Μπρέντφορντ, είναι μόλις τρεις βαθμούς πάνω από τη ζώνη, παρά το μικρό «ανάστημα» των τελευταίων αγωνιστικών (πέντε βαθμοί στα τρία τελευταία). Αντίθετα, ομάδες που έδειχναν πιθανά μπλεγμένες, όπως η Νότιγχαμ Φόρεστ με το καθαρό 3-0 επί της Τότεναμ, έστειλαν μήνυμα ότι ανήκουν στην κατηγορία.

Η Σάντερλαντ δεν είναι «πυροτέχνημα»

Η Σάντερλαντ ξεκίνησε φουριόζα την επιστροφή της, μετά έκανε μια μικρή κοιλιά (μία νίκη στα έξι πριν το τελευταίο), και πολλοί περίμεναν ότι θα «γυρίσει» σε μια πιο φυσιολογική θέση στη βαθμολογία. Ακόμη και τα μοντέλα expected points τη “βλέπουν” πιο χαμηλά από εκεί που βρίσκεται. Όμως αυτή η ομάδα έχει ένα χαρακτηριστικό που δεν αποτυπώνεται πάντα όπως πρέπει: είναι εξαιρετικά δύσκολο να τη σπάσεις.

Στο πρώτο Tyne–Wear ντέρμπι Premier League από το 2016, η Σάντερλαντ ουσιαστικά δεν άφησε τη Νιούκαστλ να ανασάνει: 0.25 xG και μόλις έξι τελικές για τους «καρακάξες», τέσσερις βαθμούς πίσω πλέον από τους γείτονές τους. Και το πιο βαρύ στοιχείο είναι ο απολογισμός: 26 βαθμοί σε 16 αγωνιστικές, επίδοση που είχε να καταγράψει σε αυτό το σημείο από τη σεζόν 2000-01, όταν είχε τερματίσει έβδομη. Με αυτά τα δεδομένα, δεν μιλάμε απλώς για «άνετη παραμονή». Μιλάμε για πραγματική υποψηφιότητα top-half και, αν συνεχίσει έτσι, ευρωπαϊκή κουβέντα.

Η Τότεναμ «γυρίζει πίσω» με τον Φρανκ, όσο κι αν οι αριθμοί φαίνονται ανεκτοί

Στα χαρτιά, η Τότεναμ δεν είναι καταστροφή: πέρσι 17η, φέτος 11η, τέσσερις βαθμούς από την πεντάδα, και στο Champions League δεν πάει άσχημα. Το ζήτημα όμως, για όποιον τη βλέπει κάθε εβδομάδα, είναι άλλο: σπάνια είναι καλή ή διασκεδαστική, και όταν είναι κακή, είναι πραγματικά τραγική. Το 0-3 από τη Νότιγχαμ Φόρεστ στο City Ground ήταν από τις βραδιές που «φωνάζουν» πισωγύρισμα.

Η Φόρεστ, που πέρασε μεγάλο μέρος της σεζόν αλλάζοντας προπονητή και κοιτώντας προς τα κάτω, την έσβησε χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Πλέον είναι μόλις τέσσερις βαθμούς πίσω από την Τότεναμ, η οποία έχει 22 βαθμούς σε 16 ματς — η χειρότερη συγκομιδή της σε αυτό το σημείο από το 2008-09. Και στο καθαρά αγωνιστικό, η δημιουργία φάσεων επί Φρανκ είναι πρόβλημα: απέναντι στη Φόρεστ είχε μόλις 0.33 xG, η χαμηλότερη επίδοση οποιασδήποτε ομάδας απέναντι στη Φόρεστ φέτος, ενώ ταυτόχρονα δεν «έφτιαξε» ούτε την άμυνα, αφού οι γηπεδούχοι έφτασαν τα 2.32 xG και κέρδισαν δίκαια. Ο Φρανκ ζητά χρόνο, λέγοντας πως «αν κανείς δεν παίρνει χρόνο, κανείς δεν μπορεί να το γυρίσει» και ότι «δεν είναι γρήγορη λύση». Το πρόβλημα είναι πως ο κόσμος δεν ζητά θαύματα — ζητά σημάδια προόδου. Και μέχρι στιγμής αυτά δεν φαίνονται.