Είναι πλούσιοι, έχουν λύσει το οικονομικό πρόβλημα των εγγονών τους, κάνουν το χομπι τους δουλειά και παίρνουν εκατομμύρια... Όλα αυτά τα κλισέ τα έχουμε πει και ισχύου λίγο πολύ για τους ποδοσφαιριστές παγκοσμίως. Όμως πίσω από τη λαμπερή βιτρίνα δεν παύουν να είναι άνθρωποι με αδυναμίες.

Η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια που...θερίζει στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Κάποιοι είναι πιο “αδύναμοι” και λυγίζουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι θάνατοι των Ρασίντ Γεκινί, Γκάρυ Σπιντ, Ρόμπερτ Ένκε και Αντρέας Μπίρμαν. Άλλοι χαρακτήρες είναι πιο “δυνατοί” και με τη κατάλληλη βοήθεια καταφέρνουν να βγουν από το τέλμα. Ένας από αυτούς, ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην ισπανική εφημερίδα “ABC” αναφερόμενος και στην περιπέτειά του.

Συγκεκριμένα δήλωσε: «Ήταν μια σκληρή μάχη κόντρα στον ίδιο μου τον εαυτό. Χωρίς την βοήθεια γιατρών και φαρμάκων. Δεν ήμουν ευτυχισμένος και έπρεπε να μάθω να είμαι. Έπρεπε να αγαπήσω τον εαυτό μου, να αρχίσω να ευχαιστιέμαι τη ζωή και τους δικούς μου ανθρώπους. Δεν γινόταν να σκέφτομαι μόνο το ποδόσφαιρο. Αυτή η τραυματική εμπειρία με έκανε πιο ώριμο άνθρωπο. Νίκησα την κατάθλιψη και αυτή είναι η καλύτερη απόκρουση της ζωής μου»

Ενώ μίλησε και για το χόμπι του (τένις) αλλά και για το τέλος της καριέρας του: «Μου αρέσει το τένις όχι μόνο ως άθλημα, αλλά και ως αντανάκλαση προσωπικοτήτων. Είμαι φίλος με τον Φέντερερ, τον θαυμάζω, μιλάμε συχνά και με ενθουσιάζει ο τρόπος που σκέφτεται. Ψυχολογικά, το τένις είναι πολύ δύσκολο άθλημα. Όταν νικάς, το πετυχαίνεις εσύ και όταν χάνεις πρέπει να το διαχειριστείς μόνος σου μέσα σου». 

«Δεν είναι δυνατόν να πω εγώ ότι είμαι ο καλύτερος τερματοφύλακας στην ιστορία. Δεν είναι λόγια που με αντιπροσωπεύουν. Πάντα πάλευα για το καλύτερο και δούλεψα σκληρά για να φτάσω εδώ που έφτασα. Πόσο ακόμα θα κρατήσει ο Μπουφόν; Ελπίζω να ολοκληρώσω αυτή τη σεζόν, έχω άλλα δύο χρόνια με τη Γιουβέντους και μπορώ να αποσυρθώ μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας το 2018».  

Μπουφόν Serie A Γιουβέντους Ποδόσφαιρο SPORTS