Ακολουθούν όσα είπε ο τεχνικός της ΑΕΚ στον "Sentra Fm":

Για τις δυσκολίες του εγχειρήματος να κάνει ομάδα στην ΑΕΚ με παιδιά χωρίς καμία εμπειρία: «Όταν πήγα εγώ στην ομάδα και συμφώνησα να πάρω την τύχη της στα χέρια μου, υπήρχαν πέντε η δέκα παίκτες από την περυσινή ΑΕΚ. Μια περσινή ΑΕΚ που λέγαμε ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει τις άλλες ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό. Τώρα μιλάμε για στροφή 360 μοιρών. Όταν ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια κυρίως από ανάγκη, γιατί η ΑΕΚ δεν είχε την οικονομική δυνατότητα και του περιορισμού των μεταγραφών, ξεκινήσαμε μια προσπάθεια να βλέπουμε μικρά παιδιά. Μέσα σε 6-7 μέρες έπρεπε να έχουμε επιλέξει τα παιδιά, μια ομάδα ανάγκης όπως την είπαμε.

Με τα λίγα λεφτά που βρέθηκαν φτιάξαμε το ρόστερ, αλλά μια ομάδα που σε καμία περίπτωση δεν το φανταζόμουν ότι θα απαρτίζεται από παιδιά που δεν έχουν εικόνες από τη Σούπερ Λίγκα. Με παιδιά από την Κ20 και με κάποιους επαγγελματίες που έμειναν. Άρχισαν να πηδάνε όλοι από το πλοίο. Φεύγει ο Λεονάρντο και πρέπει να πάρω δύο μικρούς μπας και μου βγουν σε δύο χρόνια».

Για το χτίσιμο της ομάδας: «Στο δια ταύτα. Η ομάδα έχει 30 καινούργιους παίκτες. Αν εξαιρέσει κανείς τον Ντίμι, τον Λαγό και τον Κοντοέ. όλο το άλλο ρόστερ είναι παιδιά που έπαιζαν σε πλαστικό χόρτο, βρέθηκαν σε χορτάρι κανονικό, ίσως δεν ξέρουν ακόμα τους παίκτες της Σούπερ Λιγκ που τους έβλεπαν σε χαρτάκια όπως λέμε. Και τώρα καλούνται να φέρουν μια δύσκολη αποστολή κα να σηκώσουν μια φανέλα που η ταυτότητα και η δυναμική της δε μετριέται».

Για την προσπάθεια των νέων παιδιών: «Είναι αξιέπαινα αυτά τα παιδιά, τους λέμε μόνο μπράβο και τα θαυμάζουμε γιατί με πολλή αγάπη, πάθος είμαστε αξιοπρεπείς σε κάθε παιχνίδι, είτε είναι φιλικό είτε επίσημο. Όμως αδικούνται βαθμολογικά τα παιδιά από τη συγκομιδή των βαθμών, αλλά χρειάζονται χρόνο. Σε 2-3 χρόνια θα είναι άλλα παιδιά, άλλοι παίκτες, και τώρα θέλουν στήριξη. Δεν έχουν βοήθεια, παλεύουν μόνα τους απέναντι σε θηρία. Τους αξίζουν συγχαρητήρια γα ό,τι έχουν κάνει μέχρι σήμερα και κάθε μέρα βλέπουμε βελτίωση, κάνουν ένα βήμα παραπάνω. Χρειάζεται υπομονή απ’ όλους και στήριξη. Η μεγάλη τύχη που έχουν να βρίσκονται στην ΑΕΚ, που είναι ευλογία, η ατυχία τους είναι όπως δεν έχουν δίπλα τους κάποιους παίκτες που θα τους βοηθήσουν να δείξουν το ταλέντο τους. Μακάρι να είχαν μείνει κάποιοι από τους περσινούς παίκτες, που ήταν έμπειροι, με παραστάσεις. Ας είχε Λυμπερόπουλο, Καφέ, Γεωργέα, Όμως αυτό αποφάσισαν ότι δεν πρέπει να είναι στην ΑΕΚ. Αποφάσισαν ότι πρέπει να είναι κάπου αλλού. Αυτή είναι η ατυχία των παιδιών. Είναι αξιέπαινα παιδιά, αλά θα χρειάζονταν κάποιους παίκτες να τους βοηθήσουν στο αγωνιστικό κομμάτι».

Για το πώς αισθάνεται ο Βλάχος που έμπλεξε στην ΑΕΚ: «Για μένα δεν ήταν μόνο πρόκληση, ήταν τιμή, χαρά. Ξαναγύρισα στο σπίτι μου επίσημα. Όταν δουλεύω κοιτάζω τα συμφέροντα του συλλόγου. Η ΑΕΣ των παιδικών  μου χρόνων θέλω να κερδίζει. Δεν ήταν μόνο πρόκληση και τιμή, ήταν κάτι που περίμενα πολλά χρόνια. Έφτασα πολλές φορές στην πόρτα και δεν είχε γίνει. Δεν σκέφτηκα ποτέ να πηδήξω από το πλοίο. Όποιο κι  να είναι το τίμημα, γιατί ουσιαστικά απ’ όλους αυτούς εγώ είμαι επαγγελματίας, εγώ θα χάσω. Εγώ ζω από τα ποδόσφαιρο. Από εμένα θα ζητήσουν ευθύνες. Δεν με πειράζει καθόλου. Δεν θα σας κρύψω ότι η στενοχώρια μου είναι τεράστια. Ισως είναι το δυσκολότερο σημείο στην ιστορία της ΑΕΚ των νεότερων χρόνων γιατί δεν μπορώ να θυμηθώ τι γινόταν πριν. Όμως, συνειδητά είμαι εκεί, συνειδητά εργάζομαι, για να δούμε ένα αποτέλεσμα που θα είναι αυτό που επιθυμούμε όλοι.

Δεν σας κρύβω όμως ότι προβληματίστηκα για το αν θα μπορέσουμε να φέρουμε εις πέρας αυτό το μεγάλο έργο. Αλλά από αυτό που βλέπω, την προσπάθεια, την αγάπη, είναι κάτι που δίνει χαρά, ελπίδα, θάρρος να πεις ότι όχι μόνο δεν έχω κάνει λάθος στην επιλογή μου γι αυτό που αγάπησα, για την επαγγελματική μου σταδιοδρομία, η ΑΕΚ είναι το μεγαλύτερο σκαλοπάτι».

Για το αν σκέφτηκε κάποια στιγμή να τα παρατήσει: «Ψυχολογικά δεν κρύβομαι. Ξέρετε ποιος είμαι. Όσο έχω στενοχωρηθεί και έχω πληγωθεί, και έχω σκεφτεί τους τελευταίους δυόμισι μήνες που είμαι στην ΑΕΚ δεν έχω σκεφτεί ποτέ. Κοιμάμαι στις 10:30, το λέω και στα παιδιά για να καταλάβουν τι κάνει ένας άνθρωπος για να πετύχει όχι μόνο προσωπικά αλλά επειδή αγαπάω την ομάδα) είμαι στις τρεις παρά πόδι, τρεις παρά τέταρτο. Από εκείνη την ώρα είμαι συνέχεια σε εγρήγορση, διαβάζω, γράφω φτιάχνω σαν τους τρελούς αν είναι σωστή η έκφραση. Σκέφτομαι τι θα μπορούσα να δώσε παραπάνω σ’ αυτά τα παιδιά για να τους κάνω ακόμα περισσότερο να πιστέψου ότι μπορούν. Ότι μπορούμε να είμαστε ακόμα καλύτεροι. Ότι μπορούμε να κάνουμε ακόμα καλύτερα πράγματα. Πέρασε από το μυαλό μου να τα παρατήσω όταν ήμασταν στην Αγγλία που όταν τους είδαν οι μικροί, ομάδες με παίκτες - νταμάρια. Είδα τα παιδιά που περίμεναν να ντυθούν και έσπρωχνε το ένα το άλλο και έλεγαν ‘που πάμε εδώ ρε κοίτα πως είναι αυτοί;’ Και τους λέω παιδιά σας βλέπω σαν γίγαντες, 5 μέτρα σας βλέπω. Πρέπει να σκεφτείς κάτι να πεις, ακόμα και στο φιλικό. Ούτε σαν προπονητής, ούτε σαν προπονητής της ΑΕΚ δεν μπορείς να σκεφτείς ότι θα ξεφτιλιστείς. Είστε τόσο γίγαντες που θα μπείτε μέσα να τους διαλύσετε».

Για το αν φοβάται μήπως αυτά τα παιδιά «καούν» από τους συνεχείς αγώνες και πώς αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο πρόβλημα: «Δεν είναι δουλεμένα τα παιδιά. Κόψαμε προπονήσεις, για να αντέξουν, κάναμε γκρουπ διαφορετικά, οι πιο έμπειροι και οι άλλοι, δεν είναι εδώ Ολλανδία, δεν είναι Γερμανία, έφερα προχθές παράδειγμα τον Φάμπρεγκας που πρέπει να κάνει 8 ματς συγκεντρωτικά και εμείς ζητάμε από τα παιδιά 30 ματς και πάνω. Ταλέντο υπάρχει πολύ, υπάρχουν παιδιά που δεν τα έχετε δει. Τακτικά και προπονητικά είναι πιο πίσω απ’ αυτά που έχετε δει. Ο Νικολιάς, είναι μια από τις αδυναμίες μου, ο Νικολόπουλος είναι ένα αριστερό μπακ που θα ξετρελαθεί ο κόσμος όταν είναι έτοιμος, υπάρχουν κι άλλα παιδιά με ταλέντο, διαλέξαμε σε σύντομο χρονικό διάστημα παίκτες μικρούς, μπορεί να αδικήσαμε κάποιους δεν είμαστε Θεοί. Όμως είναι ευκαιρία γι’ αυτή την ΑΕΚ να βάλει χρονοδιάγραμμα για να πετύχει τους στόχους της, αλλιώς δεν σώζεται, να κάνει ρόστερ με 500.000 ευρώ. Όποιος το ακούει αυτό γελάει. Το άκουσε ο προπονητής της Εβερτον, όταν με ρώτησε για μπάτζετ και δεν το πίστευε. Με κοιτούσε καλά καλά. Έχω πολλά να σας διηγηθώ από την καινούργια ΑΕΚ. Από την προσπάθεια και την αγάπη που δείχνουν τα παιδιά για την ομάδα. Πώς κλαίνε όταν έρχεται ένα αποτυχημένο αποτέλεσμα, πώς προσπαθούν».

Για το αν αυτό που βλέπει στα αποδυτήρια του δίνει δύναμη και κουράγιο: «Τους είπα όταν τους γνώρισα την πρώτη ημέρα ότι είναι η πρώτη φορά μετά τις Ακαδημίες του Παναθηναϊκού που θα δουλέψω με τόσο μικρά παιδιά. Τους είπα `θα σας φερθώ σαν επαγγελματίες, σκληρά, πολλές φορές απαξιωτικά, ακόμα, για να γίνετε άνδρες’. Τους φέρθηκα σκληρά, τους μίλησα άσχημα, βέβαια καταλάβαιναν πάντα τι θα συμβεί. Η ΑΕΚ είναι ΑΕΚ. Έπρεπε να καταλάβουν τι τους περιμένει. Μερικές φορές με κοίταζαν με παράπονο, με φόβο, τα κάλυπτα, τους έπαιρνα έναν έναν μέσα και τους εξηγούσα τι συμβαίνει. Για μένα ήταν το μεγαλύτερο σχολείο στην προπονητική μου καριέρα. Ευτύχησα να δουλέψω μόνο στη Σούπερ Λίγκα Δεν λέω ότι συμβαίνει επειδή είμαι ικανός. Είναι θέμα τύχης. Κάνω τρομερή υπομονή, αλλά αξίζει τον κόπο. Η ΑΕΚ θα είναι πάντα εκεί. Τους το εξηγώ, ίσως χαθούν παιδιά, όπως χάνονται συνήθως στην Ελλάδα. Το όνειρο αυτό πολλοί μπορεί να μη το ζήσουν. Αν όμως τους κρατήσουν, σε λίγα χρόνια αυτά τα παιδιά θα είναι έτοιμα να σώσουν την ομάδα. Μόνο αυτά τα παιδιά. Αν μη τι άλλο, είναι το πιο υγιές κομμάτι που υπάρχει στην ΑΕΚ, παιδιά με χαρά, με δίψα, με πάθος και θέληση να βοηθήσουν».