του Κώστα Γκόντζου
Το "δώρο" Καρβαλιάλ και η εικόνα που δεν αλλάζει στο Τριφύλλι. Ο Κώστας Γκόντζος γράφει για τους Πράσινους που παρουσίασαν τα ίδια λάθη και τις ίδιες ιδέες από την εποχή Γιοβάνοβιτς και για τον κόουτς των Πειραιωτών που έκανε δώρα στο δεύτερο ημίχρονο στη Λεωφόρο
Σαν να μην πέρασε ούτε μέρα, αντιμετώπισαν και οι δύο αντίπαλοι το μεταξύ τους ντέρμπι για το κύπελλο Ελλάδας.
Συμπεριφέρθηκαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που συμπεριφερόντουσαν μέχρι τώρα, παρουσίασαν τα ίδια ακριβώς συμπτώματα και τελικά παρ' ότι προσπαθησαν και οι δύο και ιδιαίτερα οι προπονητές τους να κερδίσει ο... αντίπαλος, δεν τα... κατάφεραν αφού... σε πείσμα τους το ντέρμπι τελείωσε τελικά ισόπαλο.
Το ωραίο είναι, ότι πανομοιότυπη ακριβώς και ειδικά στον Παναθηναϊκό, είναι και η αντιμετώπιση του τελικού αποτελέσματος και των όσων είδαμε, σε σχέση με τον τρόπο που αντιμετωπιζόντουσαν και σχολιαζόντουσαν τα ανάλογα παιχνίδια και αποτελέσματα μέχρι τώρα.
Και για να εξηγούμαστε.
Αυτό το οποίο διαβάζω και ακούω από χθες το βράδυ, είναι ακριβώς το ίδιο με όσα διαβάζαμε και ακούγαμε μέχρι τώρα επί Γιοβάνοβιτς, σε όλα τα κρίσιμα παιχνίδια του Παναθηναϊκού που τελικά ή δεν τα κάρδιζε ή τα έχανε.
Ο Παναθηναϊκός και ο Τερίμ, ουσιαστικά... αποθεώνονται γιατί... έβγαλαν αντίδραση.
Μπορεί να το λέμε με άλλο τρόπο αυτή τη φορά για να γίνει και πιο ευκολοκατάπιωτο, αλλά πρακτικά αυτό ακριβώς είναι επί της ουσίας.
Η... γραμμή είναι μία.
Ότι χάρη στις... αλλαγές του Τερίμ και στην αλλαγή της απόδοσης στο δεύτερο ημίχρονο που επέφεραν αυτές και η... παρουσία του στον πάγκο, ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε ένα παιχνίδι που μάλιστα αλλιώτικα θα το.... είχε χάσει στα σίγουρα και ακόμα καλύτερα και φυσικά όπως... πάντα και πριν, παραλίγο να το κερδίσει κιόλας, αν φυσικά ήταν πιο... τυχερός στις τελευταίες φάσεις του αγώνα.
Μάλιστα κι επειδή κάτι πρέπει να βρούμε ώστε να το... εμπεδώσουν όλοι αυτό, κουράστηκα να ακούω και να διαβάζω για την φοβερή και τρομερή έμπνευση να βάλει τον Κώτσιρα... αμυντικό χαφ, ο οποίος μάλιστα όπως επίσης ακούω και διαβάζω... διέπρεψε στην συγκεκριμένη θέση και γύρισε όλο το παιχνίδι.
Ειλικρινά τι να πει κάποιος από κει και πέρα αν πολύ περισσότερο θέλει να μιλήσει σοβαρά και να κάνει μια ποδοσφαιρική προσέγγιση στο παιχνίδι;
Αφού για μια ακόμα φορά και όπως φυσικά και επί Γιοβάνοβιτς, όλα ήταν ιδανικά και τέλεια και απλά λόγω... ατυχίας και αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε.
Για να μιλήσουμε όμως στα σοβαρά.
Ο Τερίμ έκανε αυτό ακριβώς που πολύ σωστά είχε κατακρίνει και είχε καυτηριάσει στην πρώτη του συνέντευξη, σχετικά με τον τρόπο που αντιμετώπιζε πριν τον ερχομό του ο Παναθηναϊκός τα κρίσιμα παιχνίδια.
Είχε πει τότε ο έμπειρος σίγουρα προπονητής, ότι είχε παρατηρήσει πως στα συγκεκριμένα παιχνίδια, ο Παναθηναϊκός πρώτα άφηνε τον αντίπαλό του να κάνει αυτός το παιχνίδι του και μετά κι αφού στράβωνε το παιχνίδι, έτρεχε να αντιδράσει και να ανατρέψει την κατάσταση.
Αυτό ήταν λάθος και πρέπει από την αρχή εμείς να κάνουμε το παιχνίδι μας και όχι να περιμένουμε τον αντίπαλο να το κάνει, είχε προσθέσει ο Τερίμ και πολύ σωστά το είχε πει φυσικά.
Το θέμα είναι ότι στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο Παναθηναϊκός έκανε και πάλι αυτό ακριβώς που ο Τερίμ είχε χαρακτηρίσει σαν λάθος.
Άφησε δηλαδή τον μετριότατο στα όρια του κακού Ολυμπιακό, να επιχειρήσει να δείξει αν μπορεί να κάνει κάτι και όταν αυτός το κατάφερε, αποφάσισε στο δεύτερο ημίχρονο να... αντιδράσει.
Και ειλικρινά δεν ξέρω τι σόί σοφία ή πόσο χρόνο χρειάζεται ένας έμπειρος σίγουρα προπονητής, ή πόσες φορές έστω πρέπει να δει τα προηγούμενα πριν απ' αυτόν παιχνίδια της ομάδας του, για να διαπιστώσει ότι ντέρμπι και γενικά απαιτητικά παιχνίδια με δυάδα στο τρίο των χαφ τους Πέρεθ και Μπερνάρ δεν γίνεται να υπάρχει.
Είναι ταυτόχρονα και πηγή κινδύνου ανασταλτικά και ανύπαρκτη δημιουργικά.
Κι αυτό φάνηκε με την πρώτη καθώς ο Αλεξανδρόπουλος πήρε κυριολεκτικά ΜΟΝΟΣ του όλο το κέντρο και όχι απλά έκοβε και έκανε παιχνίδι για τον Ολυμπιακό, αλλά σκόραρε κιόλας.
Ευτυχώς για τον Παναθηναϊκό ο Καρβαλιάλ είτε λόγω... ευαισθησίας στην περίοδο των γιορτών, είτε γιατί είπε κι αυτός να... δοκιμάσει κάτι, έβγαλε τον Αλεξανδρόπουλο παραδίδοντας και πάλι τον χώρο του κέντρου στον Παναθηναϊκό, που τότε μόνο... αντέδρασε χωρίς όμως και πάλι να καταφέρει κάτι παραπάνω από' ότι κατάφερνε στις αντίστοιχες περιπτώσεις μέχρι τώρα, δηλαδή απλά να μην χάσει και να μπορεί έτσι να... πανηγυρίζει γιατί κατά τα γνωστά... αντέδρασε δεν έχασε και παραλίγο μάλιστα να γυρίσει εντελώς το ματς.
Αλλά μεταξύ μας, ειλικρινά άλλο πάλι και τούτο.
Δεν ξέρω ειλικρινά πως σκέφτονται οι προπονητές, αλλά αυτό το δώρο του Καρβαλιάλ ειλικρινα όσο κι αν το ψάχνω ποδοσφαιρικά εξήγηση δεν βρίσκω.
Έβγαλε λοιπόν τον καλύτερο μέχρι εκείνη την στιγμή παικτη τους, για ποιο λόγο ακριβώς;
Γιατί τον είδε... κουρασμένο ίσως όπως είναι πάντα η πιο προφανής εξήγηση που δίνουν οι προπονητές όταν κάνουν μια γκάφα και όσοι θέλουν να τους δικαιολογήσουν, ή τον έβαλε τελικά γιατί ένιωθε πως όσο περνούσε η ώρα ο νεαρός με την απόδοσή του τον εξέθετε όλο και περισσότερο για τον τρόπο που τον είχε αντιμετωπίσει μέχρι τότε και τον ουσιαστικά παραγκωνισμό του από την ενδεκάδα;
Κανείς δεν θα το μάθει.
Πάντως αν θεωρήσουμε ότι έγινε για τον πρώτο λόγο, γιατί δηλαδή ο Αλεξανδρόπουλος είχε κουραστεί, τότε να βγάζεις τον νεαρό Αλεξανδρόπουλο γιατί τον θεωρείς "κουρασμένο" και να αφήνεις μέσα τον Καρβάλιο ο οποίος είτε κουρασμένος είτε ξεκούραστος δεν είχε καμία διαφορά, και ακόμα χειρότερα να βάζεις στην θέση του τον... ξεκούραστο Καμαρά ο οποιος σε σχέση με τον Αλεξανδρόπουλο είχε την διαφορά κάρου με τουρμποκίνητο, τότε ή κάτι δεν πάει καλά γενικά ή έχεις μια λάθος εικόνα για την ερμηνεία των λέξεων "κούραση" και "κουρασμένος" από… μικρός που πήγαινες σχολείο και μάθαινες γράμματα και λέξεις.
Τέλος πάντων και για να το τελειώνουμε.
Η ουσία ότι ο Παναθηναϊκός στο πρώτο του ντέρμπι επί Τερίμ, παρουσίασε τα ίδια ακριβώς συμπτωματα και τις ίδιες ακριβώς αδυναμίες με όσα παρουσίαζε και επί Γιοβάνοβιτς και τελικά πήρε ένα ακόμα αποτέλεσμα σαν κι αυτά που έπαιρνε επί Γιοβάνοβιτς.
Η αντιμετώπιση και η ενδεκάδα ήταν ανεπαρκή έστω και για ένα ημίχρονο και μόνο λόγω της υποχώρησης του Ολυμπιακού και των απίστευτων αλλαγών που έκανε ο Καρβαλιάλ, μπόρεσε να πάρεις το πάνω χέρι στο δεύτερο ημίχρονο και φτάσεις -και πάλι όπως πριν- απλά μέχρι την ισοφάριση.
Το χειρότερο είναι ότι και πάλι, μια σειρά παίκτες όπως για παράδειγμα οι Πέρεθ, Μπερνάρ, Τζούρισιτς, Αϊτόρ, Σπόραρ και όχι μόνο, δεν φάνηκαν στο παραμικρό διαφορετικοί ή καλύτεροι και με τον Τερίμ στον πάγκο κι αυτό ίσως είναι ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα όχι απλά για την ρεβάνς στο Καραϊσκάκη, αλλά συνολικά για την συνέχεια του Παναθηναϊκού στην σεζόν.
Εκεί ο Τερίμ πρέπει να βρει γρήγορα λύσεις, διαφορετικές ιδέες και σίγουρα διαφορετική νοοτροπία και αντιμετώπιση τέτοιων παιχνιδιών.
Στο κάτω-κάτω, γι' αυτό ακριβώς τον λόγο ήρθε, για να κάνει δηλαδή την διαφορά για τον Παναθηναϊκό Σ' ΑΥΤΆ ΑΚΡΙΒΩΣ τα παιχνίδια.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις