του Κώστα Γκόντζου
Μας δουλεύουν με Τερίμ ή μας κορόιδευαν με Γιοβάνοβιτς; Ο Κώστας Γκόντζος αναρωτιέται πώς γίνεται να μην είδαν όλοι ότι το Τριφύλλι στη Φιλαδέλφεια ήταν μία ομάδα βγαλμένη από τις πιο ηρωικές εποχές του ελληνικού ποδοσφαίρου, που όταν μια μικρή ομάδα καταφέρνει να βάλει γκολ στον... μεγάλο αντίπαλο, κλείνεται και με ΤΟΥΣ ΕΝΤΕΚΑ στην περιοχή της και σχολιάζει την ανακοίνωση κατά της διαιτησία, που ΔΕΝ ήτνα ανακοίνωση!
Συγνώμη που μπαίνω... απότομα σήμερα, αλλά έχει και η λοβοτομή τα όριά της. Είναι απίστευτη η ευκολία με την οποία μιλάμε και απευθυνόμαστε στον κόσμο σαν να θεωρούμε ότι έχει μνήμη χρυσόψαρου, ότι είναι επιεικώς μειωμένης πνευματικής αντίληψης και λέμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα τα αντίθετα ακριβώς απ' όσα λέγαμε για καιρό, περιγράφοντας τα ίδια ακριβώς πράγματα.
Και με το συμπάθειο δηλαδή.
Δυο χρόνια τώρα διαβάζαμε, ακούγαμε και "μαθαίναμε" (και επ' αυτών μάλιστα δεν χωρούσε και αντίρηση καθώς όποιος έλεγε κάτι διαφορετικό απλά "έκανε πόλεμο" ή "δεν ήταν καλός Παναθηναϊκός" ή ακόμα χειρότερα "τα έπαιρνε από τους... άλλους"), ότι ο Παναθηναϊκός επί Γιοβάνοβιτς έπαιζε κυριαρχικό ποδόσφαιρο, πίεζε ψηλά και έπνιγε τον αντίπαλο, ότι είχε νοοτροπία νικητή και πάλευε όλα τα παιχνίδια μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και... γι' αυτό έπαιρνε παιχνίδια ή έσωζε ήττες στο τελευταίο λεπτό, ότι ήταν ο ορισμός της ομάδας του προπονητή, ότι είχε απίστευτη συνοχή στις γραμμές του, ότι... ότι... ότι... και μια σειρά "ότι".
Εδώ και λίγες μέρες και ειδικά από την Κυριακή το βράδυ, από τα ίδια στόματα, τις ίδιες πένες, τα ίδια πληκτρολόγια και τα ίδια μικρόφωνα, ακούμε, διαβάζουμε και μαθαίνουμε, ότι όλα αυτά ήταν... μουφα.
Δεν συνέβησαν ποτέ, δεν έγιναν ποτέ και επομένως, προφανώς όσοι τα έλεγαν και τα έγραφαν ή μας έλεγαν ψέματα ή δούλευαν τον κόσμο κανονικά και με τον νόμο.
Ακούμε και διαβάζουμε λοιπόν, ότι ο Παναθηναϊκός επί Γιοβάνοβιτς ήταν.... ηττοπαθής, ότι δεν πίεζε ψηλά, δεν έπαιζε ποδόσφαιρο κυριαρχίας, δεν κατέβαινε στα μεγάλα παιχνίδια για την νίκη, ότι έπαιζε... για να μην χάσει, ότι δεν έκανε... τολμηρές αλλαγές, ότι ήταν... ανίκανος όχι απλά να κερδίσει αλλά... να διεκδικήσει μεγαλα παιχνίδια και ότι γενικά είχε... όλα τα κακά της μοίρας του μαζεμένα σαν χαρακτηριστικά και σαν ποδοσφαιρική νοοτροπία και συμπεριφορά.
Με το συμπάθιο και πάλι, αλλά αν έχει μείνει λίγη τσίπα και ελάχιστος σεβασμός στον ακροατή, τον αναγνώστη, τον τηλεθεατή και τον οπαδό γενικότερα, μπορεί κάποιος από όλους αυτούς του... σοφούς του ποδοσφαίρου και τους... ειδικούς περί τα Παναθηναϊκά, να μας διευκρινίσει τι από τα δύο ίσχυε μέχρι τώρα;
Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να ξέρουμε και για τι μιλάμε τώρα και τι ακριβώς είναι το... διαφορετικό που είδαμε και βλέπουμε.
Εκτός κι αν όλο αυτό το τουρλουμπούκι και η ανοιχτή χωρίς προσχήματα ΟΜΑΔΙΚΗ απόπειρα εξαπάτησης του κοινού, γίνεται απλά και μόνο για να πούμε ότι... κάτι άλλαξε επί Τερίμ και επομένως καλώς έγινε ό,τι έγινε, όπως άλλωστε πάντα "καλώς γίνεται ό,τι γίνεται στον Παναθηναϊκό κι αν κάποιος έχει,.. αντίρρηση είναι γιατί... δεν είναι Παναθηναϊκός, κάνει πόλεμο και όλα τα σχετικά"
Αλλά κι αυτό να επιχειρίται όμως, γίνεται με τόσο άγαρμπο και απίστευτα απλοϊκό ποδοσφαιρικά τρόπο, που πραγματικά μοιάζει να απευθύνεται μόνο σε όσους έχουν υποστεί ομαδική λοβοτομή ή έχουν μειωμένο στα όρια του ανύπαρκτου iq.
Και για να καταλάβουμε λίγο δηλαδή, παίρνοντας τα δύο τελευταία ντέρμπι του Παναθηναϊκού, αυτό με τον φετινό και ειδικά τον τωρινό Ολυμπιακό στη Λεωφόρο και την χθεσινή ΑΕΚ στην ΟΠΑΠ ΑΡΕΝΑ.
Φάνηκε σε κάποιους ότι με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός μπήκε να παίξει... ποδόσφαιρο κυριαρχίας, πίεσε ψηλά, έπαιζε μόνο για την νίκη και είχε νοοτροπία νικητή;
Γιατί αν θυμάμαι καλά, ο Παναθηναϊκός μπήκε στο παιχνίδι ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΣ όλο το γήπεδο και χωρίς την παραμικρή πίεση στον μετριότατο Ολυμπιακό, δεν έκανε φάση και μόνο όταν δέχτηκε το γκολ αποφάσισε στο δεύτερο το... γνωστό εκ των προηγουμένων όπως επί Γιοβάνοβιτς, δηλαδή... να αντιδράσει φτάνοντας τελικά απλά μέχρι την ισοπαλία.
Και για να περάσουμε και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ.
Ποια αλλαγή νοοτροπίας είδαμε ακριβώς;
Το ότι με μια ΑΕΚ που ξαφνικά αποφάσισε να παίξει με μοναδικό τρόπο το ψάξιμο από τα πενήντα και εξήντα μέτρα του Γκαρσία, ο Παναθηναϊκός είχε την κυκλοφορία, πίεσε και τελικά κατάφερε να προηγηθεί;
Και μετά;
Είδατε εσείς από εκεί και πέρα,, ομάδα που έπαιζε μόνο για να κερδίσει, που είχε νοοτροπία νικητή, που έτρωγε σίδερα, που έπιασε από το λαιμό τον αντίπαλο και δεν του άφησε καν σκέψη ότι μπορούσε να διεκδικήσει το παιχνίδι, ότι έπαιζε για αυξήσει το σκορ και να σιγουρέψει την νίκη;
Γιατί εγώ είδα και να με συμπαθάτε κιολας, ίσως πραγματικά με τόσους μαζεμένους που λενε το αντίθετο, ίσως εγώ να έβλεπα κατά λάθος... άλλο παιχνίδι ή να μπέρδεψα τις... φανέλες, μια ομάδα βγαλμένη από τις πιο ηρωικές εποχές του ελληνικού ποδοσφαίρου, που όταν μια μικρή ομάδα καταφέρνει να βάλει γκολ στον,.. μεγάλο αντίπαλο, κλείνεται και με ΤΟΥΣ ΕΝΤΕΚΑ στην περιοχή της, δεν κρατάει δευτερόλεπτο μπάλα και απλά διώχνει απεγνωσμένα όπου λάχει περιμενοντας κάποια στιγμή το μοιραίο και ο προπονητής αλλάζει εσπευσμένα ότι χαφ και επιθετικό υπάρχει, βάζει τρία στόπερ και γενικά παρακολουθεί (με αγωνία είναι η αλήθεια) τους παίκτες του να αμύνονται ηρωικά και σπασμωδικά... επί του πατρίου εδάφους, χωρίς ΣΤΙΓΜΗ να παρεμβαίνει, να αλλάξει κάτι, να βάλει μια φωνή μην γυρνάμε όλοι πίσω και πάει λέγοντας.
Δεν ξέρω ειλικρινά πως κάτι τόσο ολοφάνερο, δεν το είδε σχεδόν κανείς και δεν αποτελεί για κανένα αντικείμενο και αιτία ταυτόχρονα της αποτυχίας του Παναθηναϊκού να κερδίσει ένα ακόμα ντέρμπι ή για να το πω πιο σωστά της... επιτυχίας του Παναθηναϊκού να χαρίσει ένα ακόμα ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ ΙΣΩΣ παιχνίδι, τόσο άγαρμπα και τόσο αφελέστατα ποδοσφαιρικά.
Γιατί τι ακριβώς είδαμε με τις αλλαγές μετά το 1-2 για τον Παναθηναϊκό;
Έξω όποιος πίεζε ή μπορουσε να κρατήσει μπαλα.
Και μέσα δοκιμασμένες ήδη αποτυχημένες απόπειρες για χρησιμοποίηση παικτών που αποδεδειγμένα δεν μπορούν να βοηθήσουν όπως Σπόραρ και Αϊτορ ειδικά στο κράτημα της μπάλας και στην πίεση ψηλά και χρησιμοποίηση σε στυλ "ότι νάναι" παικτών που είτε δεν έχουμε δει και δεν δοκιμάσαμε ποτέ με τρεις μέρες παρουσία στην ομάδα όπως ο Λημνιός, ή Ζέκα στο πουθενά που αποδεδειγμένα κι αυτός δεν έχει πια δυνάμεις και αντοχές για ενεργό συμμετοχή και βοήθεια ειδικά σε παιχνίδια υψηλών απαιτήσεων.
Μέχρι και αυτό το υποτιθέμενο πετυχημένο πείραμα της τοποθέτησης του Κότσιρα στα χαφ οπως όλοι λένε, που μάλιστα ήταν και φοβερός όπως επίσης όλοι λένε, το... ακυρώσαμε.
Και πήραμε τον Κότσιρα από τα χαφ για να τον βάλουμε... τρίτο στόπερ, αδειάζοντας έτσι εντελως τον χώρο της μεσαίας γραμμής από οποιαδήποτε πίεση και κάλυψη, προσφέροντας έτσι στην μετριότατη στα όρια της ανύπαρκτης μέχρι εκείνη την στιγμή ΑΕΚ, να ξεκινάει το παιχνίδι της από την μεσαία γραμμή... και πανω και να βάζει ΟΛΟΥΣ σχεδόν τους παίκτες της για εικοσι λεπτά στην περιοχή και λίγο έξω απ' αυτήν του Παναθηναϊκού.
Από κει και πέρα η ισοφάριση ήταν απλά η αναμενόμενη ποδοσφαιρική εξέλιξη και νομοτέλεια και μόνο από τύχη ή ανικανότητα της ΑΕΚ θα την γλίτωνε ο Παναθηναϊκός.
Δεν την γλίτωσε φυσικά, αλλά απ' ό,τι φαίνεται καμιά σημασία δεν έχει αυτό για... τους σοφούς της μπάλας και τους... γνήσιους Παναθηναϊκούς, αφού τελικά για μια ακόμα φορά... όλα πήγαν καλά και τα μηνύματα για το... μέλλον είναι τα καλύτερα.
Και κάτι τελευταίο.
Προφανώς και έφαγε ξανά σε παιχνίδι με την ΑΕΚ ο Παναθηναϊκός πιστολιά και ξεδιάντροπη μάλιστα όπως και πέρυσι.
Αλλά εγώ ειλικρινά δεν κατάλαβα, αυτό που έβγαλε η ΠΑΕ σαν ανακοίνωση, τι ακριβώς ήταν;
Γιατί... διαμαρτυρία σίγουρα δεν ήταν.
Περιγραφή της φάσης μπορεί, αλλά πλαντως... διαμαρτυρία σε καμία περίπτωση.
Καθώς η διαμαρτυρία έχει και... κάπου ή σε κάποιον να διαμαρτύρεσαι.
Από κάποιον να ζητάς εξηγήσεις ή να τον κατηγορείς.
Κι εγώ κάποιον, κάπου κάποτε, δεν είδα πουθενά στην ανακοίνωση.
ΣΕ ποιον ακριβώς απευθύνει αυτή την... περιγραφή του γεγονότος και της άσης η ΠΑΕ Παναθηναϊκός;
Ποιος την αδίκησε, αν και η λέξη "αδικία" δεν υπάρχει στην ανακοίνωση, ή ποιον θεωρεί υπεύθυνο και ποιον καταγγέλλει για την... σφαγή;
Ειλικρινά δεν ξέρω ποιος απίστευτος σκέφτηκε αυτού του είδους την ανακοίνωση που πρακτικά ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ.
Που όμως ταυτόχρονα, είναι ενδεικτική μια αδιέξοδης στάσης, η οποία σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει ότι "τι να φωνάξουμε και σε ποιον από την στιγμή που στον θόρυβο που έχει ξεσηκωθεί τελευταία για την ΕΠΟ, την διαιτησία και το παρασκήνιο, εμείς είμαστε εναντίον αυτών που φωνάζουν (Ολυμπιακός) και πρακτικά... στηρίζουμε τους κατηγορούμενους προς τους οποίους τώρα ναι μεν δεν μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε, αλλά πρέπει και για τα μάτια των οπαδών μας... κάτι να πούμε , οπότε απλά... περιγράφουμε χωρίς σχόλια την φάση".
Και με το συμπάθιο πάλι αν εγώ για μια ακόμα φορά κάτι δεν είδα ή κάτι παρεξήγησα, αλλα αν συνέβη κάτι τέτοιο, ας μας εξηγήσουν τα επιτελεία της ΠΑΕ ή οι αναλαμβάνοντες την... επεξήγησή της από χθες, αν πρώτον διαμαρτύρεται όντως τελικά ο Παναθηναϊκός και αν ναι, σε ποιον και προς ποιον απευθύνει την διαμαρτυρία του.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις