Αναζητώντας έναν προπονητή που θα δώσει ξανά όραμα και πίστη στην ομάδα μετά το φιάσκο (και) με τον Ρουί Βιτόρια. Γίνεται αυτό Σεπτέμβρη μήνα; Μπορεί να βρεθεί o εκλεκτός, ο σωτήρας τέτοια εποχή;

Πρώτα από όλα πρέπει να κάνουμε μια ανοιχτή παραδοχή. Τα περισσότερα από τα μεγάλα ονόματα που ακούμε και διαβάζουμε ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, υπό αυτές τις δυσμενείς συνθήκες. Περισσότερο «θέλω» εκφράζουν παρά πατούν σε κάποιο ρεαλιστικό σενάριο. Οι τοπ προπονητές δεν αναλαμβάνουν ομάδες σε τέτοια χρονικά σημεία, κατά κανόνα. Γιατί ξέρουν πως δεν θα χειριστούν ούτε θα δημιουργήσουν κάτι δικό τους, αλλά θα κληθούν να δουλέψουν πάνω σε κάτι δεδομένα δομημένο διαφορετικό από αυτό που θα ήθελαν χωρίς να έχουν το χρόνο πραγματικά να παρέμβουν και να βάλουν τη σφραγίδα τους, σε περίοδο που έχουν τελειώσει οι μεταγραφές. Διαχείριση απαιτείται κυρίως και διαχειριστές δεν γίνονται. Όσα λεφτά κι αν τους δώσεις, δεν ρισκάρουν να λερώσουν τη φήμη τους, να χαλάσουν το όνομά τους.

Διαβάστε τη συνέχεια στο menshouse.gr