Καμπανάκι για Μεντιλίμπαρ σε Ολυμπιακό - Αυτό πρέπει να φτιάξει - Προσοχή!

Ωστόσο στα παιχνίδια υψηλών απαιτήσεων, όπως αυτό κόντρα στην Αϊντχόφεν για το Champions League, φάνηκε ξανά κάτι που επαναλαμβάνεται: Ο Ολυμπιακός στο τελευταίο κομμάτι των αναμετρήσεων δείχνει να "σκάει".  Αυτό δεν σχετίζεται με πρόβλημα φυσικής κατάστασης. Άλλωστε η ομάδα του Πειραιά τρέχει πολύ, δεν παρουσιάζει σημάδια έλλειψης προετοιμασίας και έχει δείξει σε πολλά παιχνίδια πως μπορεί να σταθεί σε υψηλό ρυθμό. Το ζήτημα είναι πιο σύνθετο: Η προσέγγιση του Μεντιλίμπαρ απαιτεί από τους ποδοσφαιριστές να πιέζουν συνεχώς ψηλά, να κερδίζουν μονομαχίες, να παίζουν γρήγορα και κάθετα και να μην αφήνουν ποτέ τον αντίπαλο να ανασάνει. Αυτό είναι βιώσιμο για ένα εύκολο διάστημα, αλλά όχι πάντα για ολόκληρο το 90λεπτο - Ειδικά απέναντι σε ομάδες που βγάζουν ποιότητα στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα.  

Το παράδειγμα με την Αϊντχόφεν  

Η αναμέτρηση με την PSV ήταν το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε σε μεγάλο μέρος του παιχνιδιού, έδειξε ότι μπορεί να πατήσει πάνω στον αντίπαλο και να επιβάλει τον ρυθμό του. Όμως, μετά το 75΄, η ομάδα άρχισε να ρίχνει ταχύτητα. Οι γραμμές άνοιξαν, η πίεση προς τα μπροστά μειώθηκε και οι παίκτες της Αϊντχόφεν βρήκαν πιο εύκολα χώρους και πάσες ανάμεσα στις γραμμές.  Το γκολ που ήρθε στο 93΄ ήταν μεν άτυχο και αποτέλεσμα μίας στιγμής, αλλά δεν ήταν τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός είχε χάσει τον έλεγχο στα τελευταία λεπτά. Σε μια διοργάνωση όπως το Champions League, όπου οι ομάδες "χτυπούν" στο φινάλε και αυτή η λεπτομέρεια μπορεί να κοστίσει. 

Διαβάστε επίσης...

Φαβορί ο Ολυμπιακός για τον... Κωστούλα της Τρίπολης - Απορρίφθηκε πρόταση!

Ξαναήρθαν για Πιρόλα - Η απάντηση του Ολυμπιακού και η στάση του παίκτη

 Οι αλλαγές δεν ενισχύουν τον ρυθμό  

Ένα ακόμη στοιχείο που έχει επανέλθει στη συζήτηση είναι η απόδοση των παικτών που μπαίνουν από τον πάγκο. Ο Μεντιλίμπαρ έχει στη διάθεσή του αρκετές μεταγραφές και λύσεις για να "φρεσκάρει" την ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο, όμως δεν είναι λίγες οι φορές που οι αλλαγές δεν δίνουν την απαιτούμενη ώθηση.  Στα απαιτητικά παιχνίδια, οι νεοεισερχόμενοι δεν καταφέρνουν πάντα να ακολουθήσουν το τέμπο ή να προσφέρουν την ένταση που απαιτεί το σύστημα. Σε μερικές περιπτώσεις, η είσοδός τους μειώνει τον ρυθμό αντί να τον αυξήσει, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να χάνει ενέργεια, να μην κυκλοφορεί τη μπάλα το ίδιο γρήγορα και να επιτρέπει στον αντίπαλο να πάρει μέτρα στο γήπεδο.  Δεν πρόκειται για έλλειψη ποιότητας ή φυσικής κατάστασης, αλλά για αδυναμία προσαρμογής στις συνθήκες του εκάστοτε αγώνα. Το παιχνίδι του Μεντιλίμπαρ είναι ιδιαίτερο, απαιτεί ομοιογένεια, ταχύτητα σκέψης και διαρκές τρέξιμο. Όταν η ομάδα αλλάζει πρόσωπα, η συνοχή διαταράσσεται - Και στα μεγάλα παιχνίδια αυτό φαίνεται αμέσως. 

 Η υψηλή ένταση έχει κόστος - Το ζητούμενο η διαχείριση 

Το μοντέλο τού Μεντιλίμπαρ έχει αποδείξει ότι μπορεί να παράγει θέαμα, να δώσει αυτοπεποίθηση και να οδηγήσει σε συνεχόμενες νίκες. Όμως η υψηλή ένταση που ζητά από τους παίκτες του έχει κόστος. Στα ματς των εγχώριων διοργανώσεων το πρόβλημα δεν γίνεται τόσο ορατό, γιατί η ποιότητα του Ολυμπιακού υπερκαλύπτει τις δυσκολίες. Στην Ευρώπη, όμως, που κάθε λάθος τιμωρείται, η ανάγκη για διαφορετική διαχείριση στο τελευταίο 20λεπτο γίνεται επιτακτική.  Η ομάδα χρειάζεται να βρει τρόπο να "κλειδώνει" τα παιχνίδια όταν προηγείται, να μειώνει τις αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές και να κερδίζει ανάσες χωρίς να χάνει εντελώς τον έλεγχο.Προφανώς ο Ολυμπιακός έχει προοπτική, ποιότητα και ξεκάθαρη αγωνιστική κατεύθυνση. Το ζήτημα είναι να διαχειρίζεται τα μεγάλα παιχνίδια μέχρι το τέλος, κάτι που περνά τόσο από τη δουλειά στις προπονήσεις όσο και από τη βελτίωση των παικτών που αλλάζουν τη ροή του αγώνα...