Σε ένα ακόμα παιχνίδι η ΑΕΚ αγκομάχησε για να επικρατήσει, παίρνοντας τη νίκη εναντίον του ΟΦΗ με 1-0 χάρη στο γκολ του Ορμπελίν Πινέδα, ο οποίος για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική ήταν ο πρωταγωνιστής.

Η Ένωση στο Παγκρήτιο έψαχνε λύσεις απέναντι σε μια άμυνα χαμηλών μέτρων, οργανωμένη, με μικρούς χώρους και ελάχιστες «ρωγμές». Το κλειδί για να ανοίξει το ματς δεν ήταν ένας κλασικός δημιουργός, αλλά ένας ποδοσφαιριστής που μέχρι τώρα δεν είχε δείξει το πλήρες εύρος των δυνατοτήτων του. Ο λόγος για τον Ζοάο Μάριο, ο οποίος πραγματοποίησε –χωρίς υπερβολή– την πιο ολοκληρωμένη εμφάνισή του με την κιτρινόμαυρη φανέλα.

Ο βασικός άξονας δημιουργίας και ο Γιόβιτς ως shadow striker

Ο Ζοάο Μάριο ως βασικός άξονας δημιουργίας

Ο Πορτογάλος έπαιξε 90 λεπτά και μετατράπηκε στον φυσικό μοχλό της ΑΕΚ στην ανάπτυξη. Όχι με «θόρυβο», αλλά με καθαρό μυαλό, κίνηση, σωστές θέσεις και διάβασμα του παιχνιδιού. Τα νούμερα απλώς επιβεβαιώνουν αυτό που φαινόταν στο γήπεδο: έξι πάσες-κλειδιά, σε ένα ματς όπου τέτοιου είδους τρύπες ήταν δυσεύρετες.

Ανάμεσά τους η «γλυκιά» σέντρα στο κεφάλι του Μουκουντί, η κάθετη που ξεκινά την τριπλή μεγάλη φάση των Πινέδα – Πιερό – Πενράις και η κεφαλιά-πάσα στο χώρο που βγάζει τον Πιερό τετ-α-τετ στο ανοιχτό γήπεδο.

Παράλληλα είχε 89% ακρίβεια στις μεταβιβάσεις, 50/56 πάσες στο επιθετικό μισό, ήταν στο top-5 των επαφών με την μπάλα και κέρδισε 8 από τις 15 μονομαχίες εδάφους. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με πέντε ανακτήσεις, αποδεικνύουν ότι δεν περιορίστηκε στην «τελική πάσα», αλλά έπαιξε ολοκληρωμένο ποδόσφαιρο.

Ο ρόλος του στο 4-4-2 και η διαγώνια κίνηση προς τον άξονα

Ο Νίκολιτς τον ξεκίνησε ως αριστερό μεσοεπιθετικό στο 4-4-2, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τον ήθελε κολλημένο στη γραμμή. Ο Ζοάο Μάριο έκανε συνεχείς διαγώνιες κινήσεις προς τον άξονα, μπαίνοντας στο «μισό χώρο» και δημιουργώντας υπεραριθμίες εκεί όπου ο ΟΦΗ ήθελε να κρατήσει το παιχνίδι κλειστό.

Αυτές οι κινήσεις έδωσαν στη ΑΕΚ μια επιπλέον πάσα ανάμεσα στις γραμμές, πρόσφεραν έξτρα σύνδεση με τον Πινέδα και άνοιξαν τις άμυνες των Κρητικών σε σημεία που μέχρι τώρα η ΑΕΚ «κολλούσε». Η συνεργασία του με τον Πινέδα ήταν εμφανώς το πιο λειτουργικό δίδυμο δημιουργίας της ομάδας. Γρήγορη σκέψη, άμεση μεταβίβαση, ορθολογικά μέτρα στο γήπεδο. Για πρώτη φορά ο Πορτογάλος έμοιαζε να «κουμπώνει» απόλυτα στο επιθετικό μοντέλο του Μάρκο Νίκολιτς.

Αυτό που είδαμε πρέπει να γίνει... αρχή

Η απόδοσή του δεν αποτελεί απλώς μια καλή βραδιά. Είναι η πρώτη φορά που ο Ζοάο Μάριο δείχνει το πραγματικό του ταβάνι σε αυτό το πλάνο. Ο ρόλος του είναι απαιτητικός, η ΑΕΚ χρειάζεται δημιουργία από τα άκρα προς τα μέσα και ο Πορτογάλος διαθέτει την ποιότητα να εξελιχθεί σε κομβικό εργαλείο.

Οι απαιτήσεις είναι υψηλές – και έτσι πρέπει. Γιατί γι' αυτό τον πήρε η ΑΕΚ: για να κάνει τη διαφορά σε ματς όπου η λεπτομέρεια κρίνει τα πάντα.

Το μήνυμα Γιόβιτς και η επιστροφή στο σχήμα με δύο φορ

Το timing δεν είναι τυχαίο. Την ίδια στιγμή, στη Σερβία, ο Γιόβιτς μίλησε ανοιχτά για τον ρόλο του και αποκάλυψε κάτι που μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο παιχνιδιού της ΑΕΚ το επόμενο διάστημα. Ο Σέρβος φορ σχολίασε ότι ο Νίκολιτς του είχε ξεκαθαρίσει πως τον υπολογίζει σε σύστημα με δύο επιθετικούς. Και, με τον Ζίνι να πλησιάζει την επιστροφή του, η δήλωση αυτή αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

Τι είπε ο Γιόβιτς; «Δεν είμαι παίκτης που θα περιμένει μέσα στην περιοχή. Μου αρέσει να συμμετέχω στο παιχνίδι, να παίζω ως δεύτερος επιθετικός, να κινούμαι ανάμεσα στις γραμμές. Γι’ αυτό προτιμώ τα σχήματα με δύο φορ.»

Κοινώς, ο Γιόβιτς δεν είναι ο «στατικός» killer. Θέλει ρόλο roaming ή shadow striker. Δηλαδή ένας περιπλανώμενος δεύτερος επιθετικός είναι ένας ευέλικτος επιθετικός παίκτης που τοποθετείται ακριβώς πίσω από τον κεντρικό επιθετικό, αλλά με την ελευθερία να κινείται στο γήπεδο για να δημιουργεί ευκαιρίες και να σκοράρει γκολ. Δεν είναι δεσμευμένος σε ένα σημείο και μπορεί να μετακινηθεί στα άκρα ή μεταξύ του κέντρου και της άμυνας της αντίπαλης ομάδας. Αυτός ο ρόλος απαιτεί έναν συνδυασμό της ικανότητας σκοραρίσματος ενός επιθετικού και του οράματος, των πάσων και της δημιουργικότητας ενός επιθετικού μέσου. 

Κι εδώ συνδέονται όλα. Ζοάο Μάριο και Πινέδα δίνουν πλέον σταθερή δημιουργία από τον άξονα-ημιάξονα.  Η ΑΕΚ μπορεί να στηρίξει ξανά το 4-4-2 που ο Νίκολιτς είχε στο μυαλό του από το καλοκαίρι. Με την επιστροφή του Ζίνι, ο Γιόβιτς θα έχει δίπλα του έναν κλασικότερο φορ για να απελευθερωθεί στο παιχνίδι που τον ευνοεί.

Η εμφάνιση του Ζοάο Μάριο στο Παγκρήτιο δεν ήταν απλώς ενθαρρυντική – ήταν καθοριστική ως προς το πού μπορεί να πάει η ΑΕΚ δημιουργικά. Και σε συνδυασμό με τις δηλώσεις Γιόβιτς, δείχνει πως η ομάδα αρχίζει να «πειράζει» ξανά το αρχικό αγωνιστικό πλάνο του Νίκολιτς. Ένα 4-4-2 με μεγάλο ποσοστό δημιουργίας από τον άξονα, γρήγορες μεταβάσεις και δύο φορ που συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο.

Αν ο Ζοάο Μάριο συνεχίσει έτσι, θα μιλάμε για έναν από τους πιο καθοριστικούς παίκτες της σεζόν για την ΑΕΚ.