Σε ελεύθερη πτώση ο Άρης! Οι χειρότερες μέρες του Καρυπίδη

Ο Άρης βρίσκεται σε ένα από τα πιο σκοτεινά φεγγάρια της τελευταίας δεκαετίας: αγωνιστικά ακίνητος, βαθμολογικά βυθισμένος, επικοινωνιακά εκτεθειμένος και με τον κόσμο να έχει φτάσει στα όρια της ανοχής του. Τα ρεπορτάζ σκιαγραφούν το ίδιο συμπέρασμα. Η κατάσταση δεν μαζεύεται με «τρεις-τέσσερις μεταγραφές» ούτε με τα γνωστά επικοινωνιακά τερτίπια.

Ο Ρούμπεν Ρέγες “τρέχει”, αλλά η ζημιά είναι ήδη μεγάλη

Η πραγματικότητα είναι ξεκάθαρη! Ο Ρέγες προσπαθεί να διορθώσει —και τα δικά του— λάθη. Οι μεταγραφικές υποσχέσεις του Ισπανού έμειναν υποσχέσεις. Το καλοκαίρι μίλησε για χτίσιμο σοβαρής ομάδας, με τεχνίτες ποδοσφαιριστές, ταχύτητα, ψυχραιμία και σταθερότητα.

Και τί είδαμε στην πράξη; Έναν Άρη που μπήκε στο πρωτάθλημα χωρίς έτοιμη ομάδα, από τους βασικούς της ενδεκάδας μόλις δύο ήταν στην προετοιμασία, οι περισσότερες μεταγραφές έγιναν στο… και πέντε και στο κάτω κάτω τη γραφής, η ομάδα δεν έχει καμία αγωνιστική ταυτότητα. Στερείται κατοχής, ισορροπίας και ταχύτητας.

Και το κυριότερο; Η ομάδα έχει να νικήσει από την 4η αγωνιστική. Η εικόνα αυτή δεν αλλάζει με συζητήσεις στα αποδυτήρια ούτε με τον Ιανουάριο να μοιάζει με σανίδα σωτηρίας.

Η διοίκηση σε διαρκές αδιέξοδο – τα επικοινωνιακά “τρικ” δεν πιάνουν πια

Οι πληροφορίες που μας έρχονται από τη Θεσσαλονίκη κάνουν λόγο για επικοινωνιακά τρικ. Οι παλιές τακτικές —«αύξηση μπάτζετ», «ανακατασκευή γηπέδου», «μετοχικό κεφάλαιο από τον πρόεδρο»— δεν συγκινούν πλέον κανέναν. Ο κόσμος του Άρη έχει κουραστεί. Έχει απογοητευτεί. Και έχει σταματήσει να δίνει πίστωση χρόνου.

Η σχέση του Θόδωρου Καρυπίδη με την εξέδρα βρίσκεται στο χειρότερο σημείο από τότε που ανέλαβε την ΠΑΕ. Το σύνθημα «πούλα και φύγε» δεν είναι γραφική μειοψηφία. Είναι πλέον κυρίαρχη φωνή.

Αγανάκτηση και απουσία προοπτικής

Ο Άρης, με 18 νέους ποδοσφαιριστές, παρουσιάζει τη χειρότερη βαθμολογική συγκομιδή από τότε που επέστρεψε στη Super League 1. Εϊναι έβδομος με 13 βαθμούς σε 10 αγωνιστικές. Αντί για ανανέωση, προοπτική και εξέλιξη, η ομάδα μοιάζει αποσυντονισμένη, χωρίς κορμό, χωρίς πλάνο και χωρίς ηγεσία μέσα και έξω από το γήπεδο.

Και το κρίσιμο ερώτημα, που θέτει και η εφημερίδα, είναι αμείλικτο! Γιατί να πιστέψει ο κόσμος ότι ο Άρης θα γίνει καλύτερος με τέσσερις κινήσεις τον Ιανουάριο, όταν το καλοκαίρι έγιναν… δεκαοκτώ και έφεραν αυτό το αποτέλεσμα;

Αδυναμία οικοδόμησης σταθερής ομάδας

Αυτό που βλέπουμε είναι το αποτέλεσμα μιας ολόκληρης ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας που έφτασε στο τέλος της. Ο Άρης δεν πληρώνει μόνο τις λάθος μεταγραφές. Πληρώνει την αδυναμία να χτίσει ομάδα με συνέχεια, σταθερότητα και σοβαρότητα.

Ο Ρέγες τρέχει. Η διοίκηση παίζει άμυνα. Ο κόσμος έχει κουραστεί. Και η ομάδα δείχνει ότι χωρίς βαθιές αλλαγές —όχι μόνο παικτών— δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι.