Αυτό που έλειπε στην ΑΕΚ το βρήκε στη Λεωφόρο!

H ΑΕΚ επικράτησε 3-2 στη Λεωφόρο εναντίον του Παναθηναϊκού, σε μια αναμέτρηση με πολύ δύσκολο χαρακτήρα.  Η Ένωση ταλαιπωρημένη από τραυματισμούς, με μοναδικό διαθέσιμο φορ τον Γιόβιτς και με εμφανές πρόβλημα στο εύκολο γκολ τις τελευταίες εβδομάδες, είχε απέναντί της έναν Παναθηναϊκό που σπανίως χάνει εντός έδρας. Κι όμως, το ντέρμπι εξελίχθηκε σε βραδιά-ορόσημο τόσο για τον Σέρβο επιθετικό όσο και για την ψυχολογία της ΑΕΚ.

Πρώτο ημίχρονο: Ανώτερη στο κέντρο, «χτύπησε» στα κρίσιμα

Η ΑΕΚ μπήκε με καθαρό πλάνο και με διάβασμα ανώτερο του αντιπάλου. Με Πινέδα και Μάνταλο να κυριαρχούν στη μεσαία γραμμή, η Ένωση πήρε τον άξονα και την κατοχή (50%-50% συνολικά, αλλά ρυθμός ξεκάθαρα «κιτρινόμαυρος» στο α’ μέρος). Ο Παναθηναϊκός με Σιώπη – Τσιριβέγια – Μπακασέτα ζορίστηκε να χτίσει, έβγαλε εκνευρισμό και δεν απείλησε ουσιαστικά.

Το 0-1 στο 16’ ήταν προϊόν αυτής της υπεροχής: ο Ρότα σέντραρε ιδανικά, ο Γιόβιτς πήρε θέση «καθαρού» φορ και εκτέλεσε με κεφαλιά για το πρώτο του γκολ της βραδιάς. Από εκεί και πέρα η ΑΕΚ έπαιξε με αυτοπεποίθηση – ενδεικτικό ότι οι τελικές της στο α’ μέρος ήταν λιγότερες (μόλις 3 συνολικά στο ματς στο τέλος), αλλά οι φάσεις ήταν πιο καθαρές (xG 2.12).

Το μεγαλύτερο σημείο-κλειδί ήρθε στο 45+…: ο Παναθηναϊκός βρίσκει πέναλτι από τον Πήλιο, όμως ο Στρακόσια κρατά την ΑΕΚ όρθια σε χλιαρή εκτέλεση του Σφιντέρσκι. Στο ακριβώς επόμενο λεπτό, ο Γιόβιτς κερδίζει πέναλτι και το μετατρέπει σε 0-2. Μέσα σε 60 δευτερόλεπτα, η ΑΕΚ από πιθανό 1-1 πάει στο 0-2. Εκεί κρίθηκε το ημίχρονο και μεγάλο μέρος του αγώνα.

Δεύτερο ημίχρονο: Μάνταλος έξω, ρυθμός χαμένος

Με την έναρξη του β’ μέρους φάνηκε ξεκάθαρα τι σημαίνει η απουσία του Μάνταλου. Η ΑΕΚ κατέβασε ταχύτητα, έχασε σύνδεση μεταξύ κέντρου – επίθεσης και ο Παναθηναϊκός άρχισε να κερδίζει μέτρα παρά το ότι έμεινε με δέκα παίκτες μετά την αποβολή του Τουμπά (στο 51’).

Τα στατιστικά το επιβεβαιώνουν:
– Ο Παναθηναϊκός είχε περισσότερες τελικές (14 έναντι 7),
– περισσότερα κερδισμένα μονομαχίες (57 έναντι 56),
– διπλάσια κόρνερ (5-2),
– και μεγαλύτερη παραγωγή μέσα στην περιοχή (8 σουτ εντός περιοχής έναντι 5 της ΑΕΚ).

Η ΑΕΚ έδωσε χώρο, έχασε ηρεμία και το πλήρωσε στο 71’. Σέντρα από τον Ζαρουρί, κακή αντίδραση του Πένραϊς, κακή αντίδραση του Στρακόσια, 1-2. Το μετά… λύγισε τους «κιτρινόμαυρους»: αδράνεια στη μεσαία γραμμή, έλλειψη καθαρού μυαλού και στο 90’ ο Τζούρισιτς ισοφαρίζει με σουτ εκτός περιοχής (xGOT για Στρακόσια: 2.57 – υψηλό, αλλά το δεύτερο γκολ περνάει κάτω από το σώμα του).

Το σημείο-ορόσημο: Κοϊτά και η φάση που άλλαξε το ματς

Όλα έδειχναν ότι η ΑΕΚ πετάει δύο εύκολους – στη ροή του ματς – βαθμούς. Με αριθμητικό πλεονέκτημα και momentum στον Παναθηναϊκό, κανείς δεν περίμενε αντίδραση. Κι όμως, εμφανίστηκε ο Κοϊτά.

Ο Αφρικανός κυνήγησε μια «χαμένη» μπάλα μέσα στην περιοχή, ανάγκασε τον Μπράουν σε ξεκάθαρο πέναλτι και έδωσε στον Γιόβιτς την ευκαιρία για το χατ-τρικ. Ο Σέρβος δεν λάθεψε: 2-3 στο 90+4’. Ήταν η βραδιά του. Είχε 3 τελικές – 3 γκολ. Απόλυτη αποτελεσματικότητα, το στοιχείο που έλειπε από την ΑΕΚ το φετινό φθινόπωρο.

Άντεξε και έδειξε μέταλλο

Ο Σρέντερ άφησε το ματς να πάει μέχρι το 90+11’ (!), όμως η ΑΕΚ άντεξε. Στις καθυστερήσεις ο Παναθηναϊκός είχε κατοχή (82% ακρίβεια σε πάσες, 360 επιτυχημένες), αλλά δεν βρήκε καθαρή τελική εντός περιοχής. Η Ένωση έπαιξε με καρδιά και αυταπάρνηση, όπως στα μεγάλα της παιχνίδια.

Η ΑΕΚ έδειξε για άλλη μία φορά ότι στα δύσκολα γίνεται πιο σκληρή. Σκόραρε τρεις φορές για δεύτερη φορά στο πρωτάθλημα, άντεξε στην πίεση, διαχειρίστηκε υπερβολικά μεγάλο χρόνο καθυστερήσεων και έφυγε με ένα τεράστιο «διπλό». Με τον Γιόβιτς φορμαρισμένο, παίκτες-κλειδιά στα ζόρια (Πινέδα, Ρότα, Κοϊτά) και το μομέντουμ της Φλωρεντίας ακόμη ζωντανό, η Ένωση απέδειξε ότι έχει μέταλλο – αρκεί να μην ξανακάνει το λάθος να αφήσει ένα β’ ημίχρονο «στην τύχη του».

Η νίκη στη Λεωφόρο ήταν δύσκολη, αλλά δίκαιη. Και κυρίως: ήταν νίκη χαρακτήρα.