Άρθρο Μιαούλη για το διπλό της ΑΕΚ! Παράσημο Νίκολιτς από Μπενίτεθ

Για τη σπουδαία νίκη της ΑΕΚ στη Λεωφόρο εναντίον του Παναθηναϊκού γράφει σε άρθρο του στο sport-fm.gr o Κώστας Μιαούλης. Με τίτλο "Όλη η ζωή της ΑΕΚ σε ένα ντέρμπι με happy end", ο έμπειρος δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός αναλύει το διπλό της Ένωσης στο ντέρμπι της 12ης αγωνιστικής με λόγο μεστό και περιεκτικό αλλά γεμάτο νοήματα για την ομάδα του "Δικέφαλου" αετού. Δεν στέκεται τόσο στο χατ τρικ του Γιόβιτς που έγραψε ιστορία. Αλλά σε ένα βράδυ που αλλάζει κλίμα και αφήνει στον Νίκολιτς το πρώτο πραγματικό παράσημο της θητείας του. Και δεν μιλάμε για έναν οποιονδήποτε αρθρογράφο, αλλά για μια πένα πολύ καυστική με αυστηρή κριτική που τσακίζει κόκκαλα. Γι'αυτό έχουν σημασία όσα καταθέτει στο πληκτρολόγιο.

Διαβάστε αναλυτικά:

Για όσους θεωρούν πως η ζωή είναι μια περιπέτεια, αυτό που αξίζει να καταγραφεί είναι ότι το να είσαι οπαδός ή φίλαθλος της ΑΕΚ μπορεί να μοιάζει με ένα παιχνίδι γεμάτο ένταση, ανατροπές και συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα. Η εναλλαγή των ακραίων αντιθέσεων που μπορεί κανείς να παρατηρήσει σε πολλά ματς αυτής της ομάδας είναι ίσως το στοιχείο που προκαλεί έλξη σε ένα μεγάλο μέρος του κοινού της. Σε ένα ντέρμπι όπου η Ένωση ήταν ανώτερη μέχρι το 65ο λεπτό -με εξαίρεση εκείνο το δεκάλεπτο της τρικυμίας που έφερε το πέναλτι που απέκρουσε ο Στρακόσια- έδειχνε πως θα έπαιρνε το ματς πολύ πιο εύκολα απ' όσο περίμεναν οι ίδιοι οι παίκτες της, ίσως και ο προπονητής της. Όμως, πάντα υπάρχει το «ζιζάνιο» στο μυαλό, ειδικά όταν παίζεις στη Λεωφόρο απέναντι σε έναν φορμαρισμένο Παναθηναϊκό, ότι κάτι θα συμβεί. Γιατί είναι σχεδόν αφύσικο να ολοκληρωθεί ένα ματς της ΑΕΚ χωρίς ανατροπές, παρότι αυτήν τη φορά σκόραρε στην πρώτη της τελική προσπάθεια.

Υπάρχουν παράγοντες που δεν μπορείς να προβλέψεις: Ο τραυματισμός του Μάνταλου, η κόπωση που έβγαλαν πολλοί παίκτες, η απουσία συνεισφοράς από ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται μόνο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν μπορείς να προβλέψεις ότι ο Στρακόσα θα γλιστρήσει και θα δεχτεί γκολ από κεφαλιά του Τετέ. Η ΑΕΚ έπαιξε με τη φωτιά, τα φαντάσματα επέστρεψαν και μόλις ήρθε η ισοφάριση -μετά και την αποβολή του Μαρίν (αυστηρή η δεύτερη κίτρινη)- πίστευες ότι θα ζήσεις ξανά το ίδιο έργο όπως σε άλλα ντέρμπι των τελευταίων ετών. Ωστόσο, ο Κοϊτά, από τον οποίο η ΑΕΚ δεν είχε πάρει τίποτα μέχρι εκείνο το λεπτό, κυνηγάει μια χαμένη φάση και κερδίζει το πέναλτι που έκρινε το παιχνίδι.

Η πολύτιμη αυτή νίκη, μετά από εννέα σερί αποτυχημένες προσπάθειες σε ντέρμπι, είχε διδακτικό χαρακτήρα χωρίς να κοστίσει. Δείχνει πως αρκεί μια στιγμή έλλειψης συγκέντρωσης, ατυχίας ή χαλάρωσης για να έρθει η απόλυτη καταστροφή. Η ΑΕΚ απέδειξε ότι μπορεί να σταθεί όρθια σε δύσκολες συνθήκες, αλλά και ότι χρειάζεται περισσότερη προσήλωση για να «κλειδώνει» τα ματς όταν έχει το πάνω χέρι.

Ο Νίκολιτς είδε το πλάνο του να λειτουργεί. Κατά την άποψή μου, ο Μπενίτεθ ήταν εκείνος που περισσότερο προσαρμόστηκε στο πώς θα παίξει η ΑΕΚ στο ντέρμπι, κάτι που αποτελεί από μόνο του ένα παράσημο. Προέκυψαν αλλαγές που δεν ήταν προγραμματισμένες να γίνουν τη στιγμή που έγιναν, ενώ υπάρχει η ένσταση ότι ο Γκρούγιτς θα έπρεπε να περάσει νωρίτερα. Η ΑΕΚ όφειλε να είναι πιο επιθετική και πιο πονηρή από τη στιγμή που το ματς έμοιαζε τελειωμένο. Με 2-0 υπέρ της και παίκτη παραπάνω, έπρεπε να ανεβάσει τον δείκτη του σκορ -κάτι που δεν συνέβη. Έτσι, μοιραία, δέχτηκε ένα γκολ από το πουθενά και το αποτέλεσμα άνοιξε ξανά, δίνοντας δραματικό χαρακτήρα σε ένα ήδη απίθανο ματς.

Το σημερινό παιχνίδι θα μείνει στην ιστορία για το χατ-τρικ του Γιόβιτς, που έγινε ο πρώτος κιτρινόμαυρος με τρία γκολ κόντρα στον Παναθηναϊκό μετά από 42 χρόνια και ο πρώτος που το πετυχαίνει στη Λεωφόρο. Ο Πινέδα ήταν απίθανος, ο Ρότα πραγματοποίησε έξοχη εμφάνιση, ενώ συνολικά η ΑΕΚ έδειξε ότι μπορεί να βρει λύσεις ακόμη και μέσα από το χάος. Μια νίκη που δεν είναι απλώς βαθμολογικής σημασίας, αλλά έχει και ψυχολογικό βάρος, καθώς ξορκίζει τα φαντάσματα του παρελθόντος και δίνει στην Ένωση το δικαίωμα να κοιτάξει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση τη συνέχεια.

Το μεγαλύτερο όφελος απόψε για τον Νίκολιτς, τόσο για τον ίδιο όσο και για την αυτοπεποίθησή του, αλλά και για την εικόνα που παρουσιάζει στο κοινό της ΑΕΚ, είναι ότι σε ένα καθοριστικής σημασίας ντέρμπι, απέναντι σε έναν πολύ μεγάλο προπονητικό αντίπαλο, ήταν εκείνος που κίνησε τα νήματα της αναμέτρησης και βγήκε νικητής.

Κλείνοντας, οφείλω να σημειώσω το εξής: Κανένας διαιτητής δεν μπορεί να αποφύγει τα λάθη σε ένα ντέρμπι, όπου τα νεύρα είναι στο κόκκινο και οι παλμοί των παικτών στα ύψη. Στον σύγχρονο τρόπο διεύθυνσης των αγώνων, αξία έχει να σφυρίζεις αυτό που βλέπεις -και ο Γερμανός το έπραξε.