ΠΑΟΚ χωρίς σχέδιο και με πολλή κούραση! Δεν έπιασε καμία κίνηση Λουτσέσκου

Ο Ατρόμητος πήρε στο Περιστέρι μια από τις πιο «γεμάτες» φετινές του εμφανίσεις και νίκησε 2-0 τον ΠΑΟΚ, σε ένα ματς που εξηγείται τέλεια από το μείγμα: αποτελεσματικότητα στις λεπτομέρειες, σωστός αμυντικός προσανατολισμός και εκμετάλλευση της κούρασης/νευρικότητας του αντιπάλου. Το αξιοσημείωτο είναι ότι οι Περιστεριώτες κέρδισαν ενώ είχαν μόλις 30% κατοχή, όμως έκλεισαν το παιχνίδι με υψηλότερο xG (1.48 έναντι 1.10) και περισσότερες «μεγάλες» ευκαιρίες (3-2). Δηλαδή: λιγότερες ευκαιρίες, πιο καθαρές στιγμές.

Το 1-0 στο 17’ έβαλε αμέσως το ματς στις ράγες που ήθελε ο Κέρκεζ. Εκτέλεση φάουλ του Μίχορλ από δεξιά – σχεδόν σαν κοντινό κόρνερ – και ο Σταυρόπουλος με κεφαλιά έγραψε το προβάδισμα, σε φάση που ο Λουτσέσκου μετά το τέλος «χτύπησε» ως ανεπίτρεπτη αμυντική αδράνεια («να δεχόμαστε τέτοιο γκολ… χωρίς να πηδήξει, με τους δικούς μας κοντά»). Από εκεί και πέρα ο Ατρόμητος έπαιξε με καθαρό σχέδιο: χαμηλότερα μέτρα, προστασία περιοχής, πολλά καθαρίσματα και επιλογή να χτυπήσει όταν βρει χώρο.

Οι αριθμοί δείχνουν πόσο «μονόπλευρα» ήταν τα μέτρα και πόσο «διπρόσωπο» το αποτέλεσμα. Ο ΠΑΟΚ είχε 70% κατοχή και 599 πάσες με 88% ακρίβεια (ο Ατρόμητος 251 πάσες, 72%), κέρδισε 9 κόρνερ, μπήκε πιο συχνά στην περιοχή (34 επαφές στο κουτί έναντι 13) και είχε υψηλότερο expected assists (xA 1.28 έναντι 0.49). Όμως στο ταμείο της ουσίας έμεινε στα ίδια σουτ στο στόχο (2-2) και δεν βρήκε «καθαρό» τελείωμα όταν έπρεπε. Πολύ χαρακτηριστικό και το προφίλ των τελικών: 11 σουτ ο ΠΑΟΚ, αλλά 5 από αυτά μπλοκαρίστηκαν, σημάδι ότι ο Ατρόμητος έκλεινε σωστά το οπτικό πεδίο μέσα στο κουτί και έβγαζε σώματα στη μπάλα.

Το παιχνίδι του ΠΑΟΚ «έγειρε» δεξιά, όπως φαινόταν και από τη ροή των φάσεων: Κένι–Ντεσπόντοφ έδιναν πλάτος και προσπάθεια, με τον Βούλγαρο να είναι ο πιο δραστήριος (5 τελικές, 7 επαφές στην αντίπαλη περιοχή, 4/4 επιτυχημένες ντρίμπλες), αλλά η τελική πάσα/τελείωμα δεν είχε αποτέλεσμα. Ο Κωνσταντέλιας είχε στιγμές (και μια μεγάλη φάση στο 56’ που δεν «έβγαλε» στον αφύλακτο Μπιάνκο), αλλά η συνολική παραγωγή έμεινε κάτω από το επίπεδο που ζητά ένα ματς ανατροπής. Δεν είναι τυχαίο ότι στα μετόπισθεν οι στόπερ «έπνιξαν» την μπάλα: Κεντζιόρα και Βολιάκο έφτασαν σε ρυθμούς πολλών επαφών/κυκλοφορίας, κάτι που συνήθως δείχνει ότι η κατοχή γυρίζει πολύ πίσω και δυσκολεύεται να γίνει κάθετη απειλή.

Από την άλλη, ο Ατρόμητος κέρδισε το ματς με άμυνα… παλιάς σχολής και σωστή οικονομία δυνάμεων. Έβγαλε 35 απομακρύνσεις (ο ΠΑΟΚ 14), είχε 8 κλεψίματα/κοψίματα (interceptions) και δεν «άνοιξε» ποτέ τη δομή του κυνηγώντας δεύτερο γκολ. Όταν ο ΠΑΟΚ φόρτωσε με στημένα γύρω από την περιοχή, οι Περιστεριώτες άντεξαν. Και όταν το παιχνίδι πήγε στο τελευταίο τέταρτο της αναμέτρησης, βγήκαν τα σημάδια κόπωσης των φιλοξενούμενων: οι αλλαγές του Λουτσέσκου δεν καθάρισαν την εικόνα (όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος), ενώ ο Ατρόμητος έβρισκε πια πιο συχνά ανάσες σε μεταβάσεις. Είχε μάλιστα καθαρή κόντρα στο 90+1’ (τρία με δύο) που χάθηκε, πριν έρθει το καθοριστικό κλείδωμα.

Το 2-0 στο 90’+6’ ήταν η τελική σφραγίδα της βραδιάς και συνέδεσε το ποδόσφαιρο με τη λογική: ο Τζοβάρας έβαλε πλάτη, «τσίμπησε» τη μπάλα, ο Παβλένκα τον ανέτρεψε και ο Φαν Βέερτ εκτέλεσε το πέναλτι. Στα goalkeeping metrics φαίνεται και η διαφορά: ο Χουτεσιώτης «έβγαλε» παραπάνω απ’ όσο περίμεναν οι πιθανότητες (θετικό goals prevented), ενώ ο Παβλένκα επιβαρύνθηκε από το δεύτερο γκολ (πέναλτι) και το τελικό πρόσημο ήταν αρνητικό.

Σε επίπεδο κατάστασης, ο Ατρόμητος πήρε βαθιά ανάσα μετά από αρνητικό σερί, ενώ ο ΠΑΟΚ πλήρωσε και το game state (να κυνηγάς από νωρίς) και την έλλειψη πνευματικής/σωματικής φρεσκάδας που περιέγραψε ο Λουτσέσκου: «μας έλειψε πνευματική ενέργεια, πνεύμα θυσίας, 2-3 καλές επιλογές». Με δύο ματς στην Τούμπα μπροστά του (Κύπελλο και ντέρμπι), το ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ δεν είναι άλλη μια «καλή κατοχή», αλλά να ξαναβρεί τη φλόγα και κυρίως την καθαρότητα στις αποφάσεις κοντά στην περιοχή. Γιατί στο Περιστέρι είχε την μπάλα, αλλά ο Ατρόμητος είχε το σχέδιο και τα «χτυπήματα» που κερδίζουν παιχνίδια.