Μια ανάρτηση που χτυπά κατευθείαν στην καρδιά της ΑΕΚ ανέβηκε στα social media και ξύπνησε μνήμες που δεν ανήκουν απλώς στην ιστορία του συλλόγου, αλλά στον ίδιο τον πυρήνα της. Ο Πέτρος Μάνταλος κοινοποίησε βίντεο αφιερωμένο στον Γιώργο Μόσχο, σε μια ημερομηνία που για την κιτρινόμαυρη οικογένεια δεν περνά ποτέ σαν «απλή επέτειος».

Η ΚΑΕ ΑΕΚ τίμησε και φέτος τη μνήμη του Γιώργου Μόσχου — ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 28 Δεκεμβρίου 1966, σαν σήμερα πριν 59 χρόνια, παραμονή των 29ων γενεθλίων του — ανεβάζοντας το απόσπασμα από την ταινία-έπος «1968» των Μάκη Αγγελόπουλου και Τάσου Μπουλμέτη. Πρόκειται για μια από τις πιο φορτισμένες σκηνές της ταινίας: εκεί όπου η ανθρώπινη αντοχή, η αξιοπρέπεια και η αυτοθυσία δεν παρουσιάζονται ως έννοιες, αλλά ως ωμή πραγματικότητα.

Η σκηνή που «ραγίζει» όσους ξέρουν τι σημαίνει ΑΕΚ

Στο βίντεο προβάλλεται η στιγμή που ο Γιώργος Μόσχος, ο «Πικκολίνο», αποκαλύπτει στον Γιώργο Αμερικάνο την άνιση μάχη που έδινε. Βρισκόμαστε στις 30 Μαρτίου 1966, στο Μιλάνο, στο ημίχρονο του αγώνα με τη Σλάβια Πράγας, στον ημιτελικό του Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης — δύο χρόνια πριν από το έπος του 1968.

Η ΑΕΚ μιας άλλης εποχής, πιο ρομαντικής και πιο «γήινης», χάνει στο ημίχρονο 47-34. Ο Μόσχος είναι ήδη εξαντλημένος, όχι από την ένταση του ματς, αλλά από τη μάχη που έδινε μακριά από όλους: με τον καρκίνο. Κι εκεί, μέσα στα αποδυτήρια, ξεστομίζει τη φράση που κόβει την ανάσα:

«Δεν μπορώ άλλο ρε Γιώργο… Ξέρεις πώς παίζω; Έτσι παίζω… Είναι καιρός τώρα…»

Η συγκλονιστική αφήγηση της ΚΑΕ ΑΕΚ θυμίζει ότι η χημειοθεραπεία — που γινόταν κρυφά στο Λονδίνο — είχε αρχίσει να τον καταβάλλει, όμως εκείνος συνέχιζε. Υπερήφανος. Μόνος. Με μια επιλογή που σπάνια αντέχεται: να μη ρίξει το φρόνημα των συμπαικτών του, να μη γίνει «βάρος», να μη λυγίσει μπροστά στα μάτια τους.

Γιατί το ανέβασε ο Μάνταλος

Το βίντεο αυτό δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητο τον αρχηγό της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ. Ο Πέτρος Μάνταλος, μια εμβληματική μορφή της σύγχρονης ιστορίας της Ένωσης, δεμένος όσο λίγοι με τον σύλλογο, δεν έχει κρύψει ποτέ ότι έζησε κι ο ίδιος δύσκολες στιγμές — ανάμεσά τους και δύο σοβαρούς τραυματισμούς χιαστών, που δοκιμάζουν όχι μόνο το σώμα, αλλά κυρίως το μυαλό και την ψυχή.

Γι’ αυτό και η κοινοποίησή του δεν ήταν μια τυπική «αναδημοσίευση». Ήταν μια σιωπηλή υπόκλιση. Μια κίτρινη καρδιά ανάμεσα σε δύο συμπαίκτες που αγκαλιάζονται, σαν να λέει χωρίς λόγια: «αυτό είμαστε».

Ο Γιώργος Μόσχος έφυγε στις 28 Δεκεμβρίου 1966, μόλις 29 χρονών παλικάρι, μετά από ακόμη 9 μήνες αντρίκιας πάλης με το «θεριό». Και η ιστορία του δεν είναι απλώς μια θλιβερή ανάμνηση. Είναι μάθημα για το τι σημαίνει να παίζεις, να αντέχεις, να στέκεσαι όρθιος όταν δεν έχεις δυνάμεις.

Και κάπου εδώ είναι και το ουσιαστικό: αυτό το βίντεο μοιράστηκε ο Πέτρος Μάνταλος και είναι συγκλονιστικό. Γιατί την ιστορία του Γιώργου Μόσχου δεν την ξεχνά κανείς ΑΕΚτζής.