Το μεγαλύτερο σκορποχώρι της λίγκας ο ΠΑΟΚ - Ούτε στα Μεγάλα Καλύβια τέτοιο χειμαδιό!

Παραλαμβάνει ο Λουτσέσκου τον ΠΑΟΚ σκέτο ερείπιο από τα μαγικά χεράκια του Στανόγεβιτς. Κοιτάει γύρω του, βλέπει γκρεμίδια και χαλάσματα, λέει «θέλω δυο μήνες καιρό για να το κάνω ομάδα αυτό το μπάχαλο». Προς τιμήν τους τόσο η διοίκηση του κλαμπ όσο και οι φίλαθλοι, κάνουν υπομονή.

Μια στραβή, δυο στραβές, τρεις στραβές, εκεί αυτοί, τηρούν το λόγο τους. Αλλά μετά απ’ το σημερινό, νομίζω ότι είναι μάλλον η ώρα να ξεχειλίσει το ποτήρι. Γιατί ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου για μία ακόμη φορά δεν είχε αρχή, μέση και τέλος, για μία ακόμη φορά δεν είχε σχέδιο, για μία ακόμη φορά δεν είχε χαρακτήρα…

Πείτε μου εσείς ρε παιδιά πώς παίζει ο ΠΑΟΚ, γιατί εγώ είμαι βλάκας. Παίζει τίκι-τάκα, παίζει με μακρινές μπαλιές, παίζει από τα άκρα, παίζει με αντεπιθέσεις, παίζει με πρεσάρισμα και κλεψίματα, πώς στο διάολο παίζει ο Δικέφαλος του Βορρά, εξηγείστε μου να μάθω κι εγώ ο άμπαλος.

Γιατί αυτό το πράγμα που παρουσιάζει ο Ρουμάνος στο γήπεδο, είναι τουρλουμπούκι και τίποτε παραπάνω. Όπου θέλει τραβάει ο κάθε παίκτης, ό,τι του φανεί κάνει, όπως γουστάρει πλασάρεται στο γήπεδο. Και φτάσαμε έτσι η ομάδα με το καλύτερο υλικό εν Ελλάδι (μαζί με εκείνο του Ολυμπιακού φυσικά), να είναι το μεγαλύτερο σκορποχώρι της Σουπερλίγκας.

Συγγνώμη, αλλά ούτε στην Κουτσούφλιανη, ούτε στο Ροπωτό, ούτε στα Μεγάλα Καλύβια τέτοιο χειμαδιό. Τουλάχιστον στα επαρχιακά γήπεδα, οι ερασιτέχνες παίζουν με καρδιά και σθένος.

Στον ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου, τους χαρίζει τους αριθμητική υπεροχή ο Αραούχο (ο άνθρωπος με τα χρυσά πόδια και το μυαλό γεμάτο πίτουρο…) κι αυτοί κάθονται στο κέντρο του γηπέδου και κοιτάνε. Και καλά οι ποδοσφαιριστές. Κουκιά φάγανε, κουκιά μολογάνε. Ο προπονητής, βλέπει ή δεν βλέπει; Δεν κοιτάει στο χορτάρι να δει τον Ελ Καντουρί να σέρνεται σαν τα φίδια, τον Βιεϊρίνια να κοροϊδεύει και τους Τσίμιροτ και Σάχωφ να μην μπορούν βγάλουν μια μπαλιά της προκοπής.

Έναν παίκτη έχει να κρατάει μπάλα στα πόδια του και να ξεμαρκάρει τους συμπαίκτες του, τον Μπίσεσβαρ, κι αυτός τον περνάει μέσα στο εξηνταπέντε; Εντάξει δεν είναι αθλητής ο Μπίσεσβαρ, εντάξει έχει τα κιλάκια του, εντάξει του κόβεται η αναπνοή στα σπριντ, αλλά για τον συγκεκριμένο αγώνα ταμάμ ήτανε. Να σπρώξει μπροστά την ομάδα, να παίρνει φάουλ κοντά στην περιοχή, να κουράσει την ήδη πολύ κουρασμένη ΑΕΚ που τα είχε δώσει όλα με τη Μίλαν.

Αλλά ο Λουτσέσκου έμοιαζε να είναι αόμματος στο ΟΑΚΑ. Να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του και να μην έχει καμιά ιδέα πως θα τουμπάρει το ματς. Στο πιάτο το έδωσε εν τέλει στον Χιμένεθ, ο οποίος αρκέστηκε σε μια έξυπνη διαχείριση και καθάρισε. Με τη βοήθεια βεβαίως του Μάρκο Λιβάγια, που για μία φορά έπαιξε και για την πάρτη του. Διότι ως τώρα χάριζε γκολ και ευκαιρίες και ανάσες στους συμπαίκτες του. Σήμερα καθάρισε μόνος του με τη μεγάλη κλάση του.

Το είχα γράψει προ καιρού, όταν πέφτανε διάφοροι να τον φάνε ότι είναι παιχταράς αλλά δεν ξέρω αν έχει όρεξη να παίξει. Απ’ ό,τι φαίνεται στην ΑΕΚ το βρήκανε το κουμπί του και το πατήσανε με τρόπο αριστοτεχνικό. Κι αυτός, αντί να τρέχει στον Αργυρό, ανταποδίδει με απόδοση διαμάντι. Χρυσό θα τον πληρώσει του χρόνου ο Μελισσανίδης, όταν θα στείλει πίσω στην Ισπανία τον Αραούχο. Και θα κλαίνε οι λουλουδούδες…