Ελάχιστες ομάδες αυτό που κατάφερε ο Ολυμπιακός - Όλοι οι οπαδοί θέλουν τον Μαρινάκη!

Ολυμπιακός: Αλήθεια, πόσες ομάδες στην Ευρώπη, όχι μόνο ελληνικές ή πορτογαλικές, μπορούν να κοντράρουν μεταγραφικά την Πόρτο και να την κερδίσουν κι ενώ εκείνη έχει προβάδισμα λόγω οψιόν επαναγοράς και ποσοστού (40%) στα δικαιώματα του παίκτη; Την απάντηση την ξέρω κι εγώ, την ξέρετε κι εσείς. Ελάχιστες.

Ο Ολυμπιακός κατάφερε στην υπόθεση του Όλεγκ Ρέμπσιουκ να επιβεβαιώσει ότι ανήκει σ' αυτές τις ελάχιστες. Ο 23χρονος Μολδαβός αριστερός μπακ ζει στην Πορτογαλία από τα τέσσερά του χρόνια. Ουσιαστικά είναι πιο πολύ Πορτογάλος από Μολδαβός. Άρα είναι λογικό να έχει ψηλά στη συνείδησή του την Πόρτο (από τις ακαδημίες της οποίας πέρασε) και την Liga NOS.

Κι όμως, όταν κλήθηκε να διαλέξει επέλεξε Πειραιά και Ολυμπιακό, όχι «δράκους» και Πόρτο. Σίγουρα έπαιξε μεγάλο ρόλο η επιμονή και το ψηστήρι του Πέδρο Μαρτίνς που του εξήγησε ότι θα τον υπολογίζει ως βασική λύση. Όμως, και πάλι, δεν είναι εύκολο ένας Πορτογαλο-αναθρεμένος παίκτης, μέρος του οποίου ανήκει στην Πόρτο που είναι τεράστιο brand πανευρωπαϊκά, να απορρίψει το (για τους περισσότερους) προφανές.

Για να μπορεί λοιπόν ο Ολυμπιακός να... κοντράρει στα μάτια και το μυαλό ενός παίκτη την Πόρτο, έχει παίξει ρόλο ένας συγκεκριμένος άνθρωπος. Ποιό είναι το όνομά του; Βαγγέλης Μαρινάκης. Επαναλαμβάνω, έπαιξε μεγάλο ρόλο ο Πέδρο Μαρτίνς και η επιμονή του. Προφανώς και η δουλειά του, είναι άλλη η εικόνα που έχουν άπαντες στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή για τον Ολυμπιακό από 'κείνη π.χ. που είχαν όταν κόουτς ήταν ο Μπέσνικ Χάσι. Όμως, και για το ότι αυτή τη στιγμή είναι στο λιμάνι ο 50χρονος εξαιρετικός Πορτογάλος τεχνικός, ο Μαρινάκης... φταίει. Την ευθύνη ενός κλαμπ την έχει εκείνος που βάζει τα λεφτά και κάνει την (τελική) επιλογή. Και την έχει και στα καλά και στα κακά. Εκείνος έχει την μπαγκέτα στα χέρια και δίνει τον ρυθμό.

Προφανώς θα αντιδράσουν πολλοί φίλοι άλλων ομάδων αλλά νομίζω ότι, κατά βάθος, ξέρουν και παραδέχονται ότι ο ιδιοκτήτης που θα ήθελαν να έχουν στις ομάδες τους ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι. Δεν έχω διάθεση να προσβάλλω ή να υποτιμήσω κανέναν. Αυτό που έχει καταφέρει η τωρινή διοίκηση των ερυθρόλευκων από το 2010 μέχρι τώρα είναι στα όρια (ίσως και να τα έχει ξεπεράσει) του αδύνατου. Κατά την ταπεινή μου γνώμη το πιο δύσκολο δεν είναι να κάνεις μια καλή χρονιά και να φτάσεις στην κορυφή ή στις ψηλές θέσεις. Το δύσκολο είναι διατηρηθείς εκεί για σειρά σεζόν. Και ο Ολυμπιακός το καταφέρνει παραμένοντας ανταγωνιστικός και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο νταμπλούχος Ελλάδας είναι 37ος στο ranking της UEFA. Σας φαίνεται λίγο ή ασήμαντο; Δεν είναι. Μιλάμε για μια ομάδα που η καθημερινότητά της είναι η ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που βρίσκει το εθνικό ranking σε ιστορικά χαμηλά. Ακούνε στο εξωτερικό ελληνικό ποδόσφαιρο και γελάνε και τρέχουν, απλά δεν είμαι σίγουρος ποιά σειρά από τα δύο ακολουθούν.

Και δεν συμβαίνει αυτό, μόνο, για την καθαρά ποδοσφαιρική εικόνα. Συμβαίνει και για το κατά πόσο οι ομάδες είναι σε θέση να πληρώσουν αρκετά και στην ώρα τους όλους όσοι κάνουν νταλαβέρια στην αγορά. Ο Ολυμπιακός λοιπόν καταφέρνει, πέρα από την καλή του εικόνα στο γήπεδο, να είναι φερέγγυος στους έξω που είναι πιο αυστηροί και αμείλικτοι, στυγνοί επαγγελματίες, άνθρωποι του «show me the money» και του «when money talks, bullshit walks».

Ξέρω πολύ καλά ότι ένας Παναθηναϊκός, ένας ΑΕΚτσής, ένας ΠΑΟΚτσής θα πετάξει πολλές κλισεδούρες για να αντικρούσει αυτό που λέω αλλά η δική μου πεποίθηση είναι αυτή και δεν την αλλάζω. Κάθε οπαδός θα ήθελε να έχει έναν Μαρινάκη στη διοίκηση της ομάδας του και να αισθάνεται διοικητική σιγουριά ανησυχώντας μόνο για το αν η ομάδα παίζει απλά καλά ή πολύ καλά και όχι, π.χ. για το αν έχει δικαίωμα συμμετοχής σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις ή αν θα μπορέσει να κρατηθεί εντός στόχων τον Γενάρη.
 
ΥΓ: Είναι αναμφίβολα θετικό ότι ο Ρέμπσιουκ έβαλε και την... ψυχή του στο ναι που είπε στον Ολυμπιακό. Αποτελεί μια καλή βάση για να ελπίζει κάποιος ότι θα πετύχει στο μεγάλο λιμάνι. Απλά να θυμίσω ότι είναι ένας 23χρονος παίκτης που έρχεται σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον και θέλει χρόνο προσαρμογής. Και ο Τσιμίκας χρειάστηκε χρόνια και δανεισμούς... αγροτικά στο εξωτερικό για να γίνει Τσιμίκαρος, από Τσιμικάκος.

ΥΓ2: Το συμβόλαιο του Ραφίνια με τον Ολυμπιακό, αν δεν κάνω λάθος αφού οι ερυθρόλευκοι δεν ανακοινώνουν διάρκεια συμβολαίων, είναι για 1+1 και όχι κλειστό διετές όπως υπήρχε μια γενική αίσθηση όταν υπέγραφε.

ΥΓ3: Καλή χρονιά και υγεία σε όλους, ανεξαρτήτως ομάδων, θρησκειών, πολιτικών πεποιθήσεων και εθνικοτήτων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μεγάλη έκπληξη στο Λιμάνι - Φωτιά μετά τον Ρέαμπτσιουκ - Φορ που ήθελε κι άλλη ελληνική ομάδα!

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις