Κατέρρευσε λόγω Ζαρίφ ο Αλμέιδα - Τυχερή η ΑΕΚ που έχει "βασιλιά" Ηλιόπουλο

Την 3η αγωνιστική των play off καθάρισε και μαθηματικά η υπόθεση τίτλος ενώ την 5η αγωνιστική των play off καθάρισε μαθηματικά και η προνομιούχος 2η θέση με θέα στο League Phase του ερχόμενου Τσάμπιονς Λιγκ! Για να αποδειχθεί - και στη μία και στην άλλη περίπτωση - ο Ολυμπιακός εκτός από νέος Πρωταθλητής Ελλάδας και η ομάδα/ρυθμιστής για τον δεύτερο Παναθηναϊκό. Εδώ που τα λέμε κάπου το χρωστούσαν κιόλας οι “ερυθρόλευκοι” στον αιώνιο αντίπαλο του αφού πρόπερσι τους κέρδισε στο “Καραϊσκάκης”, κατά κάποιο τρόπο “χαρίζοντας” τον τίτλο στην ΑΕΚ ενώ πέρσι έκανε κάτι αντίστοιχο σε βάρος της Ένωσης (την κέρδισαν στο “Καραϊσκάκης” την προτελευταία αγωνιστική), συμβάλλοντας τα μέγιστα για να κάνει το “θαύμα” του ο Λουτσέσκου βγάζοντας τον ΠΑΟΚ Πρωταθλητή! Αυτός είναι ο Ολυμπιακός, που παίζει (σχεδόν) πάντα για τον εαυτό του και μόνο!

Χωρίς... μακιγιάζ και οπαδικά γυαλιά ο Oλυμπιακός ήταν η μοναδική πραγματικά καλή ομάδα στην φετινή SL1. Tο απέδειξε περίτρανα και στο τέλος των πλει οφ. Παρότι μαθηματικά πρωταθλητής και βαθμολογικά αδιάφορος καθάρισε παίζοντας στο ρελαντί πρώτα την ΑΕΚ εκτός έδρας και μετά στο κάστρο του τον ΠΑΟΚ με μια ξεγυριστή 4άρα. Χωρίς να πιάσει υψηλά στανταρ απόδοσης, κόντρα στους δυο “δικεφάλους” που καιγόντουσαν για αποτέλεσμα λόγω 2-3 θέσης, έκανε το 2 στα 2 με συνολικό σκορ 6-2!! Δείγμα φυσικά και της νοοτροπίας του κλαμπ αλλά και της τρομερής σφραγίδας του κόουτς Μεντιλίμπαρ που τους κράτησε με κίνητρο αλλά και σε αγωνιστική/αθλητική/πνευματική ετοιμότητα...

Παρεμπιπτόντως: συγκρίνεις τον Μεντιλίμπαρ (κύριος, σοβαρός, ταπεινός καλός και κυρίως ισορροπημένος προπονητής και χαρακτήρας, μια προσωπικότητα που εμπνέει συγχρόνως σέβας και φόβο, ο οποίος διδάσκει με τις αρχές και την συμπεριφορά του) με τον διαταραγμένο και “καμένο” Αλμείδα και καταλαβαίνεις γιατί ξαφνικά η προπέρσινη Πρωταθλήτρια ΑΕΚ παρά τα δεδομένα λεφτά που ρίχνει ο Μάριος Ηλιόπουλος... κατάφερε να έχει τέτοια διαφορά με τον Ολυμπιακό!

Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός δικαιωματικά πήρε το δεύτερο εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ. Κόντρα σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, τους δυο προηγούμενους Πρωταθλητές, που είχαν τους ίδιους προπονητές 3 και 4 χρόνια αντίστοιχα κι ενώ αυτός μεσούσης της σεζόν άλλαξε προπονητή, κατόρθωσε να τους κερδίσει 3 και 2 φορές. Με τον Ρούι Βιτόρια να έρχεται για να σώσει ότι σωζόταν από την λαίλαπα Ντιέγκο Αλόνσο και παρότι έκανε αρκετά λάθη αποδείχθηκε ικανός καπετάνιος. Δεν ήταν κάτι το εξαιρετικό ο Παναθηναϊκός στην Opap Arena, ήταν σχεδόν απών για ένα ημίχρονο, αλλά όταν έμεινε πίσω στο σκορ κι αποφάσισε να παίξει εμφανίστηκε αλλαγμένος και πολύ αποφασιστικός στην επανάληψη Ήταν κυνικός, ήταν σοβαρός, είχε παίκτες που έκαναν την διαφορά (Ουναχί, Βαγιαννίδης) και ανέτρεψε μια διαγραφόμενη καταστροφική κατάσταση. Κόντρα σε αυτή την διαλυμένη ΑΕΚ ο κόουτς Βιτόρια ήξερε που να ποντάρει: ένα γκολ έφτανε για να την κάνει άνω κάτω και μετά όλα θα ερχόντουσαν από μόνα τους. Δηλαδή οι “κιτρινόμαυροι” μετά το 60' να μένουν από ενέργεια/κουράγια/πίστη και ο κόουτς Αλμέιδα να κάνει την κλασική του κακή διαχείριση, με τις αλλοπρόσαλλές αλλαγές του.

Το ζητούμενο χθες για το “τριφύλλι” ήταν να κάνει το πρώτο του διπλό μέσα στο 2025 και σε συνδυασμό με το αποτέλεσμα του ΠΑΟΚ στο Φάληρο να εξασφαλίσει τη 2η θέση. Αυτό συνέβη με την ... βοήθεια Αλμέϊδα και Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός άλωσε για πρώτη φορά την Opap Arena και μετά απο 30 χρόνια κέρδισε στην Νέα Φιλαδέλφεια, οπότε μπορεί πλέον να κλείσει τη σεζόν του με το μίνιμουμ στόχο και να ληφθούν οι απαραίτητες αποφάσεις για την επόμενη ημέρα, όπου είναι πάρα πολλά τα ανοικτά ζητήματα. Ακόμη και του προπονητή, παρότι ο Βιτόρια έχει το δικαίωμα να συνεχίσει , κάνοντας αυτός την προετοιμασία και τον προγραμματισμό της νέας ομάδας,

Η ΑΕΚ ήταν η ομάδα που... διαλύθηκε στα πλει οφ. Πέντε ήττες σε πέντε αγωνιστικές, 7 σερί ματς χωρίς νίκη με 6 ήττες. Ο Ματίας Αλμέιδα μπορεί να μνημονεύεται για το νταμπλ της πρώτης του χρονιάς αλλά θα χρεώνεται με την σοκαριστική απώλεια πέρσι ενός δικού της πρωταθλήματος, τον οδυνηρό – ντροπιαστικό ευρωπαϊκό αποκλεισμό από την... 7χρονη Νόα και την φετινή απώλεια της δικής της 2ης θέσης, όντας ξεκινώντας τα πλέι οφ δεύτερη στο -7 από τον Ολυμπιακό αλλά στο +3 βαθμούς από τον ΠΑΟ και στο + 7 από τον ΠΑΟΚ. Για να αντιληφθείτε περί τίνος... Τιτανικού μιλάμε, του Αλμέϊδα και του γκρουπ του, πριν από το ντέρμπι της προτελευταίας αγωνιστικής της regular season με τον Ολυμπιακό στην Opap Arena, η διαφορά της ΑΕΚ με τους “ερυθρόλευκους” ήταν στο -2 και μία αγωνιστική πριν από το φινάλε των play off έχει εκτοξευθεί στους -19 βαθμούς!!!! Δηλαδή από τους 21 παιζόμενους βαθμούς πήρε μόλις 1 (στο ματς με τον 'Αρη). Απίστευτο κι άρρωστα οξύμωρο...

Όπως ακριβώς οξύμωρη ήταν και η 3ετία του Ματίας Αλμέιδα στην ΑΕΚ, όπου τα έκανε όλα τόσο γρήγορα. Όπως κέρδισε άμεσα, έτσι έχασε και άμεσα.  Κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική πήρε νταμπλ στην πρώτη του χρονιά και στην τρίτη του χρονιά η δική του ΑΕΚ κατέρρευσε σαν τραπουλόχαρτο!! Κι αυτή η κατάρρευση οφείλεται κυρίως στον Ματίας Αλμείδα! Ο Αργεντινός κόουτς μοιάζει να πάσχει από σύνδρομο “συναισθηματικής κατάρρευσης”. Και όσο περνούσε ο καιρός, πριν ακόμη τα play off, το “κόλλησε” και η ομάδα του!! Από ένα σημείο και μετά το ζητούμενο ήταν να το καταλάβουν οι υπόλοιποι, όχι μόνο οι αντίπαλοι αλλά και το τεράστιο φαν κλαμπ του “Πελάδο” στην ΑΕΚ. Συνέβη κι αυτό αφού ήρθε το “ξεγύμνωμα” όταν οι συνθήκες έγιναν δύσκολες και οι ψυχολογικές μεταπτώσεις, τα ξεσπάσματα του Αλμέιδα, εμφανιζόντουσαν. Κορυφαίο και απαράδεκτο εκείνο μετά την ήττα με 1-0 από τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα.

Ο Ματίας Αλμέιδα είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου. Άκρως συναισθηματικός, παρορμητικός, «λόκο», με αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.  Με τεράστιες μεταπτώσεις, με βαθύτατες εσωτερικές διαταραχές, με συναισθηματικές εκρήξεις, με αίσθημα καταδίωξης, όλα αυτά του ταλανίζουν το “είναι”. Η αντίστροφη μέτρηση για αυτόν ξεκίνησε ουσιαστικά από τότε που έχασε τον... συνεργάτη - “θερμοστάτη” του (συναισθηματικά), τον Ομάρ Ζαρίφ.Ο κύκλος του Αλμέιδα στην ΑΕΚ έχει κλείσει εδώ και καιρό. Ήρθε ... ξένος σε μια ΑΕΚ που τον είχε ανάγκη (κι αυτός την ΑΕΚ), πέτυχε μαζί της από την πρώτη του χρονιά, εκτός από το νταμπλ άρεσε και η διαφορετική ποδοσφαιρική βερσιόν που εμφάνισε, ταυτίστηκε με το νέο γήπεδο της ομάδας, μίλησε στην καρδιά και το θυμικό πολλών οπαδών. Πάλεψε αλλά και παρασύρθηκε (όπως και οι απανταχού ΑΕΚτζήδες) από την μαγική πρώτη του σεζόν και στο τέλος απέτυχε με εκωφαντικό θόρυβο. Είτε γιατί έψαχνε απεγνωσμένα συμμάχους, είτε γιατί “τρελαινόταν” και έβλεπε εχθρούς ακόμη και εκεί που δεν υπήρχαν (όντας... κακομαθημένος από τον Μελισσανίδη και παραχαϊδεμένος με τρομερή ασυλία από κόσμο και ρεπόρτερ).

Στο δια ταύτα: στην ΑΕΚ πρέπει να το δουν ως ένα κύκλο που έκλεισε και να συνεχίσουν χωρίς παρεκτροπές/θυμούς/”εμφυλίους”! Κι ας έπιασε πάτο ξανά η ομάδα με τεράστια ευθύνη του Αλμέϊδα. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ούτε ισοπέδωση, ούτε ωραιοποίηση, Ούτε... διαγραφές, ούτε... μυθοποιήσεις. Ναι, ο Ματίας Αλμέιδα θα κατέχει εκτός από το νταμπλ, και το πιο αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία της ΑΕΚ!! Ίσως έπρεπε να της συμβεί κι αυτό της ΑΕΚ ώστε να αλλάξει τελείως σελίδα, όπως αυτό ξεκίνησε να γίνεται από το περσινό καλοκαίρι που άλλαξε χέρια, πήγε από τον Μελισσανίδη στον Ηλιόπουλο.

Κατά συνέπεια, μικρή σημασία έχει το αποτέλεσμα στην Τούμπα (εξ ου και ότι θα πάει και εκεί, όπως φαίνεται, με τον “άρρωστο” - πνευματικά & συναισθηματικά - Αλμέιδα), η ΑΕΚ πρέπει να πάει μπροστά στην μετά -Αλμέϊδα εποχή. Να προχωρήσει σε αλλαγές εκ βάθρων, να προχωρήσει με άλλον προπονητή, να αλλάξει το μισό ρόστερ της και να κάνει... επίθεση αγάπης πρός τον κόσμο της. Είναι αναμφισβήτητα μια πολύ δύσκολη εξίσωση, αλλά την θεωρώ τυχερή που έχει “βασιλιά” (ιδιοκτήτη) με ιδιαίτερο ταπεραμέντο,τον φιλόδοξο, “φτιαγμένο”, “επαναστάτη” “Super Mario”. Μαθαίνει γρήγορα το αφεντικό και εφόσον ισχύουν αυτά που ακούω για “γενναίες και εντυπωσιακές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα” που έρχονται το καλοκαίρι, μπορεί σε βάθος 2-3τίας να “ξαναστηθεί” σε πολύ πιο στέρεες βάσεις και χωρίς να κρύβονται θέματα κάτω από το χαλί όπως συνέβαινε επί Μελισσανίδη (και κληρονόμησε, προφανώς πολλά εν αγνοία του και τα λούζεται τώρα, ο νέος ιδιοκτήτης)!! Ο Ηλιόπουλος καλείται να λύσει αυτή την πολύ δύσκολη εξίσωση, με γενναίία χρηματοδότηση/επένδυση, με όλο το βάρος να πέφτει πλέον πάνω στον Χαβιέρ Ριμπάλτα και τον Ισπανό να δείχνει έτοιμος... από καιρό!!

ΥΓ. Στα τόσα χρόνια που παρακολουθεί κάποιος την ΑΕΚ, τέτοιο ντροπιαστικό φινάλε παρά τις υπερ της συνθήκες (οικονομικές, γηπεδικές, οπαδικές), δεν έχει ξανασυμβεί. Ούτε όταν έπεσε κατηγορία!! Το μίνιμουμ αξιοπρέπειας του “αρχιστράτηγου” της ομάδας, που ο ίδιος διαφημίζει πως ζει και πεθαίνει με τις αρχές των Σαμουράι, θα έπρεπε να τον οδηγήσει στο να θέσει την παραίτησή του στην διάθεση της διοίκησης. Αντιθέτως ο Αλμέιδα χθες βράδυ, μετά την 5η σερί ήττα στα play off δήλωσε πως δεν φεύγει αφού έχει συμβόλαιο ως το 2028 με το κλαμπ, ρίχνοντας το μπαλάκι στον ιδιοκτήτη (με αρκετά υπονοούμενα και διαταραγμένο λόγο).

YΓ. Δυο παρουσίες στην Opap Arena ... συζητήθηκαν στο τρίτο ημίχρονο του ντέρμπι ΑΕΚ - Παναθηναϊκός. H μια ήταν του (άνεργου αυτή την εποχή) κόουτς Ερόλ Μπουλούτ, ο οποίος συνοδευόταν απο τον μόνιμο συνεργάτη του (βοηθό/γυμναστή) Νίκο Καρύδα. Και η δεύτερη από τον Πρεμιερλιγκάτο εκπρόσωπο που ήρθε για να δει τον Γιώργο Βαγιαννίδη (που...οργίασε).