Αν κάποιος πέρυσι τον Φεβρουάριο (του 2024 που είχε προπονητή Καρβαλιάλ), ρωτούσε έναν φίλο του Ολυμπιακού, ακόμα και τον πλέον φανατικό, πως θα ήθελε να είναι η ομάδα στα 100ά της γενέθλια πιθανότατα θα απαντούσε: να επανέλθουμε στην κανονικότητα και να πάρουμε πρωτάθλημα. 

Ούτε για νταμπλ θα έλεγε ούτε για ευρωπαϊκές πορείες, πόσο μάλλον κατάκτηση ευρωπαϊκού όπως το Conference League. Κι αυτό γιατί τότε η ανάγκη που έπρεπε να εξυπηρετηθεί ήταν η βασική. Να γίνει εκείνη η φουλ προβληματική ομάδα ο Ολυμπιακός που ξέρουμε.
Κι αυτή η ανάγκη, έγινε ιστορία, που τραγούδησε και ο γίγαντας (και Ολυμπιακός) Δημήτρης Μητροπάνος. Με μία και μόνη κίνηση: την πρόσληψη του ΙΔΑΝΙΚΟΥ προπονητή μετά από μερικές ανεπιτυχείς - άστοχες προσπάθειες που ακολούθησαν τη σπουδαία 4ετία του σπουδαίου Πέδρο Μαρτίνς. 

Ήταν 15 Φεβρουαρίου 2024 που ο Χοσέ Λουΐς Μεντιλίμπαρ κάθονταν πρώτη φορά στον πάγκο των ερυθρόλευκων. Χθες βράδυ στο ΟΑΚΑ και τον τελικό κόντρα στον ΟΦΗ, 457 μέρες και 72 ματς μετά, η ιστορία που έχει γραφτεί είναι πέρα και από τα πιο αισιόδοξα «θέλω» του πλέον φανατικού Ολυμπιακού. Και πρωτάθλημα και κύπελλο και ευρωπαϊκό για τα 100ά γενέθλια του συλλόγου. Απίστευτο. Απίθανο. Αληθινό.
Ο Ολυμπιακός είναι όσο πιο κοντά στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις γίνεται. Κόντρα στον ΟΦΗ μάλιστα βρέθηκε πιο κοντά απ' όσο τον έχουμε δει τον τελευταίο καιρό στις... Μεντιλιμπαρικές εργοστασιακές ρυθμίσεις. 

Ολυμπιακός: Η ανάγκη που έγινε ιστορία

Στον τελικό ο 64χρονος Ισπανός τεχνικός προτίμησε να πάει με τη διάταξη που γνωρίζει καλύτερα η ομάδα του κι ας γνώριζε ότι αδικεί τον Γιάρεμτσουκ αφήνοντάς τον εκτός 11άδας. Το 4-2-3-1 είναι αυτό που ξέρει να παίζει καλύτερα από κάθε τι άλλο ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ. Κι αυτό παρατάχθηκε για αρχή. 

Με Ορτέγκα και Κοστίνια στα άκρα της άμυνας, με Πιρόλα και Ρέτσο στόπερ, με Γκαρθία και Έσε στο 6 και το 8, με Τσικίνιο πίσω από τον Ελ Καμπί και στα φτερά (αριστερά και δεξιά αντίστοιχα) Ζέλσον και Ροντινέι για να επιβεβαιωθούν όσα έχω γράψει εδώ και πολύ καιρό σχετικά με το (μη) μέλλον των Βέλντε και Πάλμα στον Ολυμπιακό παρά τις... αναλαμπές του Νορβηγού τελευταία. Είναι περιουσιακό στοιχείο του κλαμπ και ο Μεντιλίμπαρ έξυπνα του έδωσε χρόνο για να βελτιώσει τα στατιστικά του και να γίνει πιο... ελκυστικός στην αγορά ο παίκτης.
Με τη διάταξη και την 11άδα αυτή ο Ολυμπιακός έκανε ένα α' ημίχρονο της εποχής Μεντιλίμπαρ. Με πίεση / πνίξιμο στον αντίπαλο ψηλά και δημιουργία προϋποθέσεων για γκολ. Αυτό ήρθε νωρίς από στημένη μπάλα δουλεμένη στις πρόσφατες προπονήσεις, εξού και η αφιέρωση του σκόρερ Ελ Καμπί και όλων των υπολοίπων στον συνεργάτη (Κάστρο) του Μεντιλίμπαρ. 

Τι ειρωνεία αλήθεια! Φέτος ο Ολυμπιακός δέχθηκε πολλή κριτική για μη εκμετάλλευση των στημένων φάσεων. Και κόντρα στον ΟΦΗ πάλι ήταν που 1η Δεκέμβρη για την τελευταία αγωνιστική του α' γύρου του πρωταθλήματος σκόραρε το 1ο φετινό του γκολ από στημένη (κόρνερ) μπάλα με τον Μπιανκόν να παίρνει... ριμπάουντ απόκρουσης σε αρχική κεφαλιά του Ελ Καμπί.
Το πόσο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ ήταν ο Θρύλος του α' ημιχρόνου του τελικού μαρτυρούν όχι τόσο οι τελικές (σ.σ.: 2-7 υπέρ ερυθρόλευκων με τον ΟΦΗ να έχει την 1η του μόλις στο μισάωρο) όσο τα φάουλ. Εκείνος που ήταν φαβορί και καλύτερος υπέπεσε και στα περισσότερα φάουλ (3 ο ΟΦΗ, 10 ο Ολυμπιακός) αφού είχε διάθεση να πιέσει και να μην αφήσει τον αντίπαλο να πάρει... ανάσα. Αυτό το στατιστικό στο φινάλε του ματς ήταν αρκετά διαφοροποιημένο, ο Ολυμπιακός έκανε άλλα 4 φάουλ (σύνολο 14) στο β' ημίχρονο και οι Κρητικοί 8 για να φτάσουν στα 11. Εύλογα οι τυπικά γηπεδούχοι επιχείρησαν να γίνουν πιο διεκδικητικοί και δημιουργικοί - επιθετικοί για να φτάσουν στην ισοφάριση. Τους ανάγκασε το εις βάρος τους 1-0 από το 9ο λεπτό και γι' αυτό ο Μεντιλίμπαρ δήλωσε μετά το ματς ότι η ομάδα του ήταν τυχερή που σκόραρε τόσο νωρίς με συνέπεια να αναγκαστεί να ανοιχτεί ο αντίπαλος και όχι η δική του ομάδα.
Απλά είναι τα πράγματα. Ναι, τόσο απλά. Κι αφού ο εξαιρετικός και αξιόμαχος φέτος ΟΦΗ δεν είχε επαρκή ποσότητα ποιότητας να ματσάρει τον Ολυμπιακό, ανεβαίνοντας απελπισμένα στο φινάλε για την ισοφάριση δέχθηκε και το δεύτερο γκολ. Το δέχθηκε μετά από ένα κλέψιμο του Ελ Καμπί στον Νέιρα και ασίστ στον Γιάρεμτσουκ για ένα ακόμα σεντερφορίσιο τελείωμα του Ουκρανού. Ένα χαρακτηριστικό γκολ της εποχής Μεντιλίμπαρ στον Ολυμπιακό και ένα φινάλε-σφραγίδα σε μια σεζόν που άγγιξε το τέλειο. Το άγγιξε δεν το έφτασε το τέλειο γιατί όπως ο ίδιος ο κόουτς παραδέχθηκε «στην Ευρώπη μπορούσαμε κάτι παραπάνω». Next year.

Ολυμπιακός: Η ανάγκη που έγινε ιστορία

ΥΓ: Για τον Ελ Καμπί το χθεσινό ήταν το 27ο γκολ της φετινής σεζόν (και η 7η ασίστ στο 2-0) και 60ο συνολικά με τον Ολυμπιακό. Τι παραπάνω να προσθέσει κανείς από την ίδια την πραγματικότητα; Αντόνιο Κορδόν, όπου κι αν είσαι, να είσαι καλά.

ΥΓ2: Το ΟΑΚΑ είναι το γήπεδο της αναγέννησης του Ρόμαν Γιάρεμτσουκ. Εκεί πέτυχε το πρώτο από τα 10 φετινά γκολ του με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Ήταν Γενάρης όταν έμπαινε αλλαγή στον α' προημιτελικό κυπέλλου κόντρα στον Παναθηναϊκό και με έξοχη ατομική ενέργεια σκόραρε και επί της ουσίας άλλαζε την ιστορία του στο μεγάλο λιμάνι. Εκείνες τις μέρες ο Ολυμπιακός, όπως αποκάλυπτε το boxtobox, υπέγραφε τον Μπετανκόρ και όλα έδειχναν ότι θα γίνει... τράμπα, με τον Ισπανό να κατηφορίζει από τις Σέρρες στον Πειραιά και τον Ουκρανό να αποχωρεί για αλλού. Εν τέλει έμεινε και τι έχει συμβεί πια το ξέρουμε.

ΥΓ3: Πριν από λίγες μέρες, πάλι στο ΟΑΚΑ, ο Γιάρεμτσουκ κέρδιζε πέναλτι και ο Ελ Καμπί σκόραρε για το 1-0 επί του Παναθηναϊκού την τελευταία αγωνιστική των πλέι οφ. Χθες ο Μαροκινός ανταπέδωσε στον Ουκρανό αφού ήταν εκείνος που ουσιαστικά δημιούργησε την προϋπόθεση για το σκοράρισμα στο 2-0.

ΥΓ4: Παρότι δεν σκόραρε ή δεν πιστώθηκε ασίστ, ο Ζέλσον ήταν πολύ κεφάτος και πολύ καλός χθες ενώ ανάλογα κέφια είχε, ως εξτρέμ, και ο Ροντινέι από δεξιά. Ότι ο Μεντιλίμπαρ προτίμησε για εξτρέμ τον Βραζιλιάνο αντί (κυρίως) του Βέλντε και του Πάλμα τα λέει όλα.

ΥΓ5: Ένα ακόμα εξαιρετικό ματς στη φετινή υπέροχη σεζόν του με τον Ολυμπιακό πρόσθεσε αυτός ο σπουδαίος στόπερ που λέγεται Λορέντσο Πιρόλα. Παρότι δεν κινδύνεψε ιδιαίτερα ο Ολυμπιακός ο Ιταλός αντιμετώπισε τον αγώνα σαν τελικό ευρωπαϊκού τροπαίου. Έπαιζε επιθετικές άμυνες και ανέβαινε συχνά ψηλά για να σταματήσει εν τη γεννέσει τους πράγματα. Ήταν σπουδαίος πραγματικά και πιο «μέσα» στο ματς από τον έτερο στόπερ, Παναγιώτη Ρέτσο.

ΥΓ6: Όπως αναμένονταν ο Μεντιλίμπαρ έβαλε στη μεσαία γραμμή μαζί Γκαρθία και Έσε και όχι τον Μουζακίτη που κράτησε στον πάγκο. Καλά έκανε γιατί οι δυο τους (με τη βοήθεια βέβαια και από τους άλλους που πίεζαν) περιόρισαν στο μηδέν τη δημιουργία των Κρητικών. ο Ισπανός είναι πραγματικά καθηγητής της θέσης Νο6. Θα κάνει τα φάουλ που πρέπει όταν πρέπει και δεν θα διστάσει να πάρει κάρτα αν βλέπει κίνδυνο. Και μετά, λόγω εμπειρίας, θα προσέχει ώστε να μη δεχθεί δεύτερη και αποβληθεί. Ο Αργεντινός είναι... μηχανάκι, από τους πιο τίμιους παίκτες ever στον Ολυμπιακό. Δεν «κρύβεται» ποτέ, δεν κάνει οικονομία δυνάμεων ποτέ. Στα... κόκκινα μέχρι τέλους.

Ολυμπιακός: Η ανάγκη που έγινε ιστορία

ΥΓ7: Το πόσο πολύ σκέφτονταν ο Μεντιλίμπαρ την αλλαγή διάταξης και την ταυτόχρονη χρησιμοποίηση Γιάρεμτσουκ και Ελ Καμπί το φανέρωσε η αλλαγή του στο 71' Έβαλε τον Ουκρανό, έβγαλε τον Κοστίνια, γύρισε τον Ροντινέι δεξί μπακ και έβαλε τον Τσικίνιο στο ένα άκρο. Μάλιστα από αριστερά που ήταν ο Ζέλσον πήγε δεξιά για να παίξει αριστερά μπροστά από τον Ορτέγκα ο Τσικίνιο. Παρεμπιπτόντως, εξαιρετικός ήταν ο Αργεντινός αριστερός μπακ κι ας δέχεται διαρκώς κριτική. Εν τω μεταξύ όποιος πίστευε ότι σ' αυτό το ματς θα έβαζε Μπρούνο και όχι Ορτέγκα ο Μεντιλίμπαρ μάλλον δεν έχει, ακόμα, καταλάβει καλά τον 64χρονο Ισπανό κόουτς.

ΥΓ8: Εν τω μεταξύ κάθε φορά που τυχαίνει να δω ματς του ΟΦΗ δεν έχω παρά να απορήσω τι βλέπει κάποιος στον Τιάγκο Νους και τον θεωρεί κατάλληλο για ομάδα επιπέδου Ολυμπιακού. Σχετικά εύκολα τον περιόρισε ο Κοστίνια τον Αργεντινό ο οποίος προφανώς έχει κάποια ποιότητα αλλά και ένα μεγάλο μειονέκτημα. Χάνει πανεύκολα τη συγκέντρωση και την ψυχραιμία του και από ένα σημείο και έπειτα μόνο μουρμουρίζει και γκρινιάζει και δεν ασχολείται με το ματς. Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει αλλά φέτος ο συγκεκριμένος παίκτης έχει 16 κίτρινες (!) και δύο αποβολές, τη μία με 2 κίτρινες και την άλλη με απευθείας κόκκινη. Ο Ντάνι Γκαρθία του Ολυμπιακού π.χ. που είναι αμυντικό χαφ και δεν διστάζει να ρίξει κλοτσιά ή να κάνει επαγγελματικά φάουλ που κοστίζουν κάρτες, μετράει 9 κίτρινες και καμία αποβολή. Έτσι για να έχουμε και μέτρο σύγκρισης δηλαδή.

ΥΓ9: Πολύ συμφωνώ με τη δήλωση του προέδρου της ΕΠΟ, του κ.Γκαγκάτση, μετά τον τελικό. Πρέπει να ψαχτούμε ότι... πανηγυρίζουμε όταν γίνονται τα αυτονόητα σ' αυτή τη χώρα, δηλαδή ένας τελικός κυπέλλου με πολύ κόσμο από τις δύο ομάδες σε κλίμα γιορτής και δίχως έκτροπα. Η ανικανότητα κάποιων ανθρώπων που πέρασαν από τόσο σημαντικές θέσεις μετέτρεψε το μη φυσιολογικό ως συνηθισμένο.

ΥΓ10: Το Γιάρεμτσουκ - Ελ Καμπί μαζί να είναι άραγε ένα promo του Μεντιλίμπαρ από τα «προσεχώς» του Ολυμπιακού; Μπορεί ναι. Πιθανότατα ναι. Θα μας το απαντήσει ο χρόνος, δηλαδή όταν με το καλό αρχίσει η ερχόμενη σεζόν.

ΥΓ11: Και τώρα που τελείωσε η σεζόν έχω να πω το εξής: δεν ξέρω αν το καταλάβατε αλλά ΑΥΤΟΣ ο Ολυμπιακός που έκανε μια αξιοπρεπέστατη πορεία στην Ευρώπη φέτος και κατέκτησε το νταμπλ συνθλίβοντας τον εγχώριο ανταγωνισμό έχει πρωταγωνιστές ΜΟΝΟ τους παίκτες που υπήρχαν στην ομάδα από το περασμένο καλοκαίρι. Ναι, το ρόστερ που για μεγάλη πλειοψηφία (με καμάρι θυμίζω ότι ήμουν από τις ελάχιστες εξαιρέσεις που συνιστούσα υπομονή τους δύσκολους μήνες, Σεπτέμβρη, Οκτώβρη και Νοέμβρη, όσοι με διαβάζετε το ξέρετε, ανατρέξτε και στο αρχείο των blog μου εδώ) θεωρούνταν λίγο και ανεπαρκές ενώ οι μεταγραφές του καλοκαιριού χαρακτηρίζονταν αποτυχημένες. Και εκείνη η πλειοψηφία (ναι, και το σινάφι μου μέσα σε περίοπτη μάλιστα θέση) προέτρεπε τη διοίκηση του Ολυμπιακού να αγοράσει μια... 11άδα μεταγραφές τον χειμώνα γιατί έτσι δεν πάει πουθενά η ομάδα. Μεγάλη μπουκιά φάε λένε... Τη συνέχεια την ξέρετε. Όχι, δεν έχω καμία ελπίδα για το μέλλον. Τα ίδια θα (ξανα)συμβούν σε ανάλογες περιστάσεις. Fast food σε όλα, δηλαδή και στα συμπεράσματα αφού «πουλάνε».