Προσβλητικό και επιεικώς απαράδεκτο για τον Παναθηναϊκό!

Δεν ξέρω γιατί έπεσε τόσο... ανάθεμα στο άκουσμα οτι η Ρέιντζερς θα είναι η αντίπαλος του Παναθηναϊκού για το Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά τι ακριβώς περίμεναν όλοι από την κλήρωση;

Άντε την Σάλτσμπουργκ ή την Πλζεν;

Και λοπόν;

Για να είμαστε και λιγάκι σοβαροί στην τελική.

Είναι ποτέ δυνατόν να έχεις την φιλοδοξία να επιστρέψεις στην μεγαλύτερη διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης μετά από τόσα χρόνια, να λες και να υποστηρίζεις ότι εκεί είναι η θέση σου, να πανηγυρίζεις στην λήξη του πρωταθλήματος με τίτλους "ξανά σεντόνι ο Παναθηναϊκός" για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης και όταν έρχεται η στιγμή για το δια ταύτα να το γυρνάς στο κλάμα και το ανάθεμα για τους.... μυστικούς και σκοτεινούς κύκλους της ΟΥΕΦΑ που σου στέλνει πάντα τον... πιο δύσκολο αντίπαλο;

Κι αντί να έχουν πάρει ήδη φωτιά τα μπατζάκια σου, να δεις τι χρειάζεται σαν ομάδα, να επισημάνεις τις χρειάζεται η ομάδα ώστε να παρουσιαστεί με όσο το δυνατόν καλύτερες πιθανότητες στις δύο αναμετρήσεις με τους Σκωτσέζους, να αναλώνεσαι τρεις μέρες τώρα για το πόσο... άτυχος είσαι, πόσο... στημένες είναι πάντα οι κληρώσεις σε βάρος σου και πόσο βουνό είναι η κλήρωση;

Δεν ξέρω όσοι αποφάσισαν ξανά ότι αυτό θα είναι το μότο του Παναθηναϊκού από δω και πέρα πόση σχέση έχουν με τον Παναθηναϊκό, την ιστορία και το μέγεθός του σαν σύλλογο, αλλά αυτό που κάνουν είναι απίστευτα προσβλητικό και επιεικώς απαράδεκτο για την ομάδα και τον σύλλογο.

Μεταφέρουν δηλαδή την δική τους ανασφάλεια, αλλά και επίγνωση του φούμαρου που έχουν ποτίσει χρόνια τώρα αλλα ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΣΕΖΟΝ τον κόσμο, στην ομάδα, δημιουργώντας εκ των προτέρων πνεύμα ηττοπάθειας για να προετοιμάσουν άλλοθι για πιθανή αποτυχία.

Είναι απίστευτα λάθος και εγκληματική ποδοσφαιρικά αυτή η επιλογή και τακτική και σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με την προοπτική να είναι επιτυχημένη η απόπειρα πρόκρισης του Παναθηναϊκού κόντρα στην Ρέιντζερς.

Τα πράγματα πια δεν θέλουν και γνώση... πυρηνικής φυσικής ή ανωτάτων μαθηματικών για να πεις το αυτονόητο.

Ότι δηλαδή, εντάξει, η Ρέιντζερς δεν είναι το αξεπέραστο μεγαθήριο, αλλά είναι έτσι κι αλλιώς ένα δυσκολότατο εμπόδιο, έχει ευρωπαϊκή εμπειρία και θεωρητικά είναι σε καλύτερο φεγγάρι σαν ομάδα απ' ότι ο Παναθηναϊκός των τελευταίων χρόνων.

Κι εντάξει επίσης, ο Παναθηναϊκός της σεζόν που πέρασε δεν έπεισε και για τίποτα φοβερά και τρομερά πράγματα, αλλά αν δεν μπει στον χορό να χορέψει και να κοντραριστεί, δεν θα μάθουμε και ποτέ κιόλας σε τι επίπεδο έχει φτάσει και πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν τα όνειρά του.

Αυτή είναι η ουσία και από κει και πέρα το ζητούμενο είναι ένα.

Αν είναι να γίνουν κάποιες κινήσεις, ας γίνουν όσο γρηγορότερα και προεκτικότερα γίνεται, ώστε να παρουσιαστεί η ομάδα όσο γίνεται πιο ανταγωνιστική στα παιχνίδια με την Ρέιντζερς και να διεκδικήσει με όσο περισσότερες πιθανότητες γίνεται, την πρόκρισή της.

Τα υπόλοιπα είναι απλά για κατανάλωση.