Τι έδειξε ο Νίκολιτς για το μέλλον της ΑΕΚ

Η αλήθεια είναι πως τα φιλικά πολύ νωρίς σε μία προετοιμασία πρέπει να γίνονται ακριβώς όπως το πρώτο της ΑΕΚ: Χωρίς τηλεοπτική κάλυψη. Να γίνεται γνωστό το σκορ, να μεταφέρουν οι απεσταλμένοι όλα όσα είδαν. Γενικά τα φιλικά δεν είναι για πολλά συμπεράσματα ως προς το κοινό. Είναι για τον προπονητή, είναι για τους παίκτες καθαρά και μόνο. Όσο πλησιάζουμε προς τα πρώτα επίσημα παιχνίδια, τότε και οι πολλές δοκιμές από τον προπονητή μειώνονται και κάποια πρώτα συμπεράσματα μπορούν να αρχίσουν να βγαίνουν.

Θεωρώ υποχρέωση κάθε καλοκαίρι να εκφράζω αυτή την άποψη, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να μην βγαίνουν βιαστικά συμπεράσματα, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Η ΑΕΚ είναι σε πολύ αρχικό στάδιο, συμπληρώνεται η πρώτη εβδομάδα δουλειάς με τον Μάρκο Νίκολιτς, ακόμη έρχονται παίκτες και ο δρόμος είναι μακρύς.

Στο αγωνιστικό κομμάτι λοιπόν, θαρρώ, πως είναι πάρα πολύ νωρίς να αρχίσουν να βγαίνουν κάποια συμπεράσματα. Αντίθετα, στο κομμάτι της φιλοσοφίας του προπονητή σε κάποια θέματα που καθημερινά τα βρίσκουμε μπροστά μας: το βασικότερο όλων είναι αυτό των μεταγραφών. Η ΑΕΚ γνωρίζουμε ότι δεν είναι σε μεταγραφική θέση ισχύος. Δεν έχει την πολυτέλεια κάποιων πραγμάτων προκειμένου να πείσει κάποιους παίκτες από καλά… ράφια να πουν το «ναι» τόσο γρήγορα. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να το πετύχει, σε κάποιες άλλες όχι.

Το αριστερό μπακ, ελλείψει άλλου, πράγματι έχει καθυστερήσει. Στα δικά μας μάτια τουλάχιστον. Όταν ακούς όμως τον προπονητή ήρεμο και σίγουρο, τότε η δική μας… ανασφάλεια περισσεύει. Πράγματι θα ήταν ιδανικό και ο νέος – βασικός αριστερός μπακ και ο φορ, ακόμα και ο κεντρικός χαφ που θέλει και θα πάρει η ΑΕΚ να ήταν ήδη στην Ολλανδία.

Περισσότερο, ο αριστερός μπακ. Η ΑΕΚ όμως «χτυπάει» καλές πόρτες. Θα πάρει έτοιμο αριστερό μπακ. Δεν θα πάρει παίκτη που έχει καιρό να αγωνιστεί. Ας έρθει λοιπόν καλός παίκτης κι ας καθυστερήσει λίγο. Λίγο όχι πολύ…

Ο Νίκολιτς δείχνει από την πρώτη ημέρα ότι είναι ένας άνθρωπος – προπονητής ο οποίος πιστεύει πάρα πολύ στο πρότζεκτ της ομάδας. Δεν είναι πιεσμένος! Αναγνωρίζει δυσκολίες, πρόσωπα και καταστάσεις. Ξέρει που ήρθε και ότι μπορεί ο δρόμος που θα περπατήσει, πολλές φορές να βρει… αγκάθια. Δεν πτοείται όμως. Και όσο δεν πτοείται ο προπονητής, οι δικές μας ανησυχίες, τη δεδομένη χρονική τουλάχιστον, δεν έχουν τόσο μεγάλη βάση. Η ασφάλεια που βγάζει ο Νίκολιτς, σε συνεργασία πάντα με τη διοίκηση, είναι οδηγός και δικός μας, για το μέλλον.