Τέλος καλό όλα καλά και πάμε παρακάτω! Από το ματς με τη Χάποελ Μπερ Σεβά στο Ντεμπρέτσεν της Ουγγαρίας κρατάμε την επαγγελματική πρόκριση που πήρε η ΑΕΚ, αλλά και όσα στοιχεία την οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα.

Η Ένωση έδειξε τη σοβαρότητα που έπρεπε. Διατήρησε το 1-0 της Νέας Φιλαδέλφειας με το γκολ του Φελίπε Ρέλβας, κράτησε το μηδέν στην άμυνα της, είχε και πάλι ευκαιρίες για να νικήσει, ήταν κυρίαρχη και της άξιζε το εισιτήριο για τον τρίτο προκριματικό γύρο του Conference League, στον οποίο θα συναντήσει μια κυπριακή ομάδα, τον Άρη Λεμεσού και έχει τη σημασία αυτό και θα το εξηγήσω παρακάτω.
Διαβάστε επίσης...
Ήταν ένα παιχνίδι, στο οποίο οι «κιτρινόμαυροι» τήρησαν κατά γράμμα το πλάνο του Μάρκο Νίκολιτς. Είχαν καθαρό μυαλό και κατάφεραν να μην μπλέξουν σε περιπέτειες, αν και η ισραηλινή ομάδα είχε τις ευκαιρίες της. Όποτε χρειάστηκε όμως καθάρισε είτε ο Στρακόσια είτε ο Μουκουντί. Αμφότεροι ήταν καταλυτικοί, όπως και τα δύο μπακ, ο Ρότα με τον Πήλιο που είχαν αρκετά ανεβάσματα, αλλά και ανασταλτικά δεν υστέρησαν καθόλου.
Κέρδισε τον Νίκολιτς ο Πήλιος
Ιδιαίτερα ο Έλληνας αριστερός μπακ αξίζει να μνημονευτεί, γιατί πριν ξεκινήσει η προετοιμασία τον είχαμε για τελειωμένο, μια αίσθηση που μας έμεινε σαν πικρή γεύση από την εποχή του Αλμέιδα, αλλά ο ίδιος δείχνει, ότι έχει γυρίσει υπέρ του το παιχνίδι και έχει "κερδίσει" τον Νίκολιτς, όπως έκανε και ο Ζίνι χάρη στην περσινή του χρονιά στον Λεβαδειακό και την παρουσία του στην προετοιμασία . Το να μην παίζει βασικός ο Πένραϊς που ήρθε με μεταγραφή 2,3 εκατ.Ευρώ σίγουρα κάτι λέει τη δεδομένη στιγμή. Το λιγότερο; Ότι ο Σταύρος Πήλιος δεν έχει καεί, είναι εδώ και αυτό το παιδί αξίζει να στηριχθεί.
Στο πρώτο ημίχρονο δύο ήταν οι παίκτες που πήραν το βάρος της ομάδας στις πλάτες τους. Μάνταλος και Περέιρα ήταν συγκλονιστικοί. Έτρεχαν παντού σε σημείο να κάνουν τους οπαδούς να αναρωτιούνται πριν γίνουν αλλαγή, ότι δεν γίνεται να συνεχίσουν σε αυτούς τους ρυθμούς. Φάνηκε και από το γεγονός, ότι ο αρχηγός της ΑΕΚ είχε έναν τραυματισμό (έπιανε τη γάμπα του) που σίγουρα ήταν προϊόν κούρασης, γι'αυτό και έγινε αλλαγή. Ο Αργεντινός όμως ήταν εμφανώς σκασμένος από τα τρεξίματα και τις κούρσες μέχρι την επίθεση.
Μια επίθεση, στην οποία η ΑΕΚ δεν είχε τη μεγάλη φάση στο πρώτο μέρος πέρα από δύο εκτός περιοχής σουτ του Κοϊτά. Στο δεύτερο μέρος όμως έφτιαξε πολύ σημαντικές ευκαιρίες με Γκατσίνοβιτς και Πιερό με πιο χαρακτηριστική το δοκάρι του 75', ενώ και στο τέλος ο Ζίνι έφτιαξε ευκαιρία για τον Λιούμπισιτς που έκανε τη δουλειά του. Με τον Γιόνσον που μπήκε επίσης αλλαγή έγινε έξαλλος ο Νίκολιτς με ένα λάθος που έβγαλε τον έβγαλε τον Τούργκεμαν σε θέση βολής, αλλά ο Μουκουντί «καθάρισε» τον παίκτη των Ισραηλινών πριν εκτελέσει.
Κρίμα για Ραζβάν Μαρίν
Αυτό το ματς θα μας μείνει στο μυαλό γιατί έγινε το ντεμπούτο του Ραζβάν Μαρίν. Με το που πάτησε στο χορτάρι στο δεύτερο ημίχρονο φάνηκε η ποιότητά του ως ποδοσφαιριστής. Έπαιξε ως δεκάρι και έδειχνε να πατά πολύ καλά στο γήπεδο. Από πλευράς φυσικής κατάστασης έμοιαζε να είναι πολύ φρέσκος με πολλές ανάσες και ενέργεια, ενώ το στοιχείο που εντυπωσίασε ήταν η απλότητα. Η συνεργασία με τον Πινέδα και η ευκαιρία που δημιούργησε για τον Κοϊτά στο 75' ήταν το κάτι άλλο. Με απλές κινήσεις - έτσι και αλλιώς το απλό είναι και το δυσκολότερο στο ποδόσφαιρο - έβγαλε μια φάση που είναι κρίμα που δεν πιστώθηκε ως ασίστ στην πρώτη του εμφάνιση με τον Δικέφαλο στο στήθος. Με το καλησπέρα όμως ο Ρουμάνος μας έκανε να τρίβουμε τα μάτια μας και δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες για τη συνέχεια.
Το σημαντικότερο όλων είναι, ότι η ΑΕΚ κράτησε το μηδέν. Το ότι κράτησε απαραβίαστη την εστίας της είναι ένα κέρδος που αγαπά κάθε προπονητής, όχι μόνο ο Μάρκο Νίκολιτς, ο οποίος το είχε τονίσει και στο πρώτο ματς. Η Ένωση ήθελε την πρόκριση, θέλει όμως να κυνηγήσει τον ακόμα μεγαλύτερο στόχο της εισόδου στη League Phase, για την οποία πρέπει να περάσει δύο ακόμα αντιπάλους, αρχής γενομένης από τον δευτεραθλητή Κύπρου Άρη Λεμεσού, ο οποίος έθεσε εκτός με δύο νίκες την Ακαδημία Πούσκας και διαθέτει ένα πολύ νεανικό σύνολο.
Αφού η ΑΕΚ πέταξε εκτός Ευρώπης μια ισραηλινή ομάδα, ήρθε η ώρα για τους οπαδούς της που σήκωσαν παλαιστινιακές σημαίες και φώναξαν συνθήματα για λευτεριά στην Παλαιστίνη στο πρώτο ματς της Νέας Φιλαδέλφειας, να στείλουν και ένα μήνυμα για την απελευθέρωση και της επίσης κατεχόμενης Κύπρου, κάτι που δεν έγινε στο φιλικό-πρόβα τζενεράλε με την κυπριακή Ομόνοια. Ποτέ δεν είναι αργά και το ματς της 14ης Αυγούστου, εκτός από τη χαρά μιας ακόμα πρόκρισης, δίνει την ευκαιρία να διατρανωθεί μια πολύ δίκαιη απαίτηση. İşgalci Türkiye, Kıbrıs'tan defol!
