Πάμε χωρίς πολλούς προλόγους, γιατί οι εξελίξεις στα μεταγραφικά «τρέχουν». Θα πούμε παρακάτω για τον Γκρούγιτς, τον φορ και τις άλλες ανάγκες της ΑΕΚ.
Διαβάστε επίσης...
Πρώτα απ’ όλα όμως λίγο αγωνιστικά. Η πρώτη δύσκολη πίστα για την ΑΕΚ πέρασε με απόλυτη επιτυχία. Ίσως και απρόσμενη για πολύ κόσμο. Η ΑΕΚ πέρασε τρεις γύρους στα προκριματικά μέσα στο καλοκαίρι, κάνοντας μεγάλες προκρίσεις, μπαίνοντας στο Conference League και μάλιστα έχοντας έξι αγώνες αήττητη. Ταυτόχρονα η ομάδα έκανε και το 2 στα 2 στο πρωτάθλημα.
Δεν περιμέναμε τίποτα περισσότερο. Η ομάδα πήρε άριστα! Η ΑΕΚ έφτασε στην πρώτη διακοπή του πρωταθλήματος με το απόλυτο! Το πρώτο και κρίσιμο μεγάλο τεστ ο Μάρκο Νίκολιτς και οι παίκτες του το πέρασαν με απόλυτη επιτυχία.
Απ’ όλα τα παιχνίδια τον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης τον φοβόμουν λίγο περισσότερο. Η ΑΕΚ είχε βγάλει μία σειρά παιχνιδιών μεγάλων απαιτήσεων, τόσο σε αγωνιστικό, όσο και ψυχολογικό επίπεδο. Λίγες ημέρες πριν οι παίκτες είχαν δώσει τα πάντα να κερδίσουν την Άντερλεχτ, ενώ ακόμη δεν είναι συνηθισμένοι σε ματς ανά τρεις ημέρες.
Ταυτόχρονα ο Αστέρας Aktor πάντα αποτελεί έναν δύσκολο αντίπαλο. Την μαθαίνουμε ακόμη την ΑΕΚ και δεν ξέρουμε πως μπορεί να αντιδράσει από παιχνίδι σε παιχνίδι. Ο Νίκολιτς έκανε κάποιες αλλαγές στην 11άδα, έπαιξε με 4-2-3-1 και στην πορεία με «καθαρό» 4-4-2, πριν κλείσει το ματς σε 4-2-3-1 ξανά.
Σε όλο το παιχνίδι η ΑΕΚ ήταν σοβαρή και πειθαρχημένη. Ακόμη και το 15λεπτο στο δεύτερο ημίχρονο, όπου μετά την έξοδο του Μαρίν και τη μετατόπιση του Μάνταλου στα χαφ, ο Αστέρας πήρε λίγα μέτρα. Δεν είχε μεγάλη ενέργεια η ομάδα και λογικό. Είχε όμως μυαλό και σωστή τακτική προσέγγιση. Δεν κινδύνευσε ουσιαστικά καθόλου, βρήκε γκολ με τον Πιερό, θα μπορούσε να βρει κι άλλα, αλλά κάτι τα τελειώματα, κάτι η ατυχία (δοκάρι) δεν «κλείδωσαν» νωρίτερα τη νίκη. Άγχος πάντως υπήρχε ως το τέλος, μόνο επειδή μπάλα είναι και μπορεί ο αντίπαλος να βρει κάποιο γκολ με κάποιο τρόπο και να σου «κλέψει» δυο βαθμούς. Δεν υπήρχε άγχος από την απόδοση της ΑΕΚ και την πίεση του αντιπάλου.
Σημαντικό «κλειδί» και για τη χθεσινή νίκη το δίδυμο στο κέντρο των Μαρίν – Πινέδα. Εχουν «κουμπώσει» οι δυο τους. Εξαιρετικοί. Όμως το συνολικό κομμάτι που άρεσε και χθες από την ΑΕΚ του Νίκολιτς ήταν η πολλή καλή κυκλοφορία της μπάλας και η ηρεμία όλων με αυτή. Η ομάδα ξέρει πότε «παγώνει» το ρυθμό και πότε να τον αυξάνει. Ξέρει να «κοιμίζει» τον αντίπαλο και ξαφνικά να τον «χτυπά». Το μεγάλο μυστικό αυτής της ΑΕΚ έως τώρα είναι η ηρεμία που βγάζει η ομάδα στο γήπεδο. Δεν την πιάνει πανικός, δεν κάνει εύκολα λάθη, δεν πληρώνει αδράνειες.
Χάρηκα με το όμορφο και δύσκολο γκολ του Πιερό. Όχι μόνο γιατί επιτέλους βρήκε δίχτυα μετά από 6,5 μήνες κι αυτό το τέρμα χάρισε μία νίκη, αλλά γιατί ο Πιερό είναι ένας παίκτης με συγκεκριμένες δυνατότητες σίγουρα, που όμως στο γήπεδο πάντα τις εξαντλεί. Παλεύει, μάχεται, δείχνει διάθεση για την ομάδα. Δεν βαριέται, δεν χαλαρώνει. Πάντα προσπαθεί. Την Κυριακή δικαιώθηκε με το γκολ του.
Κανονικά με τα αγωνιστικά, γιατί είναι πολλά αυτά που χρειάζονται ανάλυση, πρέπει να μιλήσουμε σήμερα. Όμως οι ημέρες και οι στιγμές είναι τέτοιες με τις μεταγραφικές εξελίξεις, που αναγκαστικά μπαίνουν στην πρώτη γραμμή.
Γκρούγιτς για το κέντρο λοιπόν. Αυτός φαίνεται να είναι ο εκλεκτός. Εφόσον περάσει με επιτυχία τις ιατρικές εξετάσεις θα αποτελέσει τον παίκτη στον άξονα που προσπαθούσε εδώ και καιρό να πάρει η ΑΕΚ. Ρίσκο η μεταγραφή του; Σαφώς. Δεν έχει γεμάτη σεζόν ο Σέρβος. Πάει κόντρα λίγο στην έως τώρα μεταγραφική προσέγγιση των Ριμπάλτα – Νίκολιτς. Θαρρώ όμως για να έρχεται πως η ομάδα έχει πάρει διαβεβαιώσεις ότι ο παίκτης είναι σε φάση αγωνιστικής επιστροφής. Αντιλαμβάνομαι την ανησυχία που υπάρχει. Δεν θα τον έπαιρναν όμως στην ΑΕΚ, μετά όσα έχουν γίνει με τον Λαμέλα, αν ο Γκρούγιτς ήταν ίδια περίπτωση.
Υπάρχει κάτι θετικό: Το δίδυμο Μαρίν – Πινέδα πάει σούπερ. Άρα αυτό θα βλέπουμε στα επόμενα ματς μετά τη διακοπή. Ο Γκρούγιτς, όταν με το καλό έρθει, θα έχει το χρόνο να δουλέψει με την ομάδα και να μπει στο κλίμα. Να παίρνει λίγα λεπτά συμμετοχής και χωρίς μεγάλη πίεση να φτάσει σιγά – σιγά στο δικό του επίπεδο. Ως ποιότητα παίκτη δε το συζητάμε…
Πάει και για φορ η ΑΕΚ. Όχι στυλ Ντέσερς. Πάει να πάρει παίκτη πιο πολύ με προοπτική. Εξελίξεις αναμένονται κι εκεί, όπως και με το μέλλον των Μαρσιάλ ή Πιερό.
Να πω την αμαρτία μου σίγουρα η ΑΕΚ θέλει φορ. Κάτι καλύτερο από τον Πιερό και από τη στιγμή που ο Μαρσιάλ δεν κάνει τη χάρη στον εαυτό του να βγάλει ποδοσφαιρικό εγωισμό και να ξαναπαίξει μπάλα.
Αριθμητικά πάντως, πιο μεγάλη ανάγκη έχει η ΑΕΚ από ένα δεξιό μπακ… Δεν πιστεύει ιδιαίτερα τον Οντουμπάτζο ο Νίκολιτς. Ούτε χθες έπαιξε ο Άγγλος μπακ. Ο Ρότα έχει πάρει όλα τα ματς πάνω του και εναλλακτική δεν υπάρχει στην πλευρά του. Πιστεύω ότι η ΑΕΚ εν τέλει θα πάρει δεξιό μπακ, απλώς δεν θα είναι στην ευρωπαϊκή λίστα. Το ίδιο είναι πιθανό να συμβεί και για στόπερ. Ο Βίντα ήταν εξαιρετικός χθες. Η ΑΕΚ έχει ουσιαστικά τρία στοπερ (Ρέλβας, Μουκουντί, Βίντα) και τον Χρυσόπουλο που δεν τον έχουμε δει. Υπάρχουν πολλά ματς μέχρι τον Γενάρη με Ευρώπη, Κύπελλο και πρωτάθλημα. Χρειάζονται εναλλακτικές.
Η δουλειά στα μεταγραφικά, λοιπόν, δεν θα τελειώσει το βράδυ της Τρίτη (2/9), όταν και θα κατατεθεί η ευρωπαϊκή λίστα. Θα συνεχιστούν και μετά οι μεταγραφές, ενώ είναι πιθανό να υπάρξουν και αποχωρήσεις.