«Όταν μπήκαν Ποντένσε και Ταρέμι το σκορ ήταν 2-0, ο αντίπαλος έπαιζε με παίκτη λιγότερο και σχεδόν είχε παραδοθεί, όλα ήταν υπέρ μας». Δεν είναι εύκολο να μην επιτρέψεις τον -δικαιολογημένο- ενθουσιασμό του επιβλητικού 5-0 του Ολυμπιακού επί του Πανσερραϊκού να σε παρασύρει. Ειδικά σ' ένα ματς που εξελίχθηκε σε γιορτή. Σ' ένα ματς που επέστρεψε ο λατρεμένος όλων Ποντένσε και μάλιστα σκοράροντας λίγο μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο. Σ' ένα ματς που έβαλε δύο γκολ και αυτή η σεντερφοράκλα με το βαρύ βιογραφικό που ακούει στο όνομα Ταρέμι.
Όμως όταν μιλάμε για τον Μεντιλίμπαρ, ξέρουμε ότι είναι από 'κείνους που δεν σε απογοητεύουν ποτέ. Προσωπικά, ποτέ δεν με έχει απογοητεύσει. Έχει ξαναδώσει ενδιαφέρον στις συνήθως αδιάφορες δηλώσεις των προπονητών μετά. ο Ισπανός μιλάει ειλικρινά. Λέει ό,τι σκέφτεται, δίχως φτιασιδώματα. Γι' αυτό λοιπόν περίμενα με ενδιαφέρον τις δηλώσεις του μετά και απ' αυτό το ματς. Και δεν με απογοήτευσε. Ναι, όπως είπε, τα έκαναν όλα σχεδόν τέλεια Ποντένσε και Ταρέμι όταν μπήκαν αλλά ουσιαστικά όλα είχαν τελειώσει, ο αντίπαλος είχε παραδοθεί. Και φυσικά ΔΕΝ ξέχασε, πως θα μπορούσε άλλωστε ένας τόσο σοβαρός προπονητής, τις δύο αστείες αντιδράσεις των στόπερ του σε ισάριθμες φάσεις στο α' ημίχρονο. Φάσεις στις οποίες πολύ εύκολα θα μπορούσε ο φιλοξενούμενος να προηγηθεί και άντε ύστερα να ξεμπλέξεις. Όλοι λοιπόν στέκονται στο σόου του β' ημιχρόνου.
Διαβάστε επίσης...
Υπάρχει κι ένα άλλο εντελώς το ματς...
Προσωπικά «εκπέμπω» στο μήκος κύματος του Μεντιλίμπαρ. Στέκομαι και στα όσα έγιναν στο β' ημίχρονο ΑΛΛΑ και σε όλα όσα συνέβησαν στο α' μέρος. Εκεί όπου επί της ουσίας υπάρχει και ένα ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΛΛΟ ματς ΠΡΙΝ από την αποβολή του Γκριν στο 35'. Δεν το ήθελε να χτυπήσει τον Ρέτσο μεν, ήταν αποβολή δε αφού σήκωσε πολύ επικίνδυνα ψηλά το πόδι του. Τι είχαμε δει ως τότε; Λίγο πολύ ό,τι και στα δύο πρώτα ματς του Ολυμπιακού στη φετινή σεζόν με Αστέρα και Βόλο. Δυσκολία σε δημιουργία και εκτέλεση. Ταυτόχρονα και σοβαρούς κινδύνους στα μετόπισθεν από απίθανες επιπολαιότητες.
Αυτό που κάνει κόντρα στον Πανσερραϊκό ο Ρέτσος στο 10', και σώζει την κατάσταση ο Τζολάκης στην εκτέλεση του Μπανζάκι, δεν αρμόζει στην εμπειρία και την κλάση του. Δώρισε τη μπάλα στον αντίπαλο και έθεσε σε μεγάλο κίνδυνο την ομάδα του. Και ύστερα, λες και ζήλεψε τη... δόξα της γκάφας ο έτερος στόπερ, ο Μπιανκόν. Στο 23' επιχείρησε να γυρίσει τη μπάλα με το κεφάλι στον Τζολάκη. Το έκανε με λιγότερη δύναμη απ' όση έπρεπε, παρενεβλήθη ο Μπανζάκι και τσίμπησε τη μπάλα. Εκείνη χτύπησε στον ώμο του Τζολάκη και πήρε ύψος. Ο παίκτης του Πανσερραϊκού, έχοντας ξεπεράσει τον Τζολάκη, πήρε το... ριμπάουντ και ενώ έδειχνε έτοιμος να πλασάρει στην άδεια εστία για το 0-1, υπό την πίεση του Ορτέγκα, κλότσησε αέρα και έχασε την ευκαιρία.
Στο 20ο λεπτό η κατοχή μπάλας ήταν 83-17% υπέρ του Ολυμπιακού. Και συνέχισε συντριπτική ως το φινάλε του ημιχρόνου. Ωστόσο δεν ήταν συντριπτική και η πραγματική εικόνα του ματς, δηλαδή αναφορικά με τις ευκαιρίες. Είχε μια σπουδαία ευκαιρία ο νταμπλούχος στο 20', με τον Ελ Καμπί, αλλά για να δημιουργηθεί και αυτή έγινε τσαφ από στόπερ. Σε γέμισμα του Τζολάκη, ο στόπερ Γκελασβίλι δεν συνεννοήθηκε σωστά με τον γκολκίπερ, Τιναλίνι, και μπήκε στη μέση ο Μαροκινός φορ που επιχείρησε να «κρεμάσει» τον αντίπαλο αλλά εκείνος ήταν κοντά και μπλόκαρε όρθιος. Είχε και κάποιες άλλες καλές στιγμές ο Ολυμπιακός στο α' ημίχρονο. Στο 6' και το 32' με Ελ Καμπί, στο 19' με Τσικίνιο και στο 31' με Στρεφέτσα.
Το φινάλε του ημιχρόνου βρήκε τον Ολυμπιακό με συντριπτική κατοχή, 5-0 κόρνερ και 11-1 τελικές. Είπαμε όμως, όλα άρχισαν να γίνονται πιο εύκολα μετά το 35' που ο Πανσερραϊκός έμεινε με παίκτη λιγότερο. Γιατί μέχρι τότε υπήρχε ένα στατιστικό που έλεγε πολλά. Κάπου στο 27' του ματς σύμφωνα με την επίσημη στατιστική υπηρεσία οι επαφές των δύο ομάδων στην αντίπαλη περιοχή ήταν 8-6. Καμία χαώδης διαφορά. Δύο φορές παραπάνω ακούμπησαν παίκτες του Ολυμπιακού τη μπάλα στην περιοχή του Πανσερραϊκού απ' όσο το έκαναν οι φιλοξενούμενοι στην περιοχή των Πειραιωτών. Με λίγα λόγια, όσο... επισκέφθηκαν τα καρέ του Πανσερραϊκού οι γηπεδούχοι, άλλο τόσο το έκαναν και οι φιλοξενούμενοι. Ο Αστέρας Τρίπολης για παράδειγμα είχε σαφώς χειρότερη εικόνα στο αντίστοιχο διάστημα στο ματς της πρεμιέρας. Δεν ξεμύτιζε.
Ένα ματς λοιπόν που «μύριζε» ζόρι ως και το 35', έγιναν πάρτι στη συνέχεια. Η μία βάση μπήκε με την αποβολή και η δεύτερη και πιο σημαντική με το πρώτο γκολ που ήρθε από τον Ελ Καμπί. Αυτό διευκόλυνε τα πάντα. «Ξόρκισε» και τη γκαντεμιά γιατί ο Μεντιλίμπαρ είδε με ανησυχία τον Ζέλσον να ζητάει γρήγορα αναγκαστική αλλαγή και να δίνει τη θέση του στον Στρεφέτσα μόλις στο 18'. Για να ανοίξει ο δρόμος προς τη νίκη έπαιξε καθοριστικό ρόλο ένας παίκτης που πολύς κόσμος λατρεύει να κριτικάρει, συχνά (όχι πάντα) υπερβολικά ή και άδικα. Ο λόγος για τον Φρανθίσκο Ορτέγκα, τον αδιαμφισβήτητο MVP του ματς, όπως σωστά είπε (και πάλι) ο Μεντιλίμπαρ. Ανέβηκε υπέροχα από την αριστερή πλευρά και έβγαλε μια έξοχη φαλτσαριστή σέντρα για το κεφάλι του Ελ Καμπί στο 1-0 στο 48'. Τρύπωσε έξοχα στην αντίπαλη περιοχή, βλέποντας το κενό, και με ψύχραιμο αλά σέντερ φορ αριστερό συρτό πλασέ χαμηλά στη γωνία διπλασίασε τα ερυθρόλευκα τέρματα στο 66' ουσιαστικά τελειώνοντας το ματς. Στη φάση αυτή εκμεταλλεύτηκε έξοχη ασίστ του Καμπελά ο οποίος, παρεμπιπτόντως, ήταν στην 11άδα επιβεβαιώνοντας απόλυτα το ρεπορτάζ της Παρασκευής στη στήλη boxtobox σύμφωνα με το οποίο ο Μεντιλίμπαρ σκόπευε να κάνει την έκπληξη στο αρχικό σχήμα με τον Γάλλο. Κι αφού ουσιαστικά τελείωσαν όλα, ο Μεντιλίμπαρ μπόρεσε να κάνει και τις αλλαγές που ήθελε. Να δώσει χρόνο σε Ποντένσε και Ταρέμι που τον έχουν ανάγκη αφού είναι εύλογα πίσω σε σχέση με τους άλλους και χρειάζονται επίσημα αγωνιστικά λεπτά για να καλύψουν το κενό.
Η σεζόν μόλις άρχισε. Η συνέχεια είναι δύσκολη. Το πρόγραμμα αμείλικτο. Και θα χρειαστούν ΑΠΑΝΤΕΣ. Μπορεί ο Ισπανός τεχνικός να είναι... Σπαρτιάτης, θέλοντας λίγα για να έχει πολλά, ωστόσο αυτό το +3 παίκτες μπορεί να αποδειχθεί κομβικό στη μάχη των εγχώριων διοργανώσεων. Ελέω Ορτέγκα αλλά και Ποντένσε και Ταρέμι στο β' ημίχρονο, δεν πήρε τα credit που άξιζε στο ματς με τον Πανσερραϊκό ο Καμπελά. Ένας παίκτης εκτός ευρωπαϊκής λίστας αλλά με εμπειρία και ποιότητα που μπορεί να κάνει πλάκα στην ελληνική λίγκα.
ΥΓ: Ο Μεντιλίμπαρ κράτησε εκτός του αγώνα με τον Πανσερραϊκό εντελώς τον Ντάνι Γκαρθία αλλά και τον Ντιόγκο Νασιμέντο. «Μυρίζει» 11άδα με Πάφο και για τους δύο μου φαίνεται... Ειδικά για τον Ισπανό, θα έβαζα και στοίχημα, αν δεν προκύψει κάποιο άλλο πρόβλημα. Χτυπάτε ξύλο καλού κακού.
ΥΓ2: Ο Ορτέγκα «χρεώθηκε» την έξοχη σέντρα-ασίστ στο 1-0 το Ελ Καμπί στο α' ημίχρονο ωστόσο ασίστ θα μπορούσε εύκολα να «χρεωθεί» από το 19ο λεπτό κιόλας αν ο Τσικίνιο σημάδευε σωστά δεχόμενος στο β' δοκάρι τη μπαλιά του Αργεντινού αριστερού μπακ. Μόνος ήταν ο Πορτογάλος και «σημάδεψε» άουτ. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στη φάση του 31' όταν ο Ορτέγκα πάσαρε στον Στρεφέτσα που είχε αριστερό σουτ λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.
ΥΓ3: Τι προλαβαίνει να κάνει ένας παίκτης σε 123 δευτερόλεπτα αγώνα. Αν είναι ο Ποντένσε, να βάλει μια γκολάρα σαν κι αυτή που έβαλε κόντρα στον Πανσερραϊκό. Στο 67:50 του ματς αγκάλιαζε τον Καμπελά (τον οποίο αντικαθιστούσε) και έμπαινε ξανά στον αγωνιστικό χώρο του Γ.Καραϊσκάκης. Στο 69:53, δηλαδή 123 δεύτερα μετά, η μπάλα από το δεξί του πόδι κατέληγε στα δίχτυα του Πανσερραϊκού. Πόσο ωραία τον... ψάρωσε τον τερματοφύλακα, κοιτώντας αλλού και προσποιούμενος ότι ψάχνει συμπαίκτη να πασάρει. Και έστειλε τη μπάλα ελάχιστα δίπλα από το αριστερό δοκάρι, όπου δεν μπορούσε να γίνει κάτι.
ΥΓ4: Έχει ωραία «τρέλα» ο Μπιανκόν και, πια, το ξέρουμε. Απλά μερικές φορές του αρέσει να ζει - παίζει επικίνδυνα κι αυτό δεν είναι ό,τι καλύτερο. Συχνά το παρακάνει με τα ανεβάσματά του αφήνοντας κενά. Ενώ άλλες φορές υπερ-εκτιμά τις δυνατότητές του. Ωστόσο μιλάμε για χρήσιμο παίκτη με προσωπικότητα που είναι απαραίτητη για ομάδες τύπου Ολυμπιακού.
ΥΓ5: Δεν ξέρω πόσοι το παρατήρησαν αλλά ήταν πολλές οι φορές, πάρα πολλές, που Καμπελά και Στρεφέτσα άλλαξαν πλευρά. Όχι, δεν πήρε ο ένας του άλλου. Συχνά πήγε ο ένας και... κόλλησε στον άλλο για να κάνουν συνεργασίες. Δηλαδή άλλες φορές πήγε ο Καμπελά να βρει τον Στρεφέτσα απέναντι και άλλες ο Βραζιλιάνος έκανε την κίνηση για να σμίξει με τον Γάλλο. Προφανώς δεν ήταν κάτι που αποφάσισαν μόνοι τους. Ύστερα από οδηγία του Μεντιλίμπαρ (θα) έγινε.
ΥΓ6: Ήταν άραγε απόφαση του Μεντιλίμπαρ να εκτελέσει ο Γιαζιτζί το πέναλτι που κέρδισε ο Ταρέμι στο 83'; Μήπως επέτρεψε να το αποφασίσουν οι παίκτες μόνοι τους; Αποδείχθηκε, με βάση το αποτέλεσμα, λάθος να πάρει ο Τούρκος την εκτέλεση, παρότι δεν διακυβεύονταν κάτι αφού το ματς είχε κριθεί. Η λογική μάλιστα (θα) έλεγε ότι το πέναλτι έπρεπε να το εκτελέσει ο φορ που είναι στο ματς και δη ένας φορ που έκανε ντεμπούτο και κέρδισε την εσχάτη των ποινών. Τουλάχιστον ο Τούρκος ανταπέδωσε στον Ιρανό με την έξοχη φαλτσαριστή ασίστ που του έβγαλε στο 5-0.
ΥΓ7: Η φάση του 4-0 αποτελεί κατατεθέν Ποντένσε για το πόσο απλά και υπέροχα έκανε την κάθετη στην πλάτη της άμυνας. Ταυτόχρονα επιβεβαιώνει πόσο τρελή αίσθηση του γκολ έχει ένας φορ της κλάσης του Ταρέμι. Κινήθηκε έξοχα στην πλάτη της άμυνας για να πάρει τη μπάλα και να εκτελέσει τέλεια με τη μία. Γκολ-ποίημα.
ΥΓ8: Sold out σε ματς με τον Πανσερραϊκό κι ενώ ακολουθεί ευρωπαϊκή πρεμιέρα κόντρα στην Πάφο. Απίστευτο να το λες, απλό να συμβαίνει όταν μιλάμε για Ολυμπιακό και ειδικά για μια ομάδα που εκπέμπει υγεία χάρη στον μάστορα που έχει στην άκρη του πάγκου.
ΥΓ9: Τελικά όπως αποδείχθηκε για τον Μεντιλίμπαρ δεν υπήρχε δίλημμα. Έβαλε, ως γνήσιος Ισπανός, κανονικά τον πρωταθληματικό του τερματοφύλακα στο ματς πρωταθλήματος και θα βάλει τον Πασχαλάκη, αναγκαστικά, την Τετάρτη αφού ο Τζολάκης είναι τιμωρημένος. Ούτε να τον... ζεστάνει σκέφτηκε τον Πασχαλάκη ούτε τίποτα. Έμπειρος είναι, σου λέει, ας μπει να κάνει τη δουλειά του όπως οφείλει.
ΥΓ10: Από τον Κοστίνια υπάρχουν περισσότερες απαιτήσεις. Σ' αυτό το ματς έπρεπε να είναι περισσότερο «μέσα», όπως π.χ. ήταν ο Ορτέγκα από αριστερά. Ο ίδιος ο Πορτογάλος μας τις έχει δημιουργήσει τις απαιτήσεις. Αν θέλει εξάλλου να πάρει τη φανέλα του βασικού από τον Ροντινέι τέτοιες ευκαιρίες δεν θα πρέπει να τις αφήνει να περνάνε χαμένες.
ΥΓ11: Βλέπεις το γκολ του Ελ Καμπί στο 1-0. Βλέπεις και του Ταρέμι στο 5-0. Ο τρόπος που κάνουν κίνηση για να φύγουν από τον προσωπικό τους αντίπαλο-στόπερ και να πάρουν την κεφαλιά δείχνει τόσο απλός αλλά δεν είναι για όλους. Είναι δείγμα της κλάσης τους. Είναι δείγμα ενός ενστίκτου με το οποίο έχουν γεννηθεί. Δεν ξέρουν πως και γιατί, απλά το κάνουν, τους οδηγεί το ένστικτο όταν «μυρίζουν» το γκολ.