Η νοοτροπία νικητή που χτίζει η ΑΕΚ και το μεγάλο μυστικό- Πεντακάθαρη νίκη

Τρομερά σημαντική η νίκη της ΑΕΚ στη Λιβαδειά. Στην οικονομία του πρωταθλήματος, μπορεί αν άφηνε βαθμούς σε αυτό το παιχνίδι να της στοίχιζαν. Τώρα που πήρε τους τρεις βαθμούς, πάλι στην οικονομία του πρωταθλήματος, θα φανούν χρήσιμοι. Δεν θα περάσουν όλες οι ομάδες, που θα διεκδικήσουν τον τίτλο, νικηφόρα από την έδρα του Λεβαδειακού. Κι αν το κάνουν δεν θα το κάνουν εύκολα. Καλό και δουλεμένο το σύνολο του Παπαδόπουλου. Ξέρει τι ζητά μέσα στο γήπεδο και έχει τον τρόπο να το πάρει αν του αφήσεις το δικαίωμα.

Η ΑΕΚ χθες στη Λιβαδειά δεν έκανε κάποιο σούπερ ματς. Σε ένα παιχνίδι όπου αρκετοί παίκτες της ήταν σε μέτρια βραδιά, κατάφερε και φάσεις να κάνει και να μη δώσει πολλά δικαιώματα στον Λεβαδειακό. Όποτε τα έδωσε (δυο φορές στο παιχνίδι) ο εκπληκτικός Στρακόσια φώναξε ξανά «παρών». Είναι μεγάλη η συνεισφορά του τερματοφύλακα της ΑΕΚ για το έως τώρα αήττητο της ομάδας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Προσφέρει πλέον ασφάλεια και έχει πάρει ψυχολογία ο Θωμάς. Η επέμβαση που κάνει στο 89’ στο σουτ του Βέρμπιτς είναι εκπληκτική, όπως το ίδιο έκανε και στο πρώτο ημίχρονο στο σουτ του Παλάσιος. Και οι δυο αυτές φάσεις βγήκαν από τη δεξιά πλευρά της ΑΕΚ. Ο Ρότα δεν ήταν καλά ούτε στο αμυντικό του μισό, ούτε στο επιθετικό. Ο Πήλιος από την άλλη στο δικό του αμυντικό μισό δεν είχε ιδιαίτερα προβλήματα. Στο επιθετικό όμως οι επιλογές του ήταν κάκιστες. Με πολλή ατομική δουλειά μπορεί, αν θέλει, να το διορθωθεί.

Ξεκίνησα με τα αρνητικά. Υπήρχαν κι άλλα, όπως για παράδειγμα οι αποστάσεις που είχαν οι παίκτες της ΑΕΚ από τα μέσα του πρώτου ημιχρόνου και μέχρι το τέλος του. Η έλλειψη ενέργειας στο κέντρο, με τον Μαρίν να έδειχνε κουρασμένος και τον Μάνταλο όχι και τόσο μέσα στο παιχνίδι παίζοντας κοντά στον Γιόβιτς, ο οποίος επίσης έδειξε ανέτοιμος, αλλά μόνο παίρνοντας χρόνο συμμετοχής θα φτάσει γρήγορα στα υψηλά στάνταρ του.

Αφού πέρασε το πρώτο ημίχρονο με την ΑΕΚ να έχει δυο φάσεις και τον Λεβαδειακό να κρατά σε ισορροπία το παιχνίδι, η ομάδα του Νίκολιτς μπήκε καλύτερα. Το έχουμε δει η αλήθεια είναι και σε άλλα ματς ως τώρα το ίδιο σκηνικό: στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα να έχει κενά διαστήματα και στο δεύτερο να δείχνει πιο ενεργή. Και πριν τις αλλαγές του Κοϊτά με τον Ζίνι στο 62’ η ΑΕΚ είχε φάσεις να βρει γκολ. Βρήκε όμως απέναντί της έναν τρομερό Λοντίγκιν.

Δεν έπιασε πανικός την ΑΕΚ, πεντακάθαρη νίκη!

Το πολύ θετικό είναι πως όσο περνούσε η ώρα και η ΑΕΚ δεν έβρισκε το γκολ, παρά τις ευκαιρίες που είχε χάσει, έβλεπες το γκρουπ να συνεχίζει να πιστεύει στη νίκη. Δεν την πιάνει πανικός την ΑΕΚ στα παιχνίδια της. Έχει υπομονή, έχει πίστη στο γήπεδο και το σχέδιο του προπονητή. Και ήρθε το γκολ στο 69’ με την πανέξυπνη κομπίνα με Κοϊτά, Ελίασον και τον Μάνταλο να λειτουργεί επίσης πανέξυπνα στο τείχος. Ένα πεντακάθαρο υπέροχο γκολ και μία πεντακάθαρη νίκη της ΑΕΚ, που την αμφισβήτησαν μόνο επαγγελματίες πανελίστες, άρα δεν την αμφισβητεί κανείς… Πίεσε μετά ο Λεβαδειακός, αλλά είχε μόνο τη φάση του Βέρμπιτς. Η ΑΕΚ του έδωσε μπάλα και μπροστά απείλησε περισσότερο εκείνη. Θα είχε τελειώσει το ματς νωρίτερα και δεν θα πήγαινε με άγχος ως τη λήξη, αν δεν ήταν ο Λοντίγκιν ή αν ο Ζίνι έκανε πιο καλά τελειώματα.

Η ουσία για την ΑΕΚ είναι πως πήρε άλλη μία νίκη. Δεν είναι ακόμη έτοιμη, λογικό, έχει παίκτες οι οποίοι δεν έχουν μπει ακόμη στην εξίσωση (η είσοδος του έτοιμου Ζοάο Μάριο θα κάνει τη διαφορά…), έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης ακόμη και το σημαντικό είναι πως συνεχίζει νικηφόρα.

Μαθαίνει να κερδίζει ξανά η ΑΕΚ. Αποκτά εκ νέου ψυχολογία νικητή και σε χρόνο ρεκόρ μετά την έλευση του Νίκολιτς. Και το επίσης σημαντικό; Γίνεται ξανά «ένα» με τον κόσμο της. Ό,τι έχει πετύχει η ΑΕΚ διαχρονικά το έχει κάνει ούσα ενωμένη! Και όλο το σύνολο δείχνει ενωμένο… Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό για να προχωράς σωστά σε έναν μαραθώνιο, ώστε τον Μάη να γίνει το ταμείο.