Θλίψη...
Απέραντη θλίψη...
Είναι το μοναδικό συναίσθημα που κυριαρχούσε βλέποντας τον Παναθηναϊκό να προσπαθεί απλά να... σταθεί όρθιος μέχρι το τελευταίο σφύριγμα της λήξης του ντερμπι με τον Ολυμπιακό.
Διαβάστε επίσης...
Θλίψη για την απόλυτη κατάντια μιας κάποτε κραταιάς και ιστορικής ομάδας, που παρουσίασε εικόνα πλήρους αποσύνθεσης στα χέρια αυτών που την έχουν και που την κουμαντάρουν τα τελευταία χρόνια.
Θλίψη για ένα κόσμο αυτής της ομάδας, που έχει φάει τόσο παραμύθι και δούλεμα εδώ και πολλά χρόνια, που πλέον δεν μπορεί καν να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από την... φαντασίωση και την εικονική πραγματικότητα που διαβάζει και ακούει γι' αυτά που βλέπει.
Θλίψη για την πλήρη ασυδοσία και το... ελεύθερο μια χούφτας ανθρώπων που λυμαίνονται χωρίς έλεος ότι έχει απομείνει από αυτόν τον σύλλογο και πουλάνε φούμαρο, παραμύθι και κουτόχορτο στον κόσμο χρόνια τώρα, με τον ίδιο τρόπο, την ίδια ξεδιαντροπιά και τον ίδιο στόχο.

Να συνεχίσουν... όπως ξεκίνησαν πριν κάτι χρόνια την οριστική διάλυση αυτής της ομάδας και να συνεχίσουν παράλληλα να επωφελούνται απ' όλα τα οφέλη που αποκόμισαν απ' αυτή τους την ανέντιμη και ελλεεινή προσπάθεια.
Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά για να κουβεντιάζουμε και να έχουμε να λέμε.
Και να καμωνόμαστε ταυτόχρονα πως... λέμε και κάτι, ή ακόμα χειρότερα ότι τα λέμε και με... πόνο και αγωνία για το παρόν και το μέλλον αυτής της ομάδας.
Θα έπρεπε σήμερα το πρωί να τους ξηλώσει όλους ο Αλαφούζος
Γιατί ειλικρινά σκεφτείτε λίγο την εικόνα χθες στην Λεωφόρο.
Σκεφτείτε την εικόνα μιας υποτίθεται επαγγελματικής ομάδας, μιας ομάδας που θέλει να πρωταγωνιστήσει, μια ομάδας που υποτίθεται όπως διαβάζαμε και ακούγαμε ήταν... άριστα δουλεμένη στην προετοιμασία και μάλιστα ήταν τόσο καλά δουλεμένη που -και- φέτος ήταν έτοιμη για.... μεγάλα γούστα όπως έγραφαν οι απανταχου απατεώνες της παραπληροφόρησης του κόσμου αυτής της ομάδας.
Και δείτε κατάματα την πραγματικότητα.
Οι παίκτες αυτής της... δουλεμένης και για... μεγάλα γούστα ομάδας, να πέφτουν από το 50' κάτω τέζα, να μην μπορούν να τελειώσουν κυριολεκτικά όρθιοι ένα παιχνίδι ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΜΗΝΑ, να είναι στον πάγκο ένας έρμος υπηρεσιακός προπονητής και ξαφνικά να του φωνάζουν καμιά δεκαριά παίκτες από τον αγωνιστικό χώρο να γίνουν αλλαγή γιατί δεν άντεχαν και αυτός να προσπαθεί να διακρίνει ποιος απ' αυτούς... δεν αντέχει περισσότερο ώστε να βγάλει αυτόν και όχι κάποιον άλλο που απαιτούσαν οι συνθήκες του αγώνα εκείνη την στιγμή.
Και πέστε τώρα εσείς μετά απ' αυτή την εικόνα, αν χωράει κουβέντα για τακτικές, για λεπτομέρειες του αγώνα, για το αν ήταν καλό ή κακό το αποτέλεσμα αν ήταν σωστές οι αλλαγές, ποιος... διακρίθηκε και ποιος υστέρησε και όλα τα σχετικά.
Κι όμως.
Νάστε σίγουροι, ότι αν ο Ολυμπιακός δεν ισοφάριζε, αυτήν την εικόνα σήμερα όλοι αυτοί οι απατεώνες που δουλεύουν χρόνια τον κόσμο του Παναθηναϊκού, θα την παρουσίαζαν σαν ηρωϊκή αντίδραση της ομάδας, σαν... νέο ξεκίνημα, σαν... απόδειξη της ποιότητας και του... βάθους της και όλες τις μούφες και τις σαχλαμάρες που ακούμε διαβάζουμε δεκαπέντε χρόνια τώρα, παρά την πλήρη απουσία από τίτλους και διακρίσεις και παρά την συνεχή και με σταθερή πορεία προς τα...κάτω κατρακύλα αυτού του συλλόγου.
Από κει και πέρα δεν χωράει και μεγάλη κουβέντα.
Μόνο και μόνο γι' αυτή την εικόνα που είδε όλη η Ελλάδα χθες στην Λεωφόρο από την ομάδα που φορούσε τα πράσινα και που έχει την απαίτηση να την αποκαλούν "Παναθηναϊκό΄', αν υπήρχε σοβαρή διοίκηση, αν ο Γιάννης Αλαφούζος είχε στοιχειώδη αίσθηση του τι έχει πληρώσει γι' αυτήν την εικόνα, θα έπρεπε από σήμερα το πρωί να είχαν ξηλωθεί όλοι στον Παναθηναϊκό.
Όλοι και όλα.
Καθώς αυτό δεν είναι απλά κατάντια.
Είναι εικόνα πλήρους αποσύνθεσης, εικόνα ότι ΚΑΝΕΙΣ και ΠΟΤΕ δεν έχει κάνει όχι απλά σωστά, αλλά ούτε καν στοιχειωδώς και με εντιμότητα την δουλειά για την οποία αμείβεται σ' αυτόν τον σύλλογο, είναι εικόνα ενός σωματείου που δυστυχώς δεν την συνατάς πλέον ούτε καν στα τοπικά πρωταθλήματα.
Αν έχει μείνει στοιχειώδης λογική ακόμα στον Παναθηναϊκό, αν υπάρχει έστω και ένα δράμι ποδοσφαιρικής και κοινής λογικής στην λειτουργία του, αυτή δυστυχώς είναι η μοναδική κίνηση και απόφαση που έχει νόημα για την επόμενη μέρα.
Δρόμο όλοι και χτίσιμο από την αρχή.
Οτιδήποτε άλλο θα είναι μάταιο και αν παρουσιαστεί με οποιοδήποτε άλλο τρόπο θα είναι ένα ακόμα δούλεμα ψιλό γαζί προς τον κόσμο και μια ακόμα προσβολή και αμετροέπεια στο όνομα, την ιστορία και το παρελθόν αυτού του συλλόγου.