Ο Παναθηναϊκός μπήκε στην εποχή του Ράφα Μπενίτεθ όπως ακριβώς ήλπιζε, δηλαδή με μία νίκη χωρίς πολλά... δράματα και ζόρια. Όχι ότι δεν δυσκολεύτηκαν από τον αξιόμαχο Αστέρα ή ότι εντυπωσίασαν οι Πράσινοι, αλλά έκαναν τα βασικά σωστά, κατάφεραν να απειληθούν ελάχιστα από τον αντίπαλο και παρά το γεγονός ότι για ακόμα ένα ματς δεν ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικοί στις τελικές προσπάθειες, βρήκαν δύο γκολ από πέναλτι και μία στημένη φάση (αυτογκόλ). Έτσι ο σπουδαίος Ισπανός τεχνικός μπορεί να συνεχίσει τη δουλειά του με ηρεμία, πράγμα απαραίτητο για το ξεκίνημά του στο Τριφύλλι.

Με δεδομένο ότι ο Μπενίτεθ δεν είχε κάνει ούτε δύο προπονήσεις με τη νέα του ομάδα, αντιμετώπισε και το ματς με τον Αστέρα ως... προπόνηση. Υπό την έννοια ότι αφενός έβγαλε χρήσιμα συμπεράσματα για τους παίκτες που έχει στη διάθεσή του και αφετέρου ήταν πολύ παρεμβατικός από τον πάγκο, δίνοντάς του συνεχώς οδηγίες. Όχι μόνο σε αυτούς που έπαιζαν αλλά και σε όσους ήταν στον πάγκο. Η εικόνα του Ισπανού να έχει μαζέψει τους αναπληρωματικούς και να τους μιλά σαν σε... μπασκετικό time out ενώ το ματς παιζόταν στα πρώτα δευτερόλεπτα του δευτέρου ημιχρόνου, είναι απολύτως χαρακτηριστική! Παράλληλα, πρόκειται για μία εικόνα που γεμίζει αισιοδοξία του φίλους του Τριφυλλιού, διότι φανερώνει έναν προπονητή που παρά τα πολλά "γαλόνια" που κουβαλά, έχει έρθει στην Ελλάδα με μεγάλη όρεξη για δουλειά, όχι σαν... δημόσιος υπάλληλος.

Περισσότερη ταχύτητα, 1 vs 1 και... Τσιριβέγια

Το πρώτο συμπέρασμα από το ντεμπούτο του Μπενίτεθ στην τεχνική ηγεσία είναι πως ο Ισπανός προσπαθεί να βάλει περισσότερη ταχύτητα στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Ο έμπειρος τεχνικός θέλει η ομάδα του να κρατά την μπάλα και να ελέγχει το παιχνίδι, ψάχνει όμως πιο άμεσο και γρήγορο τρόπο επίθεσης σε σχέση με τους προκατόχους τους. Οι Βιτόρια και Κόντης προφανώς είχαν διαφορές στο στυλ παιχνιδιού που εφάρμοζαν, αλλά ένα κοινό στοιχείο μεταξύ τους είναι ο αρκετός αργός ρυθμός που έδιναν στα ματς, αναζητώντας ανάπτυξη με πολλές κοντινές πάσες και κάποια ξαφνική αλλαγή ρυθμού όταν οι παίκτες του έβρισκαν το ρήγμα στην αντίπαλη άμυνα.

Ο Μπενίτεθ στο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό
InTime

Ο Μπενίτεθ πολύ συχνά ζητούσε από τους παίκτες του να χτυπήσουν άμεσα, με την μπάλα να φεύγει μπροστά χωρίς χρονοτριβή.. Πρώτον, έδωσε την ελευθερία στον Τσιριβέγια να ψάξει βαθιές μπαλιές στην πλάτη της άμυνας ή μακρινές διαγώνιες πάσες, κάτι που οι Πράσινοι είχαν να δουν από την εποχή του Ρούμπεν Πέρεθ!

Δεύτερον οι εξτρέμ είχαν ξεκάθαρη εντολή να δίνουν πλάτος στην επίθεση (σ.σ. οι πλάγιοι μπακ προωθούνταν κάνοντας κατά κύριο λόγο εσωτερικές και όχι εξωτερικές κινήσεις, κάτι που είδαμε πολύ και επί Κόντη) και να πηγαίνουν όσο πιο συχνά γίνεται σε καταστάσεις 1vs1, γεγονός που βοήθησε τους Τετέ και Ζαρουρί να δημιουργήσουν επικίνδυνες καταστάσεις. Ειδικά το παιχνίδι του δευτέρου βασίζεται πολύ στην απομόνωση με τον ακραίο μπακ και την έφεσή του στην ντρίμπλα, συνεπώς μόνο αν αξιοποιηθεί με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να βγάλει την πραγματική του ποιότητα στο γήπεδο. Φαίνεται πως ο Ισπανός προπονητής θέλει τα εξτρέμ του να είναι επιθετικά και να προκαλούν διαρκώς τους αντίπαλους μπακ.

Τρίτον, οι Πράσινοι έβαλαν περισσότερους παίκτες στη μεγάλη περιοχή του αντιπάλου, με το πιο αξιοσημείωτο να είναι το γεγονός ότι βρέθηκε να κάνει κινήσεις κρυφού επιθετικού μέχρι και ο Τσιριβέγια, ο οποίος ως τώρα χρησιμοποιούταν κατά κόρον ως καθαρό εξάρι και σπανίως πλησίαζε την αντίπαλη περιοχή. Σε αντίθεση με τον Ισπανό, ο Τσέριν συνηθίζει να προωθείται και το έκανε πολλές φορές κόντρα στον Αστέρα. Μόνο που αυτή τη φορά του δόθηκε η ελευθερία να σουτάρει όσο πιο συχνά μπορούσε, με τον Σλοβένο να δοκιμάζει τα πόδια του τέσσερις φορές από θέσεις λίγο εκτός της μεγάλης περιοχής. Η φιλοσοφία είναι απλή: Όσο περισσότερο σουτάρεις, τόσο περισσότερες ευκαιρίες θα έχεις να σκοράρεις. Ειδικά σε μία σεζόν που οι Πράσινοι σπαταλούν διαρκώς μεγάλες ευκαιρίες ακόμα και από τη μικρή περιοχή, τα μακρινά σουτ μπορούν να τους δώσουν λύσεις στον... πολύπαθο τομέα του σκοραρίσματος.