Και καλή τύχη όπου κι αν πας Μούζα - Στο 63’ μπήκε το πολύπριζο

Μια νίκη που «έπρεπε» να έρθει στο καυτό Γ.Καραϊσκάκης επί της PSV στις 4 Νοέμβρη ήρθε τελικά στην παγωμένη Αστάνα επί της Καϊράτ στις 9 Δεκέμβρη. Η ποδοσφαιρική δικαιοσύνη για τον Ολυμπιακό του Champions League άργησε 35 μέρες. Κόντρα στους Ολλανδούς η γκολάρα του Ζέλσον δεν έφτανε. Με τους Καζακστανούς έφτασε σ' ένα ματς που έγινε σε παγωμένη πόλη αλλά σ' ένα κλειστό γήπεδο με θέρμανση και θερμοκρασία δωματίου.

Φλύαρος στο α' ημίχρονο, ουσιαστικός με Ταρέμι

Γιατί κέρδισε ο Ολυμπιακός; Για μια σειρά από λόγους. Κέρδισε γιατί, απλά και γενικά, ήταν πολύ καλύτερος και το άξιζε. Κέρδισε επειδή, όπως σωστά είπε ο Μεντιλίμπαρ μετά τη λήξη του ματς, δεν υπήρξε ένας πρωταγωνιστής αλλά ένα σύνολο που δούλεψε σωστά. Βεβαίως για να δουλέψει σωστά ένα σύνολο, πρέπει να κάνουν σωστά πράγματα οι μονάδες. Στη δική μου θεώρηση των πραγμάτων τα πράγματα έγιναν πολύ καλύτερα και πιο ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ όταν μπήκαν στο γήπεδο ο Ταρέμι (κυρίως αυτός) και ο Στρεφέτσα. Ο Ολυμπιακός του α' ημιχρόνου είχε υπεροχή και ανωτερότητα αλλά φαίνονταν δύσκολο να βρει το γκολ. Ήταν φλύαρος. Τις περισσότερες φορές ανούσιος. Οι τελικές του πάσες ήταν ή πολύ αργές (π.χ. η κάθετη του Ρόντινέι στον Τσικίνιο στο γκολ του Ελ Καμπί που ακυρώθηκε ως οφ σάιντ) είτε πολύ γρήγορες, είτε όχι ακριβείας. Με τον Τσικίνιο εμφανώς επηρεασμένο από τον τραυματισμό του όπως και τον Ποντένσε ανέτοιμο και να αντέχει μόλις μία ώρα, το ματς «φώναζε» από το α' ημίχρονο ότι θέλει τον Ιρανό πίσω από τον Ελ Καμπί.

Τα πιο χρήσιμα 2,2 εκατ. που έδωσε ο Ολυμπιακός

Γιατί αυτός ο σπουδαίος παίκτης, αυτά τα πιο χρήσιμα 2,2 εκατ.ευρώ (το χρόνο) που του δίνει ο Ολυμπιακός, έχουν αρχίσει ήδη να επιστρέφουν πίσω στο ταμείο του. Ένα άγγιγμά του που έμοιαζε τόσο απλό αλλά ακριβώς γι' αυτό είναι και τόσο δύσκολο, βρέθηκε σε θέση γκολ ο Ζέλσον. Μέχρι εκείνο το σημείο κανείς δεν είχε κάνει ΑΥΤΟ το άγγιγμα για λογαριασμό συμπαίκτη του. Σόρι αλλά δεν μπορούν να το κάνουν, όλοι. Δυστυχώς. Κρίμα που δεν σκόραρε κιόλας αλλά ο τερματοφύλακας της Καϊράτ έκανε μια (από πολλές) απίθανη απόκρουση με το ένα χέρι και τη συνδρομή του δεξιού δοκαριού του για να στερήσει το γκολ από τον υπέροχο Ιρανό.

Όχι, δεν θα αφαιρέσω credit από τον Μαρτίνς που έκανε το απρόσμενο για να έρθει το γκολ. Έκανε το μη λογικό - φυσιολογικό. Αυτό που δεν περίμενε κανείς. Σίγουρα όχι ο σπουδαίος τερματοφύλακας της Καϊράτ. Και ακριβώς γι' αυτό πέτυχε. Επειδή δεν ήταν by the book, δηλαδή βγαλμένο από το ποδοσφαιρικό εγχειρίδιο.

Ματς για μεταγραφή ο Μουζακίτης

Ούτε, προφανώς, θα αφαιρέσω credit από τον Μουζακίτη. Ο Χρηστάρας έκανε ΜΑΤΣΑΡΑ. Ματσάρα παίκτη top class. Ματσάρα μεταγραφής. Συγνώμη που θα σας χαλάσω λίγο την καλή διάθεση αλλά αρχίστε να αποδέχεστε την ιδέα ότι σύντομα θα του πείτε: Χρήστο ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις και καλή τύχη όπου κι αν πας. Στη φάση του γκολ ο Μούζα έχει κάνει το κλέψιμο και έχει τροφοδοτήσει τον Ταρέμι πριν εκείνος σερβίρει στον Ζέλσον. Στην απόκρουση του τερματοφύλακα και το δοκάρι του Ταρέμι ο Μούζα κάνει την κάθετη. Και στην κεφαλιά ψαράκι του Ελ Καμπί που αποκρούει ξανά ο Αναρμπέκοφ (και ο Ταρέμι αιφνιδιάζεται και βρίσκει τη μπάλα με το αριστερό και σε κακό βηματισμό) εκείνος σερβίρει γλυκά με το αριστερό.

Δεν ήταν μόνο αυτά. Αυτά ήταν τα high light's στο ματς του. Έκανε κι άλλα, πολλά. Μεταξύ αυτών, έτρεξε. Έτρεξε πολύ. Πάλι. Στο α' ημίχρονο η UEFA μέτρησε 6χλμ. δικά του. Στο φινάλε του ματς το κοντέρ του τερμάτισε στο 11,66χλμ. Εννοείται ήταν ο πρώτος ερυθρόλευκος σε τρεξίματα. Το καλό με τον Μούζα είναι ότι μαζί με το σώμα «τρέχει» και το μυαλό του. Και ακριβώς αυτό κάνει και τη διαφορά στο ποδοσφαιρικό του πακέτο.

Επανέρχομαι ωστόσο και στον Ταρέμι, τον «κρυφό» MVP για μένα. Ο Ιρανός ήταν ο σταυρός του ηλεκτρολόγου, το πολύμπριζο, που συνέδεσε τελικά τα πάντα τέλεια. Το κομμάτι που έλειπε. Γιατί, όπως έγραψα και πιο πάνω, με βάση την εικόνα του α' ημιχρόνου, δύσκολα θα κατάφερνε να σκοράρει ο Ολυμπιακός. Του έλειπε αυτό το κάτι στην τελική επιλογή. Αυτό το κάτι που έδωσε ο Ταρέμι. Μπήκε ο Ιρανός και έγινε η τέλεια σύνδεση. Από τον Μουζακίτη στον Ζέλσον μέσω... Μεχντί.

Περισσότερη ουσία ο Ποντένσε στο α' ημίχρονο

Ακόμα και ο χρυσός σκόρερ, Ζέλσον, στο α' ημίχρονο έκανε πολλή προσπάθεια αλλά είχε φλυαρία και λίγη ουσία. Αντιθέτως, όταν η μπάλα πήγαινε αριστερά, στον Ποντένσε, «γεννιόνταν» καλύτερα πράγματα. Ο Ντάνιελ άγγιξε 1η φορά τη μπάλα στο 5ο λεπτό και στο 7ο δημιούργησε με σέντρα του την πρώτη υποψία ευκαιρίας για τον Ολυμπιακό, με τον Ελ Καμπί (με δύσκολη ισορροπία σώματος) έκανε κεφαλιά ψηλά άουτ. Στο 12ο λεπτό ξανά ο Ποντένσε σέντραρε από αριστερά στην περιοχή όπου ο Ελ Καμπί έκανε κεφαλιά πάσα στον Ζέλσον για να γλιστρήσει εκείνος και να κάνει μια τζούφια τελική που απέκρουσε εύκολα ο τερματοφύλακας της Καϊράτ.

Στο 62' λοιπόν μπήκε στο ματς ο Ταρέμι (μαζί με τον Στρεφέτσα) και 10 λεπτά μετά (και αφού είχε ελάχιστες επαφές με τη μπάλα) έβγαλε την ασίστ στον Ζέλσον. Και από την είσοδό του και μετά το γήπεδο... έγειρε προς την εστία της ομάδας από το Αλμάτι. Σπουδαίες φάσεις η μία μετά την άλλη. «Έπρεπε» να μπουν κι άλλα γκολ (θα βοηθούσε και σε πιθανές ισοβαθμίες στον συντελεστή τερμάτων στο τέλος) αλλά ο Ολυμπιακός είχε την «ατυχία» να πέσει σ' αυτόν τον σπουδαίο τερματοφύλακα.

Ζωντανός στην Ευρώπη αλλά... πρώτα ο Άρης

Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν σ' αυτό το ματς για τον Ολυμπιακό ο οποίος μένει ζωντανός στο κυνήγι ενός εισιτηρίου για την ενδιάμεση φάση του Champions League. Παράλληλα χάρη στη νίκη του, πέρα από το μπόνους των χρημάτων, συμβαίνουν πολλά καλά για τον ίδιο και για την Ελλάδα στα rankings της ΟΥΕΦΑ. Αλλά μη βιαζόμαστε με την επόμενη σεζόν. Είναι ακόμα ζωντανή η τρέχουσα και ο Ολυμπιακός θα πρέπει πρώτα να σκεφτεί τι θα κάνει με Λεβερκούζεν και Άγιαξ στα δύο ματς που του απομένουν για τη League Phase. Αλλά κι αυτά αργούν, τώρα Άρης.

ΥΓ: Αστεία ήταν η κίτρινη που είδε ο Έσε μόλις στο 14ο λεπτό για ένα φάουλ (που μάλλον δεν ήταν καν) με το οποίο σταμάτησε μια αντεπίθεση. Στη φάση, παρεμπιπτόντως, ο Μπιανκόν βγήκε πολύ ψηλά, δεξιά στη μεσαία γραμμή, να παίξει επιθετική άμυνα και να κλέψει. Δεν τα κατάφερε και την «πλήρωσε» ο Έσε που έσπευσε να τον καλύψει.

ΥΓ2: Ο Μπιανκόν πάντως, που πήρε σωστά κίτρινη στο 35' για δυνατό φάουλ, είχε και μια σπουδαία στιγμή στο 63' βάζοντας ένα σπουδαίο μπλοκ σε τελική του Εντμίλσον στη μικρή περιοχή του Τζολάκη. Και τότε δεν υπήρχε σκορ, το ματς ήταν στο 0-0.

ΥΓ3: Στο 50ο λεπτό οι τελικές ήταν 0-8 υπέρ Ολυμπιακού, οι επιθέσεις 3-36 και τα κόρνερ 0-6.

ΥΓ4: Μέχρι και στον πάγκο της Καϊράτ γελούσαν με ένα επιθετικό φάουλ εις βάρος του Στρεφέτσα στο 72' όταν επιχειρώντας να κρατήσει μπάλα άπλωσε το χέρι και απλά άγγιξε στο στήθος αντίπαλος. Εκείνος έπιασε τον λαιμό του (!) και έπεσε στο έδαφος σφαδάζοντας με συνέπεια να κερδίσει το φάουλ αφού οι διαιτητές δείχνουν υπερ-ευαισθησία στα χτυπήματα από λαιμό και πάνω. Μόνο που εδώ δεν υπήρχε καν χτύπημα και σίγουρα όχι επαφή από λαιμό και πάνω αλλά στο στήθος. Το «θέατρο» απέδωσε.

ΥΓ5: Αυτή τη φορά δεν εκμεταλλεύτηκε τα ουκ ολίγα στημένα που κέρδισε ο Ολυμπιακός. Ούτε τα κόρνερ ούτε τα φάουλ.

ΥΓ6: Στο 54' άλλαξαν για πρώτη και τελευταία φορά (αφού λίγο μετά έγινε αλλαγή ο Ντάνιελ) πλευρές οι Ποντένσε και Ζέλσον.

ΥΓ7: Ο Ολυμπιακός τέλειωσε το ματς με 20 τελικές και 75 επιθέσεις έναντι 5 και 16 της Καϊράτ. Με δεδομένο ότι οι ερυθρόλευκοι είχαν περίπου 40 επιθέσεις τη στιγμή που μπήκε ο Ταρέμι με τον Στρεφέτσα, δηλαδή μετά από μία ώρα αγώνα και κάτι (τα 2/3 του ματς δηλαδή) και εν τέλει έφτασε στις 75 καταλαβαίνει κανείς το Mehdi effect.

ΥΓ8: Στα πρώτα 11 λεπτά του ματς ο Τζολάκης είχε ήδη επιχειρήσει να τροφοδοτήσει με απευθείας δικές του βαθιές μπαλιές τον Ελ Καμπί τέσσερις (4) φορές!

ΥΓ9: Από τον Ποντένσε προέκυψε και η 3η καλή στιγμή του Ολυμπιακού στο ματς, πέρα από τις δύο που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Στο 17ο λεπτό με δεξιά φαλτσαριστή σέντρα-σουτ επιχείρησε να τροφοδοτήσει τον Ελ Καμπί (ή και να απειλήσει απευθείας) αλλά ο τερματοφύλακας έδειξε τόσο νωρίς ότι θα «πούλαγε» ακριβά το τομάρι της Καϊράτ.

ΥΓ10: Ο Ολυμπιακός έκανε 64 ανακτήσεις στο ματς.

ΥΓ11: Τα χιλιόμετρα ήταν 121 για την Καϊράτ και 116,3 για τον Ολυμπιακό στο φινάλε. Να σημειωθεί ότι τα χιλιόμετρα της ΟΥΕΦΑ, επειδή «βγαίνουν» με κάμερες, δεν είναι 100 ακριβή, αυτά τα δίνουν τα GPS που φοράνε οι παίκτες. Αυτά τα έχουν μόνο οι ομάδες.