Ολυμπιακός: Αν δεν, τότε πας πάγκο, κερκίδα ή φεύγεις

Έβλεπα τους παίκτες του Ολυμπιακού μετά από κάθε γκολ τους κόντρα τον Ηρακλή στο ευρύ 6-0 για την τελευταία αγωνιστική της League Phase του Κυπέλλου Ελλάδας χάρη στην οποία οι Πειραιώτες εξασφάλισαν την 1η θέση και τα καλούδια - πλεονεκτήματα που αυτή προσφέρει, να συνεχίζουν με ακριβώς την ίδια λογική. Λες και δεν είχαν σκοράρει καθόλου. Λες και το ματς ήταν ακόμα 0-0. Και σκεφτόμουν, φέρνοντας στο νου όλα τα προηγούμενα φετινά ματς στην ίδια διοργάνωση, ότι αυτό -πρέπει να- είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του Χοσέ Λουΐς Μεντιλίμπαρ στον Ολυμπιακό. Και παράλληλα αυτό είναι και ένα βασικό συστατικό στο να έχεις μια πραγματικά καλή κανονική ομάδα που πρωταγωνιστεί.

Μην ξεχνάμε επίσης ότι στο παρελθόν έχουμε παρακολουθήσει αδιανόητες αγγαρείες σε ματς κυπέλλου του Ολυμπιακού, πέρα από αποκλεισμούς-σοκ. Υπήρχαν ματς που οι ερυθρόλευκοι έβαζαν 2-3 γκολ νωρίς, πριν βγει το α' ημίχρονο, και ύστερα ήταν λες και έφευγαν από το γήπεδο. Κι εμείς απέξω γράφαμε - λέγαμε τα γνωστά κλισέ με κυριότερο το: «κράτησε δυνάμεις για το ματς πρωταθλήματος που ακολουθεί». Κοντά, πολύ κοντά από τώρα, το Σάββατο, υπάρχει ματς πρωταθλήματος για τον Ολυμπιακό αλλά από κανενός ερυθρόλευκου το μυαλό δεν πέρασε καν ως ιδέα να... αράξει μετά το 2-0 ή το 3-0 κόντρα στον Ηρακλή. Γιατί ξέρουν όλοι ότι υπάρχει στον πάγκο ένας που αλυχτάει, γαβγίζει. Ένας που αν βαριέσαι, ασχέτως του πόσο βαρύ βιογραφικό, συμβόλαιο, όνομα έχεις θα σε στείλει εκεί που αξίζεις. Τον πάγκο ή την κερκίδα. Ακόμα και εκτός ομάδας γενικώς.

Και μην πει κανείς το εύκολο, δηλαδή ότι λογικό ήταν να προσπαθούν αφού έπαιζαν οι ρεζέρβες. Δεν έπαιζαν μόνο παίκτες που είναι πιο πίσω στην ιεραρχία και έχουν κίνητρο όπως ο Γιαζιτζί, ο Καλογερόπουλος ή ο Μάντσα. Στην 11άδα ήταν και ο Ποντένσε και ο Τσικίνιο και ο Ρόντινεϊ και ο Ορτέγκα. Και αδιαφορία δεν έδειξε κανείς σε κανένα σημείο. Αδιαφορία (άλλο αδιαφορία, άλλο μέτρια ή κακή απόδοση που όταν αλλάζει πολύ η 11άδα είναι λίγο - πολύ αναμενόμενο) δεν υπήρξε σε κανένα ματς κυπέλλου φέτος, ακόμα και στην Τρίπολη ή στη Σύρο.

Από εκεί και έπειτα, για να μιλήσουμε πιο ειδικά για το συγκεκριμένο ματς, ήταν ωραίο για τον (τηλε)θεατή αλλά νομίζω όχι και τόσο χρήσιμο για τον Μεντιλίμπαρ ή όποιον ήθελε να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα. Ο Ηρακλής αποφάσισε να περάσει και το άλλο μισό του γηπέδου, να δει και την περιοχή που αμύνονταν ο Ολυμπιακός, όταν το σκορ είχε ξεφύγει και δεν είχε κάτι παραπάνω να χάσει. Ο βασικός του στόχος, να ηττηθεί με ένα αξιοπρεπές σκορ, είχε ήδη χαθεί. Χαρακτηριστικό είναι ότι με το σκορ στο 2-0 από το 22', με τη συμπλήρωση μισής ώρας αγώνα οι τελικές ήταν 9-0 και οι 6 από τις 9 εντός στόχου για λογαριασμό του Ολυμπιακού.

Δυστυχώς λοιπόν δεν ήταν πολύ χρήσιμο για τον Μεντιλίμπαρ. Κι αυτό επειδή το αν αξίζεις να παίζεις στον Ολυμπιακό δεν κρίνεται - αποφασίζεται από τέτοιου επιπέδου ματς αλλά σαφώς υψηλότερου, με μεγαλύτερο ανταγωνισμό. Χρήσιμο ήταν αναμφίβολα για κάποιους παίκτες που είχαν ανάγκη επίσημα αγωνιστικά λεπτά, έστω και τέτοιας «ποιότητας». Πολύ χρήσιμο ήταν για τον Σιπιόνι που είχε πολύ καλή εικόνα ΑΛΛΑ, όπως προείπα, σε ματς χαμηλής στάθμης. Χρήσιμο ήταν και για τον Γιάρεμτσουκ που προσπαθεί να ξαναζεσταθεί αφού πια θα αγωνίζεται πολύ, τουλάχιστον όσο διαρκέσει η απουσία του Ελ Καμπί. Χρήσιμο ήταν και για τον Ντιόγκο και για τον Μάντσα και για τον Καλογερόπουλο. Όσον αφορά στον Γιαζιτζί, πλέον είναι ξεκάθαρο τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Το αριστερό του πόδι έχει ενσωματωμένο από τη γέννησή του έναν... διαβήτη. Το γκολ του στο 12' το επιβεβαίωσε ξανά. Μένει να δούμε αν ο Μεντιλίμπαρ μπορεί να πειστεί να τον μεταχειριστεί και λίγο διαφορετικά στα ματς πρωταθλήματος, δηλαδή να τον δούμε 11άδα, π.χ. το Σάββατο με την Κηφισιά.

ΥΓ: Για τον Σιπιόνι προσωπικά είχα πει - γράψει πολύ «παχιές» κουβέντες μετά το ντέρμπι της Λεωφόρου όπου ήταν σούπερ. Είχα τολμήσει να πω ότι μου μοιάζει πιο πλήρες - γεμάτο πακέτο από τον Έσε. Για διαφόρους λόγους που προφανώς αφορούν το χρόνο του, ακόμα ούτε το έχουμε επιβεβαιώσει αλλά ούτε (αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι μαζί του) και έχει διαψευστεί. Για να κριθεί σωστά και δίκαια πρέπει να παίξει βασικός σε σειρά σημαντικών αγώνων, έτσι δεν είναι;

ΥΓ2: Μια ενδιαφέρουσα οδηγία έδωσε ο Μεντιλίμπαρ με την έναρξη του β' ημίχρονου κόντρα στον Ηρακλή αλλά, στην πραγματικότητα, ουδέποτε έγινε πράξη. Είπε στον Τσικίνιο να παίξει πιο πίσω ως 8άρι και στον Ντιόγκο πιο μπροστά ως 10άρι. Τελικά φάνηκε να συνεχίζουν να παίζουν εκεί που δείχνουν να ξέρουν καλύτερα.

ΥΓ3: Στα όρια του εκνευριστικού ήταν ο Στρεφέτσα στο λίγο που έπαιξε.

ΥΓ4: Ο Μάντσα επιχείρησε τις πρώτες βαθιές μπαλιές του, απ' αυτές που υποτίθεται είναι καλός και φημίζονταν ερχόμενος εδώ (και σε άλλα ματς τις επιχειρούσε από το 1ο λεπτό), μετά το 6-0. Τυχαίο; Είπαμε, σε τέτοιο ποδοσφαιρικό επίπεδο δεν πιστεύουμε στο τυχαίο. Προφανώς κάποιος (Μεντιλίμπαρ θα λέγεται λογικά) του έβαλε κόφτη.

ΥΓ5: Πόσο άβολο τερματοφύλακας με το όνομα Νικοπολίδης να δέχεται 6 γκολ στο Γ.Καραϊσκάκης. Εννοείται πως δύσκολα θα μπορούσε να αντιδράσει καλύτερα σε κάποιο από τα γκολ που δέχθηκε. Προσωπικά από την εμφάνισή του (ομολογώ των είδα πρώτη φορά) μου έκαναν «κλικ» τα βολέ του με το αριστερό πόδι.