Ο Β. Μπραουδάκης γράφει για τον Φερνάντο Σάντος

Προφήτης στον τόπο του ο Φερνάντο Σάντος!

Στις 10 Οκτωβρίου συμπληρώνει τα 60 του χρόνια ο Φερνάντο Σάντος, τέσσερις ημέρες αργότερα θα κατευθύνει -για πρώτη φορά στην καριέρα του- την εθνική ομάδα της χώρας του στην Κοπεγχάγη απέναντι στη Δανία και το πρώιμο δώρο γενεθλίων θα το απολαύσει σήμερα με την επίσημη παρουσίασή του ως ομοσπονδιακού προπονητή της πατρίδας του!

Οι Πορτογάλοι, παρά την ακατανόητα βαριά τιμωρία του (οκτώ αγωνιστικές ερήμην πρωτόδικα -εκκρεμεί η έφεση- μακριά από τον πάγκο για τις διαμαρτυρίες του απέναντι στον Αυστραλό διαιτητή της συνάντησής μας με την Κόστα Ρίκα στο Μουντιάλ, λίγο πριν ξεκινήσει η διαδικασία των πέναλτι που μας πλήγωσε), τον εμπιστεύονται απόλυτα για να αντικαταστήσει τον Μπέντο και να τους επαναφέρει -τουλάχιστον- σε λογικά, βάσει της δυναμικότητας και του υλικού τους, αποτελέσματα μετά το κάζο στη Βραζιλία και την εντός έδρας ήττα από την Αλβανία στην πρεμιέρα των ομίλων για το Euro 2016...

Πράττουν άριστα που τον εμπιστεύονται απόλυτα, παρότι λείπει από κοντά τους -συνεπώς, τον παρακολουθούσαν μόνον εκ του μακρόθεν- από το 2007, ενώ συνολικά έχει περάσει μόλις δύο σεζόν εντός των τειχών τους τα τελευταία 13 χρόνια (από τότε που πρωτοάφησε την Πόρτο για την ΑΕΚ του Μάκη Ψωμιάδη)! Ανατρέπουν έτσι και το ρητό «ουδείς προφήτης στον τόπο του», αν και με 11 χρόνια σε ελληνικούς πάγκους τίθεται εν αμφιβόλω το ποιος πραγματικά είναι ο «τόπος» του...

Μπορεί κάποιοι να διαφωνούν, ωστόσο ο Φερνάντο Σάντος προσέφερε πάρα πολλά στο ποδόσφαιρό μας. Και δεν εννοώ μόνο τις προκρίσεις και τις διακρίσεις στις τελικές φάσεις του Euro 2012 και του Mundial 2014. Και δεν εννοώ τις όποιες επιτυχίες στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟΚ. Εννοώ περισσότερο τη φιλοσοφία και το στίγμα που άφησε στο ποδοσφαιρικό μας περιβάλλον, είτε δουλεύοντας σε συλλόγους, είτε οργανώνοντας περαιτέρω το οικοδόμημα των εθνικών ομάδων...

Μια φιλοσοφία κι ένα στίγμα που δεν ταίριαζε σε κάποιους (παράγοντες αλλά και οπαδούς, που έφτασαν ενίοτε και να τον χλευάζουν). Εκείνους που κατατάσσονται στον έναν από τους δύο κόσμους του ποδοσφαίρου μας. Ευτυχώς, οι περισσότεροι ημεδαποί εντάσσονται στον «άλλο» κόσμο κι ακόμα ευτυχέστερα οι Πορτογάλοι, που μανιωδώς αναζητούν τη μεγάλη διάκριση, η οποία διαρκώς τους ξεφεύγει, «ακουμπούν» πάνω του για να τα καταφέρουν...

Πηγή: sentragoal.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις