Ο Νίκος Αθανασίου γράφει για τον Κολομβιανό εξτρέμ, τo γκολ που του «λείπει», την προσφορά του στην δημιουργία του Παναθηναϊκού και την δουλειά που κάνει στο Κορωπί.
Ταχύτητα, ικανότητα να περάσει τον αντίπαλο στο «1vs1» με κάθε πιθανή ντρίμπλα, καλή μεταβίβαση, διορατικότητα στο επιθετικό τρίτο, απρόβλεπτος. Όλα αυτά σε πολύ ψηλό επίπεδο, καθώς χάρη σε αυτά τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά έκανε καριέρα στην Serie A με την φανέλα της Καλιάρι, πήρε μεταγραφή για την Ρόμα και ήταν βασικός στην Εθνική Κολομβίας τα προηγούμενα χρόνια. Αν ο Βίκτορ Ιμπάρμπο διέθετε τόσο ανεπτυγμένο το ένστικτο της «εκτέλεσης», προφανώς και δεν θα βρισκόταν στον Παναθηναϊκό, προφανώς και δεν θα αγωνιζόταν στο ελληνικό πρωτάθλημα αλλά θα παρέμενε στο τοπ επίπεδο των «τζιαλορόσι» ή σε κάποια σημαντική ομάδα της Premier League ή της Primera Division. Αυτή είναι η πραγματικότητα, όσο απλή και αν φαντάζει...
Ο Κολομβιανός εξτρέμ παρά το γεγονός πως έχει σκοράρει μοναχά μία φορά με την φανέλα του Παναθηναϊκού(το 0-1 στην Στοκχόλμη) είναι πολύ πιο σημαντικός για το «τριφύλλι», από αυτό που δείχνουν τα στατιστικά του. Και η επιρροή του ήταν καθοριστική στα πρώτα ματς της σεζόν, όταν το «τριφύλλι» έπαιζε όλη την χρονιά στα προκριματικά για το Europa League...
*Σκοράρει και... καθαρίζει την πρόκριση στα πλέι-οφ του Europa League στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την ΑΪΚ και ενώ το σκορ είναι 0-0 στο ημίχρονο.
*Από δική του κάθετη στο ανοιχτό γήπεδο, ο Μέστο παίρνει την αποβολή του Κρόνε στο εντός έδρας ματς με την Μπρόντμπι. Στην συνέχεια κερδίζει το πέναλτι για το 2-0 και την αποβολή του πορτιέρο.
Ο «Μπάμπης» μέχρι στιγμής δείχνει να βρίσκει «χημεία» με τον Μπεργκ, δίνει μεγάλη ποιότητα στην επιθετική λειτουργία του Παναθηναϊκού, κάνει σημαντική δουλειά αλλά του «λείπει» πολύ το γκολ. Η σωστή επαφή στην αντίπαλη περιοχή, αυτό το άγγιγμα που κάνει τα πράγματα πάντα πιο εύκολα. Δεν έχει κάτι, που ποτέ δεν απέκτησε στην έως τώρα καριέρα του, ίσως επειδή ποτέ δεν το δούλεψε όπως έπρεπε...
Στην Ατλέτικο Νασιονάλ 102 παιχνίδια, 6 γκολ...
Στην Κάλιαρι 115 παιχνίδια, 15 γκολ...
Η συγκεκριμένη αδυναμία του Ιμπάρμπο μπορεί να αναλυθεί με βάση δύο στοιχεία. Το πρώτο είναι η τεχνική και το δεύτερο η ψυχολογία. Το πρώτο, όπως μαθαίνουμε, το δουλεύει πολύ σε καθημερινή βάση με τον Αντρέα Στραματσόνι που θέλει να κερδίσει και αυτό το «στοίχημα» από το ρόστερ που έχει φέτος στα χέρια του. Δεν θα φτάσει ποτέ το finishing στα επίπεδα του 16-18(με άριστα το 20), αλλά το 10 θα μπορούσε να γίνει 12-14...
Το δεύτερο είναι θέμα συγκυριών. Είναι ξεκάθαρο πως ο Ιμπάρμπο ψάχνει το γκολ μετά από δύο μήνες για να νιώσει καλύτερα, να πάρει τα «πάνω» του. Μετά τις χαμένες ευκαιρίες στο Βίγκο, έψαξε σαν... τρελός το γκολ στην Λεωφόρο στο παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης. Σε τόσο μεγάλο βαθμό που προσπάθησε να «συνδεθεί» με το πλεκτό από τα 40 μέτρα μετά από έξοδο του πορτιέρο των γηπεδούχων και ενώ βρίσκονταν τρεις παίκτες κοντά στην γραμμή, υπό την πίεση του κόσμου που ζητούσε να το δοκιμάσει. Η αντίδραση-ξέσπασμα στην κεφαλιά που πήγε στο δοκάρι-ενώ είχε προηγηθεί ένα καλό διαγώνιο που το έβγαλε ο τερματοφύλάκας των Αρκάδων- είναι δείγμα του πόσο πολύ ζητάει το ποδοσφαιρικό του dna το γκολ.
Ο παράγοντας της ψυχολογίας είναι αρκετά σημαντικός και όσο πιο γρήγορα απελευθερωθεί, τόσο καλύτερα για τον Παναθηναϊκό...
Πηγή: Gazzetta.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις