Μεγαλωμένος στο Γαλάτσι, θυμάμαι τον καιρό που ο Στέλιος Μανωλάς έπαιζε καλό βόλεϊ στην ομάδα του γυμνασίου. Καλός ήταν και στο ποδόσφαιρο, αλλά όλοι εκεί στην περιοχή έλεγαν ότι ο καλός στο ποδόσφαιρο στην οικογένεια Μανωλά ήταν άλλος. Ελεγαν ότι ο αδερφός του ήταν καλύτερος. Είχε καλύτερη τεχνική, ήταν περισσότερο ταλέντο από τον Στέλιο.

Τελικά ο Στέλιος, εκμεταλλευόμενος την εποχή του Φάντροκ και κυρίως τη συνήθεια του αείμνηστου Ολλανδού τεχνικού να δίνει ευκαιρίες στους νέους που δουλεύουν πολύ και κυνηγούν την τύχη τους (ο Στέλιος Μανωλάς δούλευε ασταμάτητα), έκανε καριέρα. Ο αδερφός του, όχι. Εγκατέλειψε νωρίς και ας... κουβαλούσε τη φήμη του καλύτερου της οικογένειας. Ισως εγκατέλειψε για να δει μια μέρα το γιο να κάνει ό,τι δεν μπόρεσε εκείνος.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο katimagiko.gr

Γνώμες LIFE Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός