Όταν πέθανε η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο αείμνηστος Φρέντι Γερμανός έγραψε στο χρονογράφημα του στην (επίσης συχωρεμένη) "΅Ελευθεροτυπία" ότι "είναι σαν να κηδέψαμε τη νιότη μας" κι αυτή η ατάκα μου 'ρθε στο μυαλό πριν από λίγες ώρες, ακούγοντας το θλιβερό άγγελμα από Θεσσαλονίκη μεριά: έφυγε από τη ζωή ο Ανέστης Πεταλίδης, ποιος τη χάρη, λοιπόν, του Φαίδωνα Ματθαίου, που θα 'χει πια έναν αξιόμαχο αντίπαλο στα ντέρμπι του εσωτερικού πρωταθλήματος το οποίο διοργανώνει ο Άγιος Πέτρος στον Παράδεισο!

Ανακατεύω επίτηδες τα θρησκευτικά, διότι ο Ματθαίου που αναπαύθηκε εν ειρήνη στις 17 Σεπτεμβρίου του 2011 και ο Πεταλίδης έχουν τόσα κοινά σημεία, ώστε κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να τους χαρακτηρίσει "αδερφές ψυχές": βέροι Θεσσαλονικιοί και οι δύο, πρώην κωπηλάτες που εν συνεχεία αφοσιώθηκαν στο μπάσκετ, Αρειανοί μέχρι το κόκκαλο, συμπαίκτες στην πολυσυζητημένη (για το αν όντως συμμετείχε στο Ολυμπιακό Τουρνουά ή απλώς έκανε ανταρσία και ξέμεινε στο Ελσίνκι μετά το Προολυμπιακό) εθνική ομάδα του 1952 και -last but not least -κι οι δυο μοιράζονται τον τίτλο του "Πατριάρχη"!

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr

Γνώμες LIFE Μπάσκετ SPORTS