Καταγγελτικός Σμαραγδής για την ταινία "Καποδίστριας"

Με αιχμηρές πολιτικές αιχμές και μετωπική επίθεση απέναντι σε ό,τι αποκαλεί «κατεστημένο που ελέγχει τον ελληνικό κινηματογράφο», ο Γιάννης Σμαραγδής μίλησε για τη νέα του ταινία «Ιωάννης Καποδίστριας», λίγες ημέρες πριν την προγραμματισμένη έξοδό της στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 25 Δεκεμβρίου 2025. Ο Ηρακλειώτης σκηνοθέτης, σε συνέντευξη στο Patris.gr, περιέγραψε τις δυσκολίες της παραγωγής, την απουσία κρατικής στήριξης όπως υποστηρίζει, αλλά και τις πρώτες αντιδράσεις μετά την παγκόσμια προβολή στη Νέα Υόρκη. 

Στο επίκεντρο των δηλώσεών του βρέθηκε η φράση που ήδη προκαλεί συζητήσεις: «Ο Καποδίστριας έλεγε ότι όσοι ακούνε τους ξένους είναι προδότες», ανέφερε, συνδέοντας το ιστορικό πρόσωπο με μια συνολική κριτική για τη σύγχρονη πολιτική λειτουργία της χώρας. Στην ίδια γραμμή, υποστήριξε ότι «η Ελλάδα δεν είναι μία αυτοδύναμη δημοκρατία» και ότι «λειτουργούν τη χώρα ως προτεκτοράτο», παρουσιάζοντας τον Καποδίστρια ως αντίθετο παράδειγμα ηγεσίας και ως πρότυπο ανιδιοτέλειας και συνέπειας.

Ο Σμαραγδής στάθηκε ιδιαίτερα και στη σύνδεση που κάνει ο ίδιος ανάμεσα στον Καποδίστρια και την Κρήτη, λέγοντας πως «υπάρχει το DNA των Μινωιτών» και ότι ο πρώτος κυβερνήτης είχε, κατά τον ίδιο, δεσμό με το Ηράκλειο μέσω της καταγωγής της μητέρας του. Παράλληλα περιέγραψε τον Καποδίστρια ως άνθρωπο που «ήρθε στην Ελλάδα για να τη σώσει» γνωρίζοντας ότι κινδύνευε, αναδεικνύοντας τη φτώχεια των τελευταίων του στιγμών ως στοιχείο ηθικού μεγέθους. 

Ιδιαίτερο βάρος έδωσε στην επιλογή της Νέας Υόρκης για την πρώτη παγκόσμια προβολή, αποδίδοντάς την στη στήριξη της ομογένειας και ειδικά των Κρητών της διασποράς, οι οποίοι –όπως είπε– συνέβαλαν οικονομικά ώστε να προχωρήσει η ταινία. Στο ίδιο πλαίσιο ενέταξε και την προσωπική του ταυτότητα, επιμένοντας ότι δεν «κόβει ρίζες» αλλά «δένει ρίζες» με το πολιτισμικό παρελθόν. 

Ο σκηνοθέτης άφησε αιχμές ότι υπήρξαν κύκλοι που δεν ήθελαν να ολοκληρωθεί ή να φτάσει η ταινία στη μεγάλη οθόνη, κάνοντας λόγο για επιθέσεις στην «ιστορικότητα» του έργου και για «Έλληνες που υπηρετούν αλλότριες αντιλήψεις». Παράλληλα, αναφέρθηκε θετικά στον ρόλο της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη, σημειώνοντας ότι τον στήριξε «κατ’ εξαίρεση» και ότι βοήθησε στη διαχείριση δυσκολιών γύρω από την παραγωγή και την παρουσία στη Νέα Υόρκη.