Εκ των πρωταγωνιστών της διαμόρφωσης της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, έχει ταυτιστεί με σημαντικές διπλωματικές επιτυχίες, αλλά και τις πιο σκοτεινές και αιματοβαμμένες σελίδες της μεταπολεμικής εποχής.
Για τους υποστηρικτές του, ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας από το 1969 και υπουργός εξωτερικών επί προεδρίας Ρ. Νίξον και Τζ. Φόρντ (από το 1973 έως το 1977), αποτελεί τον υπεύθυνο για την ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά και για την ύφεση της επιθετικής ρητορικής και της έντασης με τη Σοβιετική Ένωση. Τιμήθηκε μάλιστα με το βραβείο «Νόμπελ Ειρήνης» για την κατάπαυση του πυρός στο Βιετνάμ και την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων.
H συνέχεια ΕΔΩ