Την υπογραφή μίας κολοσσιαίας σύμβασης ύψους 1,635 δισ. δολαρίων με ευρωπαϊκή χώρα, της οποίας η ταυτότητα δεν αποκαλύπτεται ανακοίνωσε η ισραηλινή αμυντική βιομηχανία Elbit Systems. Η συμφωνία αφορά την προμήθεια συστημάτων πυροβολικού μεγάλης εμβέλειας, όπλων ακριβείας και UAVs, ενώ περιλαμβάνει επίσης εκπαίδευση, τεχνική υποστήριξη και πιθανές συμπαραγωγές, με χρονοδιάγραμμα υλοποίησης αρκετών ετών.
Η ανακοίνωση της Elbit προκάλεσε άμεσα έντονη συζήτηση στην Τουρκία, με αναλυτές και μέσα ενημέρωσης να «δείχνουν» την Ελλάδα ως τον πιθανότερο πελάτη. Η εκτίμηση αυτή βασίζεται στο ιστορικό στρατηγικής συνεργασίας της Αθήνας με την ισραηλινή εταιρεία, που ήδη έχει αποφέρει συμβάσεις δισεκατομμυρίων για τον εκσυγχρονισμό αεροσκαφών, την εκπαίδευση πιλότων και την προμήθεια προηγμένων αισθητήρων.
Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, μια πιθανή ελληνική παραγγελία θα ενίσχυε αποφασιστικά την αποτρεπτική ισχύ απέναντι στις συνεχείς αναβαθμίσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Η απόκτηση UAVs και όπλων ακριβείας μεγάλης εμβέλειας θα προσέφερε στην Ελλάδα την ικανότητα πλήγματος σε στρατηγικό βάθος, μεταβάλλοντας τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Άγκυρα ήδη προβάλλει το σενάριο αυτό ως παράδειγμα κλιμάκωσης του εξοπλιστικού ανταγωνισμού. Από ελληνικής πλευράς, ωστόσο, μια τέτοια συμφωνία θα εντασσόταν σε ένα ευρύτερο πλάνο ενίσχυσης της εθνικής ασφάλειας και κάλυψης κρίσιμων επιχειρησιακών αναγκών.
Το περιεχόμενο της συμφωνίας
Σύμφωνα με την Elbit, η σύμβαση περιλαμβάνει δύο «δέσμες» προηγμένων τεχνολογικών λύσεων:
Ο πρόεδρος και CEO της Elbit, Bezhalel (Butzi) Machlis, δήλωσε:
«Η σύμβαση αυτή αποδεικνύει τη ζήτηση που υπάρχει στην Ευρώπη για τις τεχνολογίες μας και την ικανότητά μας να παρέχουμε ολοκληρωμένες, πολυτομεακές λύσεις. Είμαστε υπερήφανοι που στηρίζουμε ένα ευρωπαϊκό κράτος στην ενίσχυση της εθνικής του ασφάλειας, μέσα από μια στρατηγική συνεργασία που περιλαμβάνει και βιομηχανική συμπαραγωγή».
Το μόνο βέβαιο είναι πως η «συμφωνία – μαμούθ» της Elbit δεν αφορά απλώς μια εμπορική συναλλαγή, αλλά αναδιαμορφώνει το γεωπολιτικό σκηνικό στην Ανατολική Μεσόγειο, με την Τουρκία να παρακολουθεί στενά και την Αθήνα – εφόσον επαληθευτούν τα σενάρια – να αποκτά σημαντικό πλεονέκτημα στην αποτρεπτική της ισχύ.