Με μια αιχμηρή ανάρτηση στο Χ, ο Ισραηλινός αναλυτής Σάι Γκαλ αποκάλυψε, όπως υποστηρίζει, τον τρόπο λειτουργίας της τουρκικής «μηχανής προπαγάνδας» μέσα από ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: τη μαζική αναπαραγωγή άρθρου του από τα τουρκικά μέσα με… το ίδιο ακριβώς λάθος.

Το λάθος που «πρόδωσε» το σύστημα

Ο Γκαλ εξήγησε ότι το στρατηγικό του άρθρο με τίτλο «Η βόρεια Κύπρος είναι επίσης ένα ισραηλινό πρόβλημα», που δημοσιεύτηκε στις 29 Ιουλίου 2025 στην Israel Hayom, εμφανίστηκε στον τουρκικό Τύπο ως ανάρτηση στην Times of Israel.

Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος αρθρογραφεί και στα δύο μέσα, η λανθασμένη απόδοση δεν θα είχε σημασία αν δεν επαναλαμβανόταν λέξη προς λέξη σε δεκάδες εφημερίδες και ιστοσελίδες — από τη Hürriyet και τη Sabah, έως την CNN Türk, τη Yeni Akit, το Haber7 και το OdaTV.

«Αυτό είναι το αποκαλυπτικό στοιχείο» σημειώνει. «Ένα τόσο πρόδηλο λάθος, που κανείς δεν μπήκε στον κόπο να διορθώσει, αποδεικνύει ότι κανένας συντάκτης δεν είχε το δικαίωμα να αλλάξει ούτε κόμμα».

Το «εγχειρίδιο» της Άγκυρας

Στην ανάρτησή του, ο Γκαλ παρουσίασε βήμα-βήμα πώς, σύμφωνα με τον ίδιο, κατασκευάζεται και διοχετεύεται η τουρκική κυβερνητική προπαγάνδα.

Το εγχειρίδιο της Άγκυρας παρουσιάζει πέντε βήματα, σύμφωνα με τον Ισραηλινό αναλυτή:

Καθορισμός αφήγησης από τη MIT (τουρκικές μυστικές υπηρεσίες).

Σύνταξη κειμένου από τη Διεύθυνση Επικοινωνιών της Προεδρίας (υπό τον Μπουρχάν Ντουράν, διάδοχο του Φαχρετίν Αλτούν).

Διανομή μέσω κρατικών πρακτορείων (AA, DHA, İHA) και φιλοκυβερνητικού Τύπου.

Επιβολή συμμόρφωσης με πρόστιμα από το RTÜK, απαγορεύσεις κρατικής διαφήμισης και τον «νόμο περί παραπληροφόρησης» του 2022.

Αναπαραγωγή από τα μεγάλα μέσα και, στη συνέχεια, από δεκάδες μικρότερα sites.

«Αυτό που βλέπουμε δεν είναι ανεξάρτητη δημοσιογραφία, αλλά πειθαρχία μηνύματος που επιβάλλεται από το κράτος» υπογράμμισε ο Γκαλ.

Η διάσταση της ελευθερίας του Τύπου

Ο αναλυτής τοποθέτησε το περιστατικό σε ευρύτερο πλαίσιο: η Τουρκία βρίσκεται στη 159η θέση ανάμεσα σε 180 χώρες στον Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου της RSF (2025). Επιπλέον, η συγκέντρωση ιδιοκτησίας ΜΜΕ —με τον όμιλο Ντεμιρορέν να ελέγχει τη Hürriyet και το CNN Türk, και τον όμιλο Καλυόν τη Sabah και το A Haber— σε συνδυασμό με τις οικονομικές πιέσεις και τη λογοκρισία, έχουν καταστήσει τα τουρκικά ΜΜΕ «μια χορωδία χωρίς ανεξαρτησία», όπως χαρακτηριστικά είπε.

«Γιατί να εμπιστευθεί κανείς τα υπόλοιπα;»

Ο Γκαλ κατέληξε με ένα δηκτικό σχόλιο:

«Αν η μηχανή προπαγάνδας της Άγκυρας δεν μπορεί να αντιγράψει σωστά ούτε το όνομα μιας εφημερίδας, γιατί να εμπιστευθεί κανείς την ακρίβεια των υπόλοιπων “γεγονότων” που προβάλλει;».
 

ΠΗΓΗ: Geopolitico.gr