Στο μεγάλο ντοκιμαντέρ της Ευρωλίγκα, ο Βασίλης Σπανούλης μίλησε για τους λόγους που αποφάσισε να φύγει από το Τριφύλλι και να πάει στον Ολυμπιακό (διαβάστε ΕΔΩ αναλυτικά), αλλά και για όσα έχουν συμβεί στα ντέρμπι των «αιωνίων» από εκεί και πέρα.

Ο Σπανούλης ρωτήθηκε αρχικά για το πρώτο του buzzer beater στο ΣΕΦ, το οποίο επίσης είχε πανηγυρίσει έξαλλα βγάζοντας την γλώσσα:  "Είναι το πρώτο μου buzzer beater με τον Παναθηναϊκό. Δεν ήταν τόσο σημαντικό όσο άλλα σουτ, αλλά ήταν κρίσιμο γιατί επρόκειτο για αγώνα του Top 16", είπε κοιτώντας την τηλεόρασή του, για να προσθέσει -και να εξηγήσει στον κολλητό του, που καθόταν δίπλα- πως "τα περισσότερα αποσπάσματα είναι με τον Παναθηναϊκό γιατί παίζουμε δέκα φορές μεταξύ μας κάθε χρόνο".
 

 

Εκτός των άλλων αναφέρθηκε στον περιβόητο πανηγυρισμό που έκανε το 2015 στο ΟΑΚΑ, όταν ευστόχησε σε σουτ τριών πόντων λίγο πριν το τέλος και έκανε κίνηση προς τον κόσμο του Παναθηναϊκού, δείχνοντας τα αυτιά του: "Έτσι εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου. Πολλές φορές δεν ξέρεις τι κάνεις. Το κάνεις απλά επειδή είσαι πολύ ενθουσιασμένος. Με τον τρόπο που πανηγυρίζεις καμιά φορά, ξέρεις, είσαι πάρα πολύ ενθουσιασμένος. Κάνεις πράγματα πέραν του φυσιολογικού. Κάποιες φορές".

 

 

 

Κλείνοντας, όπως ήταν λογικό, αναφέρθηκε και στα περσινά buzzerbeater στο ΟΑΚΑ: "Ναι ίσως είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του αθλητισμού, αλλά αυτό άλλαξε τη ροή των πραγμάτων. Έκανα κάτι διαφορετικό ξανά. Δεν έκανα την ίδια κίνηση, ήταν κάτι διαφορετικό. Σημαντικές αποφάσεις, αλλά μπορούμε επίσης να δούμε κι αυτά που δεν κερδίσαμε, ε; Αυτές που είδαμε ήταν οι καλές στιγμές".

 

 

Ο Βασίλης Σπανούλης μεταξύ άλλων μίλησε και για: 

...τον Νίκο Ζήση: «Με τον Νίκο έχουμε απίστευτη σχέση. Γνωρiστήκαμε όταν ήμουν 16 και από τότε είμαστε σαν αδέλφια. Χάρηκα που κατέκτησε την Ευρωλίγκα». 

...το μπάσκετ:  «Ο κόσμος αγαπάει το μπάσκετ. Μας σέβονται, αλλά και οι φίλαθλοι αγαπούν το ελληνικό μπάσκετ. Ετσι όπως έγινε η Ευρωλίγκα είναι καταπληκτική. Γίνεται χαμός. Υπάρχει σασπένς και αλλάζει συνεχώς η βαθμολογία». 

...την Ολυμπία Χοψονίδου: «Την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Ηξερα πως θα είναι η γυναίκα της ζωής μου. Εχει σπουδαία προσωπικότητα. Είναι σπουδαία σύζυγος, φίλη και μητέρα.

Νιώθω ευλογημένος που έκανα οικογένεια με την Ολυμπία. Προσπαθώ να είμαι καλός πατέρας και να αναθρέψω καλά άτομα για την κοινωνία. Θέλω να αρχίσουν από το μηδέν, να μην τους χαριστεί τίποτα και να είναι καλά άτομα για την κοινωνία. 

...τον αδελφό του, Δημήτρη: «Ο Δημήτρης είναι πολύ σημαντικός για εμένα. Ηταν  φίλος, αδελφός και πατέρας». 

... τη μητέρα του: «Η μητέρα μου αφιέρωσε όλη της τη ζωή σε εμάς και το σέβομαι. Την έχω πάντα μαζί μου και την βλέπω όσο περισσότερο μπορώ και είναι κάτι απίστευτο για εμένα εκείνη». 

.... το ξεκίνημα στο μπάσκετ: «Όταν ήμουν 10-11 χρονών, είχα αντιληφθεί ότι έχω κάτι παραπάνω από τα υπόλοιπα τα παιδιά, ότι μπορώ να παίξω λίγο καλύτερα». 

.... το πρώτο καιρό στο Μαρούσι: «Έπειτα από τέσσερα χρόνια στο Μαρούσι, έγινα αυτό που ήθελα. Ένας πολύ σημαντικός παίκτης και έκανα το Μαυρούσι  μία νικήτρια ομάδα».

... τη μετακίνηση στον Παναθηναϊκό: «Ήταν ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα μου και ήταν πολύ σημαντικό για κάθε παίκτη με φιλοδοξίες».

... την απόφαση να πάει στον Ολυμπιακό: «Από μικρός δεν ήθελα να είμαι στην καλύτερη ομάδα. Ήθελα να είμαι σε κάποια που κυνηγά την επιτυχία και την αναβάθμιση και να είμαι μέλος αυτής της επιτυχίας. Αυτή ήταν η διαφορά μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού τότε».

...τον Ντούσαν Ιβκοβιτς:  «Ηταν μεγάλη  τιμή να συνεργαστώ με τον κόουτς Ιβκοβιτς, ο οποίος είναι ένας που καλύτερους προπονητές»

...τον Ολυμπιακό: «Ηταν η μοίρα μου να παίξω στον Ολυμπιαικό»

...το πώς διαχειρίζεται τους τραυματισμούς: «Με πιάνει τρέλα όταν μένω εκτός εξαιτίας τραυματισμών. Ακόμα κι όταν πονάω, προσπαθώ να επιστρέφω γρήγορα. Πρέπει να μαθαίνεις να παίζεις με πόνο, γιατί μεγαλώνεις και υπάρχουν πολλά παιχνίδια και προπονήσεις». 

...την Euroleague του 2012: «Ισως ο θεός να έδωσε το τρόπαιο αυτό, γιατί το αξίζαμε βάσει της δουλειάς που είχαμε κάνει όλη την χρονιά Ο κόουτς Ίβκοβιτς μας εξήγησε πως μπορεί να μην έχουμε άλλη ευκαιρία να βρεθούμε μπροστά στο τρόπαιο. 

Πριν εκτελέσει τη δεύτερη βολή ο Σισκάουσκας, είπα στους παίκτες να πάρουν το ριμπάουντ. Ήμουν ήρεμος και έτοιμος να πάρω τη σωστή απόφαση. Ο κατάλληλος παίκτης βρέθηκε στο κατάλληλο σημείο γι' αυτό το floater που του αρέσει. Η μπάλα μέσα και... είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης»».

... την Euroleague του 2013:  «Μετά το πρώτο ημίχρονο, προσπάθησα να συνειδητοποιήσω ποιος είμαι γι' αυτή την ομάδα και προσπάθησα να συγκεντρωθώ. Από την αρχή της καριέρας μου στον Ολυμπιακό κέρδιζα τον σεβασμό με την σκληρή δουλειά μου και το πάθος μου.

Αγαπώ να έχω την ευθύνη και να καθορίζω το παιχνίδι είτε με σουτ είτε με πάσα, είτε με μία άμυνα. Νομίζω πως ο, τι κι αν κάνεις στη ζωή σου, γεννιέσαι ηγέτης. Γιατί όλα έρχονται από την καρδιά σου».

Βαγγέλης Μάντζαρης: Θέλει να κερδίζει σε κάθε άσκηση στην προπόνηση. Ο πιο επαγγελματίας παίκτης που έχω γνωρίσει στη ζωή μου.

Ολυμπία Χοψονιδου: Παίρνει απόφαση μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, είναι πολεμιστής. Πολύ καλός σύζυγος. Προσπαθεί να είναι πάντα πρώτος, πάντα ο καλύτερος και για αυτό δουλεύει.

Αντρέας Γκατζούλης: Ασχολείται μόνο με το μπάσκετ. Μπορεί να πάει στο περίπτερο και να ζητήσει 2 κιλά κρέας. Δουλεύει πάντα στο 100%. Δεν έχει δικαιολογίες. Από το ζέσταμα μέχρι την αποθεραπεία. Κάνει πάντα επιπλέον προπόνηση.

Γιώργος Πρίντεζης: Μιλάει μόνο για μπάσκετ και όταν θέλουμε να αλλάξουμε θέμα έρχονται οι συμπαίκτες μου και μου λένε να αλλάξω θέμα. Μιλάω για αμάξια για τον καιρό, αλλά αυτός συνεχίζει να μιλάει για μπάσκετ. Μικρές στιγμές αλλάζουν τη ζωή σου. Τέτοια ήταν και αυτή στην Κωνσταντινούπολη.

Η επόμενη χρονιά είχε μεγάλη πίεση γιατί όλοι έλεγαν πως είχαμε κατακτήσει την προηγούμενη Εuroleague κατά τύχη.

Μαμά Σπανούλη: Την επόμενη μέρα μετά το θάνατο του πατέρα του πήγε προπόνηση.

Μίλαν Τόμιτς: Όταν τον αντιμετώπισα πρώτη φορά σκεφτόμουν πως θα τον ήθελα στην ομάδα μου

Ντούσαν Ίβκοβιτς: Ο πιο μεγάλος εργάτης. Δε θα ξεχάσω πώς ξεκινήσαμε τη σεζόν το 2012. Δεν το περίμενε κανείς, αλλά βελτιωνόμασταν. Η ΤΣΣΚΑ ήταν 100% φαβορί. Κάναμε ένα θαύμα. Δεν ξέρω ποιος είναι ο κορυφαίος παίκτης, αλλά ο Σπανούλης είναι ο πιο επαγγελματίας από όλους. Είναι νικητής.  

Θοδωρής Παπαλουκάς: Ισορροπημένος εκτός κι εντός παρκέ.

Γιάννης Σφαιρόπουλος: Ζει για το μπάσκετ. Πέτυχε όσα έχει πετύχει γιατί έχτισε με τη δουλειά του στο παρκέ.