Αν οι ποδοσφαιριστές του Κώστα Τσάνα επιστρέψουν στην Αθήνα με αυτό το ερώτημα αναπάντητο στο μυαλό τους, τότε θα έχουν μπροστά τους το δέντρο, αλλά θα έχουν χάσει το δάσος.

Τους είδα λοιπόν κι εγώ όπως και χιλιάδες Έλληνες φίλαθλοι να προσπαθούν για το καλύτερο στον τελικό κόντρα στην Ισπανία. Δεν τα κατάφεραν. Είτε γιατί ο αντίπαλος ήταν ανώτερος και πιο ποιοτικός, είτε γιατί στους Έλληνες παίκτες βγήκε η κούραση από το 2ο ημίχρονο και την παράταση με την Αγγλία, όπου αγωνίστηκαν 10 εναντίον 11.

Όπως και να έχει πάντως, τα παιδιά της Εθνικής Νέων έκαναν το καθήκον τους όσο καλύτερα μπορούσαν. Για τη διοργάνωση συνολικά θέλω να πω γιατί στον τελικό της Κυριακής η παρουσία τους θα μπορουσε να είναι σκάλες ανώτερη.

Κι αυτό γιατί δημιουργικά μείναμε πίσω. Σε έναν τελικό, όπου δεν υπάρχει αύριο, οφείλεις να δείξεις και οργανωτικές αρετές για να πάρεις το κύπελλο. Ειδικά όταν απένταντί σου έχεις μια σχολή που την τελευταία δεκαετία σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της.

Ας είναι όμως. Η προσπάθεια έγινε, η συνολική εικόνα ήταν κάτι παραπάνω από καλή και μπορεί το τρόπαιο να μην το σήκωσαν γαλανόλευκα χέρια, αλλά αυτά τα παιδιά έβαλαν υποθήκη για κάτι παραπάνω.

Ξέρετε σε τέτοιες ηλικίες εμείς οι Έλληνες επειδή μας λείπει η αθλητική παιδία, αν πάρουμε έναν τόσο σημαντικό τίτλο, μπορεί να χάσουμε και το... μυαλό μας! Δεν λέω ότι αυτό θα συνέβαινε έτσι κι αλλιώς με την ομάδα του Τσάνα, αλλά δεν θα το απέκλεια κιόλας.

Τις εμπειρίες που έζησαν σε αυτή τη διοργάνωση οι διεθνείς μας θα αρχίσουν να τις εξαργυρώνουν σταδιακά από εδώ και στο εξής.
Θα δουν σιγά-σιγά την εμπιστοσύνη που θα τους δείξουν μελλοντικά οι ομάδες τους, θα πάρουν περισσότερα παιχνίδια στα πόδια τους, κάποιοι θα περάσουν και στην πιο μεγάλη εθνική, αυτή της Ελπίδων και αν μείνουν προσγειωμένοι, δεν θα αργήσουν να ακούσουν και τους μάνατζερ συλλόγων από το εξωτερικό στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής τους γραμμής.

ʼλλωστε η πρόκριση στο Μουντιάλ των Νέων θα τους προσφέρει μια ακόμα σημαντική ευκαιρία να αναδειχθούν. Αρκεί να μη θεωρήσουν ότι επειδή έφτασαν σε ένα τελικό είναι ήδη και φτασμένοι παίκτες.

Η δουλειά στο ποδόσφαιρο δεν τελειώνει ποτέ όταν αγωνίζεσαι. Τελειώνει μόνο όταν αποχωρήσεις και κλείσεις την καριέρα σου. Μόνο τότε μπορείς να κάνεις το σωστό ταμείο.

Και η ΕΠΟ που αποφάσισε να σκύψει επιτέλους σοβαρά στις μικρές ηλικίες οφείλει να συνεχίσει με ακόμα περισσότερο ζήλο. Το χρυσάφι είναι εκεί, στους πιτσιρικάδες. Ξεθάψτε το!

Πηγή: novasports.gr

Εθνική Νέων Ποδόσφαιρο SPORTS