Ο Αρης, αν και έχασε πέναλτι στο 26' με τον Αγκάνθο, και κατάφερε να μείνει στο παιχνίδι, να μη χάσει το κουράγιο του ακόμη κι αν στο τελευταίο εικοσάλεπτο ουσιαστικά ήταν στο καναβάτσο μια και ο Παναθηναϊκός είχε την απόλυτη υπεροχή στο γήπεδο.

Ο Αρης είχε κάτι παραπάνω από τον Παναθηναϊκό. Είχε πάθος. Και αυτό φαινόταν σε κάθε φάση όπου οι παίκτες του Αρη έπεφταν στην μπάλα με αυτοθυσία. Υπήρξαν πολλές στιγμές που κινδύνεψε, αλλά η τύχη στάθηκε με το μέρος του. Κυρίως στο σουτ του Μαυρία, όταν η μπάλα βρήκε το δοκάρι.

Ο Παναθηναϊκός μπορούσε να είχε κερδίσει το παιχνίδι, αλλά δεν απείλησε ουσιαστικά την εστία του Διούδη. Εφτανε με ευκολία στην αντίπαλη περιοχή, αλλά μέχρι εκεί. Απομονωμένος ο Τοτσέ στις περισσότερες φάσεις, δημιούργησε περισσότερες προϋποθέσεις όταν μπήκε στο παιχνίδι ο Μαυρίας.

Ο Φάμπρι ίσως θα έπρεπε να είχε βγάλει απο το παιχνίδι τον Βιτόλο, διότι με τον φόβο της αποβολής δεν έκανε σπουδία πράγματα. Αν και θα έπρεπε να είχε αποβληθεί στη φάση του πέναλτι, όταν η μπάλα βρήκε το χέρι του μια και είχε ήδη κάρτα.

Η νίκη αυτή είναι πολύ σπουδαία για τον Αρη, ίσως η πιο σπουδαία στον μεγάλο αγώνα που δίνει για να παραμείνει στην κατηγορία. Κυρίως στον ψυχολογικό τομέα και εκτιμώ ότι θα τον βοηθήσει πολύ στη συνέχεια. Ο Αγκάνθο για μία ακόμη φορά τιμώρησε την ομάδα του και αδίκησε τον εαυτό του με τη συμπεριφορά του και την κάρτα που δέχθηκε.

Πηγή: Goal

Άρης Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS