Δεν μπορώ να γράψω ότι περίμενα κάτι διαφορετικό από Ολυμπιακό και ΑΡΗ στο τελικό 2-1 του Καραισκάκη. Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλύτερος στο πρώτο ημίχρονο πέτυχε δυο γκολ ( το πρώτο με διπλό επιθετικό φάουλ) και θα μπορούσε να έχει πετύχει κι άλλα τόσα. Στο δεύτερο ημίχρονο κατέβασε ταχύτητα και φυσιολογικά αφού προέρχονταν από παιχνίδι την Πέμπτη και έχει μεσοβδόμαδα παιχνίδι κυπέλλου.

Απλά ο ΑΡΗΣ για μία ακόμα φορά με προβληματική αμυντική λειτουργία (με δικαιολογία ότι απέναντί του είχε την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα), με πολύ καλό Διούδη θα μπορούσε σίγουρα να είχε πάρει ακόμα και θετικό αποτέλεσμα αν το πίστευε περισσότερο ειδικά μετά την μείωση του σκορ από τον Αγγελούδη.

Το είχε πει ραδιοφωνικά ότι αποτελεί ένα σενάριο για την θέση του δεξιού μπακ ο Ηρακλής, αλλά εμφανέστατα στο παιδί λείπουν ο ρυθμός και οι αναπνοές. Αναποδιά με Κοέλιο και ατυχής η χρησιμοποίηση του Καζναφέρη σε ρόλο αριστερού χαφ από τον Μιχαλήτσο.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι αλλαγές βοήθησαν να αλλάξει η εικόνα του ΑΡΗ, ο Τάτος βρήκε χώρους για να δημιουργήσει χάρη και στο ανέβασμα του κέντρου με Τριανταφυλλάκο (πολύ δουλειά, αλλά και αβίαστα λάθη σε εύκολες πάσες) δίπλα στον Παπαστεριανό, αλλά και την θετική εμφάνιση των Αγγελούδη, Τσουκάνη, ωστόσο ο βαθμός... διεκδικούνταν λόγω του Διούδη και της αστοχίας των παικτών του ΟΣΦΠ.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr

Άρης Ποδόσφαιρο SPORTS