Το έδειξε από μόνος του, άλλωστε, και με τις επιλογές του (όπως το να εκτίσουν οι τιμωρημένοι την ποινή τους), αλλά και η εξέλιξη του αγώνα άδειξε ότι δεν είχε ελπίδα. Ελπίδα, όμως, κατά τη γνώμη μου, θα είχε εαν διέθετε στην ενδεκάδα του τον Αγκάνθο, με δεδομένη την κάκιστη απόδοση της αμυντικής γραμμής του Ολυμπιακού και μάλιστα απέναντι σε τόσο εύκολη αντίσταση όπως ήταν αυτή των νέων παιδιών της επίθεσης του Αρη

Οι τελικές προσπάθειες του Ολυμπιακού (συνολικά 26 νομίζω) δείχνουν την υπεροπλία και την υπεροχή του, αν και ως Ολυμπιακός ήταν μέτριος και αρκετά επιπόλαιος στην τελική προσπάθεια. Και κάτι ακόμη. Οσο εύκολος κι αν είναι ο αντίπαλος, όσο κι αν έχεις κατακτήσει ήδη το πρωτάθλημα, έχεις υποχρέωση να παίζεις ποδόσφαιρο για να ικανοποιήσεις (σε θέαμα εννοώ) τους οπαδούς σου.

Ο Αρης μετρά και πάλι αντίστροφα και είναι και πάλι με την πλάτη στο τοίχο. Οσο περνά ο καιρός τα πράγματα δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο. Το επόμενο παιχνίδι για τον Αρη είναι δίχως επιστροφή. Παίζει στη Βέροια. Σε περίπτωση ήττας, τότε η σωτηρία χάνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό. Και το χειρότερο για τον Αρη δεν ήταν τόσο η ήττα απο τον Ολυμπιακό όσο η τεράστιας σημασίας νίκη της Βέροιας στην Ξάνθη.

Μία νίκη που την ανέστησε βαθμολογικά και διατήρησε ακέραιες τις ελπίδες της για παραμονή. Οποιος κερδίσει σε αυτό το παιχνίδι παίρνει βαθιά ανάσα και παραμένει «ζωντανός», ενώ όποιος χάσει σχεδόν χάνεται. Αν ρίξουμε και μια ματιά στο πρόγραμμα, ειδικά για τον Αρη είναι Γολγοθάς.

Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, αλλά επιτρέψτε μου να αποδώσω τα εύσημα για μία ακόμη φορά σε αυτά τα νέα παιδιά του Αρη που μάχονται με... σφεντόνες για να κρατήσουν τον Αρη στην κατηγορία. Εχουν μείνει με τον Μιχαλήτσο και τις φανέλες.

Πηγή: Goal

Άρης Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS