Κι όμως γυρίζει...

Και αυτό δεν είναι απλά ευχή ή παρηγοριά της στιγμής. Είναι μια πραγματικότητα την οποία, πάση θυσία, όλοι όσοι εμπλέκονται με τον ποδοσφαιρικό Αρη θα πρέπει να υπερασπίσουν μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός τους!

Είναι άδικο να τα βάζει κανείς μόνο με τους ποδοσφαιριστές. Αλλωστε, όπως απεδείχθη (και στη Βέροια) παίζουν αυτό που μπορούν. Το να έχει κανείς απαιτήσεις, εκτός δυνατοτήτων μιας ομάδας, είναι παράλογο. Το θέμα του πάθους, είναι μεν συζητήσιμο, όμως, επί της ουσίας, μόνο με πάθος δεν κερδίζεις τα παιχνίδια. Επομένως, ας μην εθελοτυφλούμε. Οσες φορές κι αν ζητήσουν συγγνώμη αυτά τα παιδιά, δεν πρόκειται ν΄ αλλάξουν πολλά πράγματα. Αυτοί είναι (και θα είναι μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος), αυτή τη μπάλα ξέρουν, ας μην τους βαραίνουμε περισσότερο, γιατί πολύ απλά θα λυγίσουν πριν τον τέλος της διαδρομής.

Διότι, αυτή τη μίνιμουμ διαδρομή, πρέπει και μπορούν να τη βγάλουν. Απέδειξαν πως, έστω και με αλχημείες, μπορούν να κερδίσουν κάποια παιχνίδια και να σώσουν την παρτίδα. Είναι σίγουρο αυτό. Το οφείλουν στον κόσμο της ομάδας, ιδιαίτερα σε αυτούς τους πέντε χιλιάδες που τους ακολούθησαν στη Βέροια, το οφείλουν στην ιστορία του Αρη, στους ίδιους τους, τους εαυτούς!

Θέλετε να το δούμε πιο ρεαλιστικά; Παρά το 3-1 της Βέροιας και το -4 στον βαθμολογικό πίνακα, ο Αρης διατηρεί ακέραιες τις ελπίδες του. Παίζει εντός έδρας με Λεβαδειακό, Πανθρακικό, Αστέρα Τρίπολης και εκτός με ΠΑΣ Γιάννενα, Ατρόμητο, Ξάνθη. Όλα τα ματς  παλεύονται, απ΄ όλα μπορεί να διεκδικήσει βαθμούς.

Ξέρετε, έχω την αίσθηση πως ο Αρης δεν κυνηγά τη Βέροια, όπως κακώς έχει σχηματιστεί η εντύπωση. Οι Θεσσαλονικείς, θα δώσουν τη μάχη, κατά κύριο λόγο με τον ΟΦΗ και δευτερευόντως με τον Πανιώνιο, για μια θέση στον ήλιο. Βεβαίως, από εδώ και πέρα, έχοντας αυτό το -4 στις πλάτες του, η τύχη του, δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο. Εξαρτάται από τα αποτελέσματα των άλλων και ασφαλώς από τη δική του απόδοση στα εναπομείναντα έξι ματς. Διότι, εάν εξακολουθεί να μην κερδίζει, δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτα….

Ακόμα και τώρα, την ύστατη ώρα, η διαμορφωθείσα κατάσταση μπορεί ν΄ αλλάξει. «Κι όμως γυρίζει», όπως λέει, ο καθηγητής  Ζουγανέλης στη διαφήμιση του ΟΠΑΠ. Τι γυρίζει; Η μοίρα αυτής της πολύπαθης ομάδας. Η Γη γυρίζει; Θα πέφταμε…. Και ο Αρης δεν πρέπει και δεν αξίζει να πέσει. 

Υ.Γ: Η κίνηση του Μιχαλήτσου να αναλάβει όλες τις ευθύνες επάνω του, είναι αξιομνημόνευτη. Μόνο που και ο ίδιος γνωρίζει, πως δεν φταίει μόνο αυτός για την εικόνα του Αρη. Ισως, μάλιστα, να φταίει λιγότερο απ΄ όλους….

Πηγή: novasports.gr