Στην μάχη της σωτηρίας έχουμε και έχουν γράψει πολλά άπαντες. Υπολογισμοί, κομπιουτεράκια, καζούρα, φιλίες, συμφωνίες, διαιτησίες και πολλά άλλα στον όμορφο κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Αυτή η εβδομάδα ήταν διαφορετική για την οικογένεια του ΑΡΗ από την άποψη της ψυχολογίας. Η νίκη επί του Λεβαδειακού έδωσε εκτός από τρεις βαθμούς και ένα τόνο αισιοδοξίας για την συνέχεια. Ο ρεαλισμός όμως πρέπει να είναι αυτός που θα κυριαρχήσει ως το τέλος του πρωταθλήματος και αυτός επιτάσσει νίκη στα Γιάννενα.

Νίκη για να βάλει ο ΑΡΗΣ από κάτω τουλάχιστον μία, ίσως και περισσότερες ομάδες και πλέον στο παιχνίδι με τον Πανθρακικό να σφραγίσει κατά 90% την παραμονή.

Το παιχνίδι μόνο εύκολο δεν θα είναι, αν και πιστεύω ότι με τον τρόπο που αγωνίζονται οι δυο ομάδες θα είναι πιο… εύκολο ή αν προτιμάτε λιγότερο δύσκολο από το αντίστοιχο του πρώτου γύρου. Ο ΠΑΣ έχει περισσότερους βαθμούς εκτός έδρας παρά στην έδρα του και ειδικά με Σούλη Παπαδόπουλο το παιχνίδι ενδείκνυται για… κόντρα επίθεση.

Όλα αυτά φυσικά είναι θεωρητικά. Ο ΑΡΗΣ που για μία ακόμα φορά θα έχει την ένθερμη συμπαράσταση του κόσμου του πρέπει να παρουσιαστεί ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ στο παιχνίδι του.

Είναι σημαντικές οι απουσίες των Τάτου, Κοέλιο, αλλά για μένα ακόμα μεγαλύτερη θα είναι η απουσία του Πουλίδο αν τελικά ο Ισπανός δεν καταφέρει να είναι στους Ζωσιμάδες.

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι και τις 5 νίκες του φέτος ο ΑΡΗΣ τις έχει κάνει με τον Ισπανό στην σύνθεσή του, ενώ βέβαια ακόμα δεν έχει κερδίσει εκτός έδρας. Αν τελικά δεν παίξει ο Πουλίδο ας αποτελέσει το παιχνίδι στα Γιάννενα την εξαίρεση στον κανόνα. Να έρθει δηλαδή η πρώτη νίκη χωρίς Πουλίδο και εκτός έδρας...

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr

Άρης Ποδόσφαιρο SPORTS