Διότι, πέραν του ότι το πράγμα αρχίζει να σοβαρεύει, είναι φανερό ότι, πριν απ΄ όλα, έχει κουράσει.
Η παράσταση του Βόλου ήταν, το δίχως άλλο, το κερασάκι στην τούρτα. Παρά τις όποιες (σοβαρές) απουσίες, μία ήττα από ομάδα Β΄ Εθνικής, δεν χωνεύεται εύκολα. Μπορεί, πράγματι, ο Ολυμπιακός να μην έχει να ζηλέψει πολλά πράγματα από τις ομάδες της Superleague, όμως τώρα παίζει στην αμέσως επόμενη κατηγορία και αυτό, όπως και να το κάνουμε, αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα στο πρεστίζ των κιτρίνων.

Θα πείτε, όταν κανείς ψάχνει από κάπου να πιαστεί για να ανακάμψει, το τελευταίο που κοιτά είναι το πρεστίζ. Εντάξει, δεν κοιτάς το ένα, δεν κοιτάς το άλλο, διότι εδώ που έφτασε αυτή η ομάδα δεν έχει χώρο για ντροπές, αλλά υπάρχει κι ένα όριο. Ως πότε και μέχρι ποιο σημείο θα συνεχιστεί αυτή η κατρακύλα;

Δεν υπάρχει, μέχρι τώρα σημείο της Ελλάδας που να επισκέφθηκε και να μην έχασε. Ριζούπολη, Περιστέρι, Ξάνθη, εντός από Καλλονή, ακόμα και στο Βόλο. Φτάνει ρε παιδιά! Υπάρχει και φιλότιμο...

Για το παιχνίδι δεν θέλω να υπογραμμίσω τίποτα απολύτως. Αλλωστε, δεν έγινε και κάτι, μέσα στο γήπεδο, από τον Αρη, που να αποτελεί σημείο αναφοράς. Ενενήντα λεπτά πλήρους ακινησίας. Και συγγνώμη, αλλά οι δικαιολογίες περί απουσιών, δεν πείθουν.

Δεν ξέρω αν το ματς που έρχεται με τον Παναιτωλικό αποτελεί την τελευταία ευκαιρία (σίγουρα δεν είναι), όμως πρέπει να μπει STOP στον κατήφορο. Δεν είναι θέμα συζήτησης, ψυχολογίας, εκτίμησης της στιγμής. Ολ΄ αυτά έγιναν το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Είναι θέμα αναλογισμού των ευθυνών του καθενός μέσα στην ομάδα και συνειδητοποίησης της φανέλας που σηκώνουν στις πλάτες τους.

Πάρτε την απόφαση, δώστε τέλος στην κωμωδία. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.

Υ.Γ: Ασφαλώς και το 1-0 του Βόλου ανατρέπεται στη ρεβάνς. Όχι, όμως με τέτοιες νερόβραστες εμφανίσεις...

Πηγή: novasports.gr

Άρης Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS