Ο Άγγελος Αναστασιάδης δήλωσε πριν το ματς του ΠΑΟΚ με την Ντιναμό Μινσκ ότι αυτό που τον φοβίζει είναι η απραξία. Οι προπονητές και των άλλων τριών ελληνικών ομάδων που αγωνίστηκαν το διήμερο θα συμφωνούσαν μαζί του. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος
Το να εμφανιστούν οι ελληνικές ομάδες στα τέλη Νοεμβρίου με προβλήματα απραξίας αποτελεί κατόρθωμα λίγο πολύ όλων των διοικήσεων των ελληνικών ομάδων. Πάλι καλά που ο ΠΑΟΚ τουλάχιστον κέρδισε σε ένα διήμερο που οι ελληνικές ομάδες έμοιαζαν να ξεκινούν τις υποχρεώσεις τους τώρα!
O ΠΑΟΚ ήθελε μια νίκη κόντρα στην Ντιναμό Μινσκ για να παίξει την πρόκρισή του κόντρα στην Γκινγκάμπ την τελευταία αγωνιστική - στους Λευκορώσους είχε βάλει έξι γκολ στην Τούμπα, ωστόσο τότε που το έκανε αυτό έτρεχε, ενώ τώρα, το αν θα μπορούσε να τρέξει μετά από είκοσι μέρες διακοπής ήταν ένα ερωτηματικό. Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία στο 2' όταν ο Αθανασιάδης δεν κατάφερε να σκοράρει, είχε δυο καλές ευκαιρίες σε στημένες φάσεις με τον Βίτορ στο πρώτο ημίχρονο, όμως περπατούσε. Ωστόσο η διαφορά ποιότητας του «Δικεφάλου» από μια ομάδα που είχε ως καλύτερο παίκτη της τον γερο-Ουντότζι ήταν τεράστια.
Βολικό
Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να μπλέξει μόνο αν οι παίκτες του έκριναν ότι η ισοπαλία ήταν βολικό αποτέλεσμα. Ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ ο Αναστασιάδης ήταν σε μία από τις εμπνευσμένες βραδιές του. Αλλάζοντας τον Σαλπιγγίδη με τον Γκολάσα, ο κόουτς θύμισε στην ομάδα ότι ακόμα και περπατώντας όφειλε να κερδίσει και έτσι κι έγινε. Αφού καρδιοχτύπησε στο ξεκίνημα της επανάληψης, ο ΠΑΟΚ βρήκε στο τέλος ρυθμό κι έχοντας τρέξει λιγότερο από τους γηπεδούχους την πρώτη ώρα, είχε στο ρεζερβουάρ λίγη απαραίτητη ενέργεια: δεν ήταν άλλωστε κουρασμένος, ασύνδετος ήταν. Οταν έκλεισε τους γηπεδούχους κατάφερε να βρει και το γκολ: στο 82' ο Αθανασιάδης πέτυχε το 0-1, πέντε λεπτά αργότερα το 0-2 και με νίκη κόντρα στην Γκινγκάμπ, ο ΠΑΟΚ περνά και φέτος στην επόμενη φάση.
Άγχος
Ο Παναθηναϊκός, χωρίς κανένα άγχος, αφού έχει ήδη αποκλειστεί, έκανε απέναντι στην πρωτοπόρο του ομίλου Ντιναμό Μόσχας μια καλούτσικη εμφάνιση χωρίς ωστόσο ούτε αυτή τη φορά να κάνει αποτέλεσμα. Ο ΠΑΟ είχε ξανά τον Μπεργκ σε καλή κατάσταση κι αυτό φάνηκε. Ο Σουηδός άνοιξε το σκορ με κεφαλιά στο 15', αλλά έκανε κι άλλα σπουδαιότερα. Το σημαντικότερο είναι ότι όταν υπάρχει λειτουργεί σαν σημείο αναφοράς στην επίθεση του ΠΑΟ, απλοποιώντας σημαντικά το παιχνίδι: αρκεί να πάρει την μπάλα κι έχεις τη βεβαιότητα ότι κάτι θα σκαρώσει. Η πληθωρική του παρουσία τρομοκράτησε την αργή άμυνα των Ρώσων και είχε ως συνέπεια να επιμηκυνθεί η Ντιναμό αφού οι αμυντικοί φοβόντουσαν να πάρουν επιθετικές πρωτοβουλίες.
Τρεξίματα
Ο ΠΑΟ έκανε ένα σπουδαίο πρώτο ημίχρονο, κυρίως γιατί είχε μετά από καιρό μια πολύ παραγωγική μεσαία γραμμή: το τσαγανό του Λαγού, το έξυπνο παιχνίδι του Μέντες, η αγωνιστικότητα του Δώνη και η καλύτερη εμφάνιση του Μπαϊράμι από τότε που ήρθε στην Ελλάδα, έδωσαν τη δυνατότητα στον ΠΑΟ να ελέγξει τον ρυθμό και να προστατεύσει την άμυνά του. Ομως όλα αυτά γίνονταν κυρίως χάρη στο τρέξιμο και μια ομάδα που έχει είκοσι μέρες να παίξει ποδόσφαιρο δύσκολα μπορεί να βγάλει ενενήντα λεπτά με το πόδι στο γκάζι: στο δεύτερο ημίχρονο οι Ρώσοι εκμεταλλεύτηκαν το ξεφούσκωμα, πέτυχαν δύο γκολ σε έξι λεπτά κι έχασαν πολλές ευκαιρίες (με Βαλμπουενά, Κουράνι, Ιόνοφ κ.λπ.) να πετύχουν και τρίτο γκολ στις εύκολες αντεπιθέσεις. Φαίνεται ότι αγαπάνε τα θρίλερ: έχουν πέντε νίκες σε πέντε ματς όλες στο γκολ.
Αισθητή
Τελευταίος στη βραδιά εμφανίστηκε ο Αστέρας, που είχε την υποχρέωση να κερδίσει την Μπεσίκτας -πρωτοπόρο στο τουρκικό πρωτάθλημα. Χωρίς τον Ρόλε και με την τύχη κόντρα (ο Φερνάντες είχε δοκάρι στο 5' και η Μπεσίκτας έκανε το 0-1 στην πρώτη επίσκεψη στα καρέ του Κοζμίνσκι με ένα τρομερό γκολ του Ντεμπά Μπα), ο Αστέρας βρέθηκε να χάνει με 0-2 στο 60', αλλά η ομάδα του Βεργέτη δεν παρατάει τίποτα ποτέ. Με τον Ουσέρο και τον Μπαράλες να έρχονται από τον πάγκο για να δώσουν το σύνθημα της αντεπίθεσης, ο Αστέρας στο 80' έκανε το 2-2. Τι του έλειψε για την απόλυτη ανατροπή; Μια σωστή πάσα στο τέλος: οι Τούρκοι με συστηματικές καθυστερήσεις πήραν μια πρόκριση που θα θυμούνται καιρό!
Ψηλά
Τώρα η ομάδα του Βεργέτη πρέπει να πάει στο Βελιγράδι να τελειώσει τη διοργάνωση με το κεφάλι ψηλά. Το ότι την τίμησε με την παρουσία της δεν χωρά αμφιβολία.
Αλίμονο...
Η ήττα του Ολυμπιακού στη Μαδρίτη ήταν δυστυχώς εύκολα προβλέψιμη, όπως ακριβώς και η πολύ κακή εμφάνισή του. Απέναντι σε μια σπουδαία ομάδα, που αποδεικνύει φέτος με τη σταθερότητά της, ότι δεν ήταν καθόλου συμπτωματικά τα περσινά ονειρικά της κατορθώματα, ο Ολυμπιακός έδειξε το σύνολο των εφετινών του αδυναμιών: κάθε ομάδα έχει τέτοιες και απλώς πρέπει να φροντίζει να τις κρύβει καλά, αφού αν δεν τις κρύβει φλερτάρει στο Τσάμπιονς Λιγκ με ιστορικούς διασυρμούς. Αν αναλογιστεί κανείς τι έπαθαν στην κακή βραδιά τους ομάδες όπως η Ρόμα, η Σάλκε, η Λίβερπουλ, μπορεί να καταλάβει πόσο εύκολο είναι σε αυτή τη διοργάνωση να χάσεις ένα βράδυ τα αυγά και τα καλάθια. Ειδικά τα γκολ που ο Ολυμπιακός δέχεται στο πρώτο ημίχρονο ήταν αποτέλεσμα ενός πανικού, που από τη μια δείχνει πόσο φοβήθηκαν οι παίκτες του το ματς και από την άλλη μαρτυρά την απόλυτη έλλειψη ρυθμού, πράγμα απολύτως λογικό, αφού ο Ολυμπιακός είχε να δώσει επίσημο ματς από τις 9 Νοεμβρίου, ενώ παίκτες όπως ο Μασουακού, ο Μήτρογλου, ο Αμπιντάλ, ο Ντινγκά κ.λπ. που δεν είχαν αγωνιστεί με τον Πανθρακικό, είχαν να παίξουν από το ματς με τη Γιούβε δηλαδή από τις αρχές Νοεμβρίου! Απέναντι σε μια ομάδα πολύ οργανωμένη, που εντόπισε γρήγορα την τρύπα του Ολυμπιακού στα αριστερά της άμυνάς του, ο πρωταθλητής παραδόθηκε αμαχητί κάνοντας μια τόσο κακή εμφάνιση, ώστε μπορεί να αισθάνεται και τυχερός που έχασε μόνο με 4-0.
Ο Ολυμπιακός έχει από την αρχή της εφετινής σεζόν προβλήματα στην άμυνα - κάποια μοιάζουν άλυτα π.χ. η αδυναμία στο ψηλό παιχνίδι. Αυτό που πρέπει να κρατήσει από το ματς είναι ότι η ήττα δεν ήταν τυχαία: οι αδυναμίες του είναι τόσο φανερές που με τη Μάλμε τον περιμένει ένα ματς-πόλεμος. Αν δεν το καταλάβει, αλίμονό του...
Θέση στα πάνελ
Δεν νομίζω ότι αυτό το προσχέδιο αθλητικού νόμου που εμφάνισε ο υφυπουργός κ. Γιάννης Ανδριανός μπορεί να γίνει ποτέ νόμος του Κράτους, εκτός κι αν υπάρχει η βούληση της κυβέρνησης να μείνουν έξω από κάθε διοργάνωση οι ελληνικές ομάδες, να μην έρχονται ξένοι ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα, να διαλυθεί τελείως το πρωτάθλημα κ.λπ. Δεν αποκλείω τίποτα, αφού τα φωτεινά μυαλά της ΓΓΑ, μπορούν να επεξεργάζονται και τέτοια σχέδια. Ωστόσο θα είναι κρίμα να μη μάθουμε ποιοι δημιούργησαν αυτό το νομοθετικό εξάμβλωμα. Να είναι ο Τόμι Σχινάς ο εμπνευστής; Μοιάζει δύσκολο. Εκτός κι αν θέλει μια μόνιμη θέση στα πάνελ της Δίκης...
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις