Ο Σίλβα δεν χρειαζόταν να πει πολλά... Είναι αρκετές οι συστάσεις που τον συνοδεύουν. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Eνας θρύλος του αμερικανικού κολεγιακού μπάσκετ, ο Τζον Γούντεν, είχε πει κάποτε πως «αξίζει περισσότερο το πλούσιο ταλέντο και η μικρή εμπειρία, παρά η πλούσια εμπειρία και το μικρό ταλέντο». Είναι αλήθεια πως ο νέος τεχνικός του Ολυμπιακού, Μάρκο Σίλβα, που έφτασε στην Αθήνα για να πιάσει αμέσως δουλειά, επαληθεύει πλήρως την παραπάνω φράση του «μάγου του Ουέστγουντ».
Και για να είμαστε ειλικρινείς, το βιογραφικό του Πορτογάλου τεχνικού δεν είναι δα και τόσο βαρύ, όμως το γεγονός αυτό φαίνεται πως εξισορροπείται με άλλες προπονητικές αρετές που έχει o γεννημένος στην «πριγκίπισσα του ωκεανού», Λισσαβώνα, 37χρονος τεχνικός.
Κατά την άφιξή του στο «Ελ. Βενιζέλος» ο Σίλβα αρκέστηκε στα απολύτως απαραίτητα και όπως ήταν λογικό απέφυγε τις μεγαλοστομίες και τις υποσχέσεις. Ενα νεύμα όμως, βγάζοντας το χέρι από το παράθυρο του αυτοκινήτου που τον μετέφερε και σηκώνοντας τον αντίχειρα, ήταν αρκετό για να δώσει το σύνθημα πως αρχίζει μια άλλη εποχή.
Ο Σίλβα δεν χρειαζόταν να πει πολλά... Είναι αρκετές οι συστάσεις που τον συνοδεύουν. Και κυρίως όσα στο παρελθόν είπε για εκείνον ο Ζοζέ Μουρίνιο, ο οποίος τον έχει χρίσει «Special two»! Μάλιστα τόνισε πως σέβεται απόλυτα τη δουλειά του συμπατριώτη του.
Στην πρώτη του απόπειρα μακριά από το δυτικό άκρο της Ιβηρικής, ο Σίλβα μπορεί να μην κουβαλάει τις περγαμηνές που είχαν κάποιοι από τους προκατόχους του, όμως έχει να επιδείξει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία! Και αυτή ταιριάζει γάντι στον Ολυμπιακό.
Δεν κουβαλάει μαζί του κάποια ιδιαίτερη προπονητική φιλοσοφία της πατρίδας του, άλλωστε οι Πορτογάλοι προπονητές δεν έχουν συγκεκριμένη μανιέρα, αλλά αντ' αυτού έχει μια συγκεκριμένη δική του φιλοσοφία, την οποία φροντίζει να ακολουθεί στις ομάδες που έχει εργαστεί.
Η κοινή λογική λέει πως στον Ολυμπιακό θα δουλέψει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που δούλεψε τόσο στην Εστορίλ όσο και στη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας. Με τον τρόπο δηλαδή που κατάφερε να αναδειχθεί ως ένας από τους κορυφαίους τεχνικούς της πορτογαλικής λίγκας.
Ο Σίλβα είναι ένας προπονητής που δεν καταστρέφει το θέαμα. Είναι ο άνθρωπος που σε αντίθεση με τον Βίτορ Περέιρα, μπορεί να γεμίσει ξανά το «Γ. Καραϊσκάκης», σε μια περίοδο που η αγορά των διαρκείας εμφανίζει μείωση.
Και αυτό διότι ο τρόπος παιχνιδιού του ταιριάζει απόλυτα στη φιλοσοφία του Ολυμπιακού, που έχει χαρίσει επιτυχίες και κυρίως έχει κάνει τον κόσμο που είναι στο γήπεδο να χαίρεται αυτό που βλέπει.
Μιλάμε λοιπόν για έναν προπονητή ο οποίος θυμίζει περισσότερο το στυλ του Μίτσελ και του Βαλβέρδε ή ακόμα και αυτό του Μπάγεβιτς αν προτιμάτε, σε μια πιο σύγχρονη εκδοχή του, παρά το ποδόσφαιρο που προτίμησαν προπονητές όπως ο Μπικόν, ο Ματζουράκης, ο Ζίκο ή ο Ζαρντίμ.
Στα θετικά χαρακτηριστικά του προστίθεται το γεγονός πως αρέσκεται να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, κυρίως με ανάπτυξη από τα πλάγια, κρατώντας ψηλά τα πλάγια μπακ. Αγαπημένο του σχήμα είναι το 4-3-3, που εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε 4-2-3-1, ενώ του αρέσει να εργάζεται και με νέους παίκτες.
Η πρόληψη του πάντως συνοδεύεται από ένα καλό και ένα κακό. Το καλό είναι πως ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει δείξει πως έχει υπομονή με τους προπονητές που προσλαμβάνει, με εξαίρεση τον Εβαλντ Λίνεν, και θα δώσει στο Σίλβα την περίοδο χάριτος που του αναλογεί.
Το κακό όμως είναι πως ο Πορτογάλος πιάνει δουλειά σε μια περίοδο που το ρόστερ του Ολυμπιακού είναι σαφώς αποδυναμωμένο συγκριτικά με τις προηγούμενες χρονιές. Αυτό σε συνδυασμό με την περίεργη οικονομική συγκυρία που δεν επιτρέπει μεγάλα ανοίγματα, ίσως ελλοχεύει κινδύνους.
Οπως και να 'χει, οι «ερυθρόλευκοι» μπήκαν και επίσημα στην «εποχή Σίλβα». Μια εποχή στην οποία δύο πράγματα μετράνε. Το να δει ο κόσμος όμορφο ποδόσφαιρο στο «Γ. Καραϊσκάκης» αφενός και αφετέρου προκειμένου να γίνει η πολυπόθητη υπέρβαση στην Ευρώπη.
Πηγή: Sportday
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις