Για όσους παρακολουθούν τα αθλητικά, τα όσα διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με την Ε.Ε., καθώς και το φινάλε (;) αυτής της ιστορίας που έκλεισε με ένα νέο μνημόνιο, δεν αποτελούν έκπληξη. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος
Οσοι έχουμε δει πώς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ στα αθλητικά γνωρίζουμε ότι έχουν μια σπάνια ικανότητα να δημιουργούν προβλήματα ακόμα και εκεί που δεν υπάρχουν για να βρουν μια λύση, η οποία σπανίως αποτελεί πρόοδο.
Θέλω να θυμίσω τι προέκυψε μετά τις παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις περιπτώσεις της κατασκευής του γηπέδου του Παναθηναϊκού στο Βοτανικό και του γηπέδου της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Γηπεδάρα
Την ιστορία μού την έχει διηγηθεί κάποιος πριν από μερικά χρόνια. Είμαστε στο 2008 κι έχει ξεκινήσει στον Παναθηναϊκό η εποχή της πολυμετοχικότητας. Κάποιος -αν θυμάμαι καλά ο Παρθενόπουλος- έχει πάρει μαζί του στο γήπεδο τον νεαρό τότε ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα. Ο Τσίπρας, ως καλός Παναθηναϊκός, εξέφρασε τη χαρά του για το γεγονός ότι στην ομάδα θα μπουν κάποια χρήματα. «Θα φτιάξουμε ομαδάρα» είπε στους νέους μετόχους στο ημίχρονο «αλλά και γηπεδάρα»! Λίγες μέρες αργότερα κατατέθηκε η γνωστή προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας από την οικολογική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ήθελε την κατασκευή του γηπέδου στο Βοτανικό. Κάποιοι από αυτούς που είχαν ακούσει τον Αλέξη να πανηγυρίζει για την πιθανότητα κατασκευής του γηπέδου, τον ρώτησαν γιατί συνέβη αυτό. «Τι να κάνω» είπε «δεν τους ελέγχω όλους! Αλλά στο ΣΥΡΙΖΑ σεβόμαστε ο ένας την άποψη τού άλλου και από τη στιγμή που προχώρησαν στην προσφυγή θα τους υποστηρίξω» ξεκαθάρισε.
Κορμοράνος
Θυμάστε νομίζω ό,τι ακολούθησε. Αφού ακούσαμε διάφορα τρομερά για κορμοράνους, αφού το σχέδιο μπλοκαρίστηκε στο ΣτΕ, αφού η κατασκευή ματαιώθηκε, στο τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε γνώμη, ενέκρινε το καινούριο σχέδιο που ελάχιστες διαφορές είχε από το παλιό, και έβγαλε και ανακοίνωση με την οποία πανηγύριζε για την τελική λύση! Μόνο που στο μεταξύ είχε έρθει η κρίση, χρήματα ήταν αδύνατο να συγκεντρωθούν και το πουλάκι είχε πετάξει. Δεν ήταν μάλιστα κορμοράνος.
«Αγια-Σοφιά»
Μερικά χρόνια αργότερα ο Μελισσανίδης ανακοίνωσε την κατασκευή γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάλπαζε προς την εξουσία, άνθρωποί του κέρδισαν και τον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας και την Περιφέρεια και ήταν λογικό να ερωτηθούν για το αν θέλουν το γήπεδο και αν συναινούν στη χρηματοδότηση του από την περιφέρεια και προεκλογικά και μετεκλογικά. Στην απλή ερώτηση: «Θέλετε ή όχι να κατασκευαστεί το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια;» ωστόσο υπήρξαν και υπάρχουν ένα σωρό απαντήσεις!
Υπήρχαν
Υπήρξαν αυτοί που ήθελαν το γήπεδο, αλλά να μην καταπατηθεί ούτε στρέμμα από το άλσος και να μη χρησιμοποιηθεί μάλιστα ούτε ο ελάχιστος χώρος που είχε καταπατηθεί για την κατασκευή του παλιού γκρεμισμένου πλέον γηπέδου. Υπήρχαν αυτοί που δεν ήθελαν καθόλου το γήπεδο. Υπήρχαν αυτοί που ήθελαν το γήπεδο ως επιφανείς οπαδοί της Ενωσης (ο Στρατούλης και ο Πάντζας π.χ.) και υπήρχαν τέλος αυτοί που ήθελαν ένα οικολογικό γήπεδο, δηλαδή ένα καινούριο σχέδιο!
Δικαίωμα
Οταν έφτασε το θέμα να συζητηθεί στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο που διευκόλυνε την κατασκευή του γηπέδου, από κάποιους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε, γιατί «η ΑΕΚ έχει το ιστορικό δικαίωμα να αποκτήσει το δικό της γήπεδο» και από άλλους καταψηφίστηκε γιατί «ήταν μία παραχώρηση της κυβέρνησης στον ολιγάρχη Μελισσανίδη». Ακόμα και σήμερα μία ενιαία θέση είναι αδύνατο να βρεις. Ο Κοντονής είναι υπέρ, αλλά ο Λαφαζάνης ακυρώνει τα ραντεβού, ενώ κανείς δεν ξέρει αν η Περιφέρεια θα δώσει τα χρήματα, που στον προϋπολογισμό της προβλέπονταν και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Κανείς δεν γνωρίζει τέλος, αν η ρημάδα η οικοδομική άδεια τελικώς θα εκδοθεί ή αν θα προκύψουν νέες ενστάσεις.
Απόψεις
Οταν για απλά πράγματα, όπως η κατασκευή ενός γηπέδου, σε ένα πολιτικό στρατόπεδο υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές απόψεις, σκεφτείτε πόσο απίθανες διαφορές υπάρχουν μεταξύ των στελεχών της ίδιας κυβέρνησης όταν μιλάμε για πράγματα πιο σύνθετα όπως π.χ. μια νέα συμφωνία με την Ε.Ε. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι φτάσαμε να συζητάμε με τους Ευρωπαίους στη χειρότερη διαπραγματευτικά στιγμή: η σύγχυση σε οδηγεί πάντα σε αυτού του τύπου τα αποτελέσματα. Αν ωστόσο κάτι έγινε φανερό είναι ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο συμφωνίας (αυτό που εμφανίσαμε μας το έφτιαξαν οι Γάλλοι), αλλά και κανένα σχέδιο Grexit: το μόνο που εμφανίστηκε δεν το παρουσίασε η αριστερή πλατφόρμα, αλλά ο Σόιμπλε!
Μπούρδα
Ο ΣΥΡΙΖΑ παράγει περισσότερες απόψεις από αυτές που μπορεί να καταναλώσει. Δυστυχώς το λογαριασμό της μπουρδολογίας θα τον πληρώσει η χώρα
Κασίγιας
Τα δάκρυα του Κασίγιας, που υποχρεώθηκε να αφήσει τη Ρεάλ Μαδρίτης μετά από μια τεράστια καριέρα, ήταν το εντυπωσιακότερο γεγονός του περασμένου Σαββατοκύριακου. Είναι πάντα εντυπωσιακό να βλέπεις νεαρούς πολυεκατομμυριούχους όπως ο Ικερ να δακρύζουν.
Τον αδίκησε η Ρεάλ Μαδρίτης; Δύσκολο να το πεις. Είναι αλήθεια ότι ο Κασίγιας δεν είναι πια ο καταπληκτικός τερματοφύλακας που βλέπαμε στα ευρωπαϊκά γήπεδα πριν από τέσσερα-πέντε χρόνια, όμως το γεγονός ότι η Ρεάλ Μαδρίτης ουσιαστικά πλήρωσε για να τον διώξει δεν είναι κάτι που δικαιολογείται με βάση την όποια αγωνιστική του κατάσταση. Νομίζω ότι ο σπουδαίος αυτός τερματοφύλακας έκανε το κλασικό λάθος που κάνουν πολλοί ποδοσφαιριστές οι οποίοι αισθάνονται «σημαίες» μιας ομάδας: εννοώ ότι ο Κασίγιας, εδώ και κάποια χρόνια, σταμάτησε να συμπεριφέρεται ως ποδοσφαιριστής και άρχισε να συμπεριφέρεται πάρα πολύ ως παράγοντας πιστεύοντας πως έχει ιστορικό δικαίωμα να το κάνει γιατί είναι μια παλιοσειρά.
Αν ρίξει κανείς μια ματιά προς τα πίσω ή αν προσπαθήσετε να θυμηθείτε για ποιο λόγο έχετε αναφερθεί στον Κασίγιας στον τελευταίο διάστημα, θα με καταλάβετε. Δεν είναι κάποιο μεγάλο παιχνίδι του Ισπανού τερματοφύλακα αυτό που θα σας έρθει στο μυαλό - και είναι άδικο γιατί υπήρξαν και τέτοια. Αυτό για το οποίο θα τον θυμόσαστε είναι για τους καβγάδες με τον Μουρίνιο, για διάφορες θέσεις τις οποίες κατά καιρούς έχει υπερασπιστεί, καθώς και για διάφορες απαντήσεις καυστικότατες σε ερωτήσεις δημοσιογράφων μετά από επιτυχίες ή αποτυχίες. Ολα αυτά δείχνουν ότι ο τύπος έχει χωρίς αμφιβολία προσωπικότητα - μόνο που είναι προφανές ότι η προσωπικότητά του έχει αρχίσει να γίνεται βάρος τεράστιο για την ίδια την ομάδα που τον ανέδειξε.
Το κλάμα του είναι ειλικρινές: φεύγει από την οικογένειά του. Αλλά ως παιδί υπήρξε μάλλον κακομαθημένο
.
Πώς και πού
«Θες να σου πω ποιοι θα είναι οι κερδισμένοι στον Ολυμπιακό με τον ερχομό του Σίλβα;» με ρώτησε ρητορικά ένας φίλος που ξέρει πολύ καλά τα του πορτογαλικού ποδοσφαίρου. Περίμενα ν ακούσω την απάντηση: «Παίκτες όπως ο Γιαννιώτας, ο Ντοσεβί, ο Φορτούνης, ο Μπενίτες και φυσικά ο Τσόρι δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα μαζί του» γιατί «ο τύπος γουστάρει πολύ όσους αγαπάνε την ευθύνη» μου είπε. «Και ποιος θα έχει πρόβλημα;» τον ρώτησα. «Να με κάψει ο Θεός» μου είπε, «αλλά δεν ξέρω πώς και πού θα τον χωρέσει τον Μαρτίνες» μου απάντησε.
Πηγή: sday.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις