Ο Χρήστος Κοντός παίρνει θέση στο ενδεχόμενο παραχώρησης του επιθετικού του Παναθηναϊκού...
Η πρώτη σκέψη βλέποντας την μπάλα στα δίκτυα μετά το ριμπάουντ που πήρε ο Κάπελ όταν ο Στιλ απέκρουσε το πέναλτι του Πάουλο, ήταν ότι δεν θα ήθελα εκείνη την ώρα να είμαι ούτε ψύλλος στον κόρφο του Αναστασίου. Με το που χάνει δύο λεπτά αργότερα ο Ολλανδός την ευκαιρία να κάνει το 2-0 στο κλείσιμο του ημιχρόνου, είδα καρέ – καρέ μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα όλα όσα φοβερά και τρομερά θα ακολουθούσαν εάν ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερνε να κάνει μια μεγάλη ανατροπή και να σώσει την παρτίδα.
Την έκανε τελικά και το τρένο ξαναμπήκε στις ράγες. Αν δεν την έκανε, μεγάλα παιδιά είμαστε και ξέρουμε πολύ καλά τι θα επακολουθούσε στα ξέφρενα «πάρτι» των social media και των ΜΜΕ. Τα όργανα είχαν ήδη αρχίσει από το ημίχρονο του αγώνα του Αγρινίου.
Το ευτύχημα για τον Παναθηναϊκό ότι δεν έμεινε βουτηγμένος για πολλή ώρα στη μιζέρια που τον έριξε το γκολ των γηπεδούχων. Ισοφάρισε σχετικά γρήγορα με τον Καρέλη και μπόρεσε έτσι να διαχειριστεί με ηρεμία την κατάσταση. Αν έβραζε λίγη ώρα ακόμα στο ζουμί του, πολύ αμφιβάλλω αν θα είχε τον τρόπο να γυρίσει τούμπα το παιχνίδι, σε μια πολύ δύσκολη έδρα.
Η φάση με την απίστευτη ευκαιρία του Μπεργκ στο 49’ δείχνει ξεκάθαρα όλη την πίεση που βίωναν οι παίκτες του Παναθηναϊκού. Αρκούσε ένα απλό φύσημα για να μπει ο Σουηδός με τη μπάλα στα δίκτυα κι όμως κατόρθωσε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να μη βρει τη μπάλα. Όταν λέγεσαι Αναστασίου και βλέπεις τον Μπεργκ να χάνει τέτοια απίστευτη ευκαιρία, δεν μπορεί να μην σκεφτείς ότι σου κάνει πλάκα ο Θεός και όλο το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον σου.
Ο Μπεργκ εξιλεώθηκε τελικά με το νικητήριο γκολ και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Αλλά το πιο κρίσιμο σημείο του ματς ήταν το άλλο γκολ, αυτό που πέτυχε ο… χασογκόλης Καρέλης. Αν δεν έμπαινε τη «σωστή» ώρα, δύσκολα θα σωζόταν αυτή η παρτίδα με το άγχος που είχε αρχίσει να πνίγει τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Κι αν ξεκινούσε με το… αριστερό κι αυτό το πρωτάθλημα, κομματάκι δύσκολο να μαζευόταν στη συνέχεια η καλούμπα.
Το πρόβλημα είναι ότι οι «πράσινοι» έφτιαξαν πάλι πολλές ευκαιρίες και μέχρι να ξεμπουκώσουν με το γκολ του Καρέλη, τις σπατάλησαν όλες. Αν τα βάλουμε κάτω, θα δούμε τι; Ότι μέχρι τώρα σε όλα τα επίσημα και δυνατά φιλικά, ο Παναθηναϊκός έχει βάλει όλα κι όλα πέντε γκολ. Τρία ο Καρέλης (στο φιλικό με την Μπριζ, με την ίδια ομάδα στη Λεωφόρο, στο ματς του Αγρινίου) και δύο ο Μπεργκ (ένα με την Μπριζ στην Αθήνα και ένα με τον Παναιτωλικό).
Άλλος παίκτης δεν έχει σκοράρει και μου κάνει εντύπωση που ο Αναστασίου δεν το θεωρεί αυτό πρόβλημα. Με μόνο δύο σκόρερ και μόλις πέντε γκολ ενεργητικό σε οκτώ «σοβαρά» παιχνίδια (δύο επίσημα και ένα φιλικό με Μπριζ, Γκαμπάλα, Παναιτωλικό και φιλικά με Άγιαξ, Ουντινέζε, Σοσιεδάδ), δεν μπορείς να νιώθεις ήσυχος κι ας βλέπεις την ομάδα σου να κάνει κάποιες ευκαιρίες.
Εξυπακούεται ότι μ’ αυτά τα στατιστικά, θα ήταν τρέλα να πωληθεί ο Καρέλης ακόμα κι αν βρεθεί ομάδα να δώσει τα 4-5 εκατ. ευρώ που εξαρχής ζητάει ο Παναθηναϊκός. Πώς να προχωρήσεις μόνο με τον Μπεργκ, όταν δεν υπάρχει άλλος παίκτης που να έχει μια στοιχειώδη επαφή με τα δίκτυα; Και ένα εκατ. ευρώ να δώσεις από τα λεφτά που θα πάρεις για επιθετικό από το πάνω ράφι της αγοράς, το ρίσκο παραείναι μεγάλο. Στα χασομέρια της μεταγραφικής περιόδου, δεν υπάρχει χρόνος για να διορθώσεις την όποια αστοχία, όπως θα υπήρχε έαν μ ια τέτοια πώληση γινόταν μερικές εβδομάδες νωρίτερα.
Άλλα συμπεράσματα από το ματς με τον Παναιτωλικό:
*Δεύτερη νίκη σε επίσημο ματς, με το ίδιο σκορ (2-1) και με ανατροπή. Αντιφατική η εικόνα. Από τη μία η κατάρρευση με το πρώτο γκολ στο Μπριζ και στο Σαν Σεμπαστιάν κι από την άλλη, δύο σπαθάτες ανατροπές όταν όλα είναι κόντρα.
*Κακός μπελάς αυτή τη φορά η συνεργασία Ταυλαρίδη, Κουτρουμπή. Όλες τις φάσεις του ο Παναιτωλικός τις έκανε από το κέντρο της άμυνας, χώρο ευθύνης και των δύο. Ενδεικτικό της κακής τους μέρας ότι και οι δύο χρεώθηκαν με (χαζές γιατί ήταν αχρείαστες) κάρτες πριν το 30’. Αντιθέτως, ο Σάντσες είχε πολλή ενέργεια και έδειξε ότι «το έχει» να φτιάχνει το παιχνίδι από πίσω.
*Όντως δίνει δικαίωμα ο Ταυλαρίδης στον Σιδηρόπουλο να δείξει πέναλτι, έτσι άγαρμπα όπως πάει να μαρκάρει. Αλλά να δω διαιτητή να σφυρίζει τέτοιο πέναλτι σε βάρος του Ολυμπιακού κι ας φύγω μετανάστης στη Συρία! Σε τέτοιο ματς και όχι σε κανένα 4-0 στο Καραϊσκάκη, έτσι;
*Θα είναι ιδανικό για τον Παναθηναϊκό να τελειώσει τη δουλειά στη ρεβάνς με την Γκαμπάλα. Εξασφαλίζει την ευρωπαϊκή του συνέχεια κι αν κάνει (όπως είναι λογικό κόντρα στην Καλλονή στη Λεωφόρο) το 2Χ2 την Κυριακή στο πρωτάθλημα, θα είναι μακράν το καλύτερο ξεκίνημα σεζόν τα τελευταία χρόνια κι ας μην έχει άρωμα Τσάμπιονς Λιγκ. Οι νίκες θα δώσουν την πίστωση χρόνου και την ηρεμία που χρειάζεται για να μπουν πιο ομαλά στην ομάδα τόσο ο Εσιέν, όσο και ο Σάντσες με τον Αμπέντ. Κι αν «κουμπώσουν» καλά αυτοί οι τρεις, θα μιλάμε για άλλα γούστα…
Πηγή: Sportit.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις